Michał Stefan Karol Rothenburg-Rościszewski ps. „Miś” (1930-1944) był synem z pierwszego małżeństwa Witolda Karola Rothenburg Rościszewskiego (1901-1943) i Marii Woyzbun (1901-1938), pasierbem
Anny Rothenburg-Rościszewskiej (siostry
Kazimierza Moczarskiego, drugiej żony ojca chłopca - Witolda Rothenburg Rościszewskiego). Jego pradziadowie ze strony ojca – Gustaw Rothenburg-Rościszewski i Antoni Ostrowski byli uczestnikami powstania styczniowego. O Witoldzie Stefan Korboński pisał, że był jedną z najdzielniejszych postaci konspiracji - adwokat, pseud. konspiracyjne: Inżynier, Jerzy Karewicz, Karliński, Ostrowski, Trzebiński, Umiński, przybrane nazwisko Aleksander Sachnowski, założyciel i komendant «Pobudki», członek „Wachlarza”, jeden z kierowników wywiadu Kierownictwa Walki Cywilnej, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata (pod wpływem doświadczeń okupacyjnych założona przez Witolda Rothenburg - Rościszewskiego «Pobudka» charakteryzowała się znacznym wyciszeniem akcentów nacjonalistycznych, zaś sam Rothenburg-Rościszewski uczestniczył w akcji pomocy Żydom (m. in. dla ukrywającego się adwokata Wacława Tajtelbaum-Tarskiego i w prowadzonej przy udziale księży z kościoła na Placu Grzybowskim akcji pomocy dla dzieci żydowskich z getta warszawskiego). Blisko współpracował z Zofią Kossak. W Delegaturze Rządu RP na Kraj Witold Rothenburg-Rościszewski był bliskim współpracownikiem Stefana Korbońskiego. Równocześnie należał do współorganizatorów kontrwywiadu (wywiadu politycznego) w ramach powołanego do życia w październiku 1942 Oddziału Bezpieczeństwa Departamentu Spraw Wewnętrznych Delegatury Rządu RP na Kraj. wchodził także w skład ścisłego sztabu «Wachlarza» po objęciu komendy przez ppłk. Remigiusza Grocholskiego (kwiecień 1942). Uczestniczył w przygotowaniu akcji odbicia więźniów w Pińsku (18 I 1943) i brał bezpośredni udział m. in. w akcji na Arbeitsamt przy ul. Kredytowej w Warszawie (23 I t. r.) oraz w zlikwidowaniu Jerzego Mostowicza, przywódcy Polskiegu Ruchu Zjednoczenia Słowian i członka kierownictwa SOS, agenta gestapo (10 II 1943), i oficera Policji Polskiej Romana Święcickiego (15 II t. r.). Został aresztowany 6 IV 1943 pod nazwiskiem Aleksander Sachnowski w mieszkaniu przy ul. Bukowińskiej 30 (na podstawie wymuszonych zeznań Władysława Hackiewicza), zamordowany w nieznanych okolicznościach. Symboliczny grób Witolda Rothenburg - Rościszewskiego znajduje się na cmentarzu w Laskach, zaś tablica pamiątkowa w kościele Św. Marcina w Warszawie. Witold Rothenburg Rościszewski był odznaczony Medalem Niepodległości (1938).Matka, Maria Rościszewska z Woyzbunów - magister filozofii, sanitariuszka 1920 roku, odznaczona medalem honorowym Czerwonego Krzyża, zmarła po krótkich cierpieniach 19.06.1939 roku. Pochowana została na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. [W Powstaniu Warszawskim brała udział także siostra Witolda - Zofia Rothenburg Rościszewska ps.
„Róża”, odznaczona w trakcie Powstania Krzyżem VM i dwukrotnie KW. Zofia Rothenburg Rościszewska zmarła w 1949 roku. * (źródło: informacje p. Jana Emeryka Rościszewskiego)
