Pseudonim:
"Czarski"
Data urodzenia:
1910-08-21
Data śmierci:
1987-04-27
Funkcja:
lekarz
Miejsce urodzenia:
Skierniewice
Wykształcenie:
Ukończył szkołę średnią w Skierniewicach. W 1930 roku rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Karola w Pradze. Z powodu trudności finansowych przeniósł się na II rok studiów na Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie, a następnie na IV rok na Uniwersytet Warszawski. Dyplom lekarza otrzymał w 1937 roku. Pracował w Klinice Chorób Wewnętrznych u prof. Witolda Orłowskiego, gdzie był zatrudniony już jako student.
Udział w kampanii wrześniowej 1939 r. :
Zmobilizowany w 1939 roku brał czynny udział w walce z Niemcami.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - WSOP (Wojskowa Służba Ochrony Powstania)
Adres zamieszkania przed Powstaniem :
Warszawa ul. Filtrowa 83
Oddział :
IV Obwód „Grzymała” (Ochota) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - „Reduta Kaliska" - razem z żoną prowadził punkt opatrunkowy
Szlak bojowy:
Ochota (Reduta "Kaliska”) do 11.08.1944 r.
Losy po Powstaniu :
Po upadku Ochoty wyszedł z miasta z ludnością cywilną.
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
Losy po wojnie:
Po wojnie był lekarzem w Głównym Urzędzie Morskim oraz ordynatorem w Szpitalu Zakaźnym w Gdańsku. W 1946 roku powrócił do Warszawy, gdzie został zatrudniony w II Klinice Chorób Wewnętrznych UW, a następnie w I Klinice AM. W 1948 roku obronił pracę doktorską; habilitował się w 1951 roku. Od 1 stycznia 1954 roku objął kierownictwo I Kliniki Chorób Wewnętrznych AM w Białymstoku, którą organizował od podstaw. Był wspaniałym diagnostą stawiającym rozpoznanie niejednokrotnie przy łóżku chorego, na podstawie starannie zebranego wywiadu i bardzo szczegółowego badania przedmiotowego. W sposób szczególny dbał o czystość i staranność języka polskiego. Był wzorem dobrych manier i sposobu bycia. W 1955 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Prowadził także ożywioną działalność wydawniczą. Już w 1946 roku został redaktorem naukowym w Instytucie Naukowo-Wydawniczym, przekształconym następnie w Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich. Wydał bardzo nowoczesny "Podręcznik badań laboratoryjnych". Był redaktorem naczelnym "Wiadomości Lekarskich". Redagował również "Problemy Współczesnej Medycyny Wewnętrznej". Był członkiem Rady Naukowej PZWL i Komisji Wydawniczej VI Wydziału PAN. W 1958 roku, gdy władze AMB zażądały by przeniósł się na stałe do Białegostoku, Profesor wrócił do Warszawy by kontynuować tam prace w wydawnictwach. Został również ordynatorem oddziału chorób wewnętrznych w Szpitalu Grochowskim, a następnie objął Klinikę Chorób Wewnętrznych w Instytucie Gruźlicy. Na emeryturę przeszedł w 1980 roku.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku :
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), kwatera 212, rząd 2, grób 4. Grób rodzinny Koźniewskich
Materiały dodatkowe:
Wymieniony wraz z żoną w relacji p. Krystyny Białowąs-Wysockiej (1920-2009) dla Archiwum Historii Mówionej.
Publikacje:
Halina Jędrzejewska Lekarze Powstania Warszawskiego 1VII – 2 X 1944 wyd. Towarzystwo Lekarskie Warszawskie, Biuletyn OIL nr 5/2011 - pismo Okręgowej Izby Lekarskiej. Wydawca: Okręgowa Rada Lekarska w Białymstoku.
Uwagi:
Inna podawana data urodzenia - 23-08-1910. Daty na tablicy epitafijnej na Powązkach Cywilnych - 21.VIII.1910 - 27.IV.1987
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Fot. Wikimedia Commons, treść udostępniana na licencji CC0 1.0 Universal

Fot. Wikimedia Commons, treść udostępniana na licencji CC0 1.0 Universal

Nasz newsletter