Data urodzenia:
1896-06-21
Funkcja:
dowódca kompanii
Stopień:
porucznik rezerwy kawalerii - rotmistrz
Nazwisko konspiracyjne:
Wacław Czarnecki
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Michał - ...
Harcerstwo:
W latach 1912-1916 był harcerzem w zastępie "Sępów", uczestniczył w szkoleniach zastępu i druzyny organizowanych w okolicach Gocławia, Rembertowa, Starej Miłosny. W latach 1917-1018 był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). W 1919 roku pełnił służbę w Straży Obywatelskiej w warszawskim komisariacie przy ul. Wileńskiej. Jego óczesny adres zamieszkania to ul. 11 Listopada.
Przebieg służby wojskowej:
Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. jako żołnierz 1 Pułku Szwoleżerów. Wraz z pododdziałami pułku dotarł aż do Kijowa, po zajęciu którego nastąpił odwrót. Przeszedł cały szlak bojowy swego pułku i otrzymał awans na stopień wachmistrza. W 1921 roku wziął udział w III Powstaniu Śląskim. W 1932 roku ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty i otrzymał awans do stopnia podporucznika. Przydzielony jako oficer rezerwy do 3 Pułku Szwoleżerów Mazowieckich im. Pułkownika Jana Kozietulskiego (3 pszwol.) stacjonującego w okresie pokoju w garnizonie Suwałki.
Praca w latach 1921 - 1939:
Był urzędnikiem Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz inspektorem kontroli rachunkowej w kuratoriach okręgów szkolnych: brzeskiego (do 1925 r.), warszawskiego (1925-1934), lubelskiego (1934-1938) i ponownie warszawskiego (od 1938 do momentu wybuchu II wojny światowej).
Udział w kampanii wrześniowej 1939 r. :
W dn. 1-2 września 19309 r. wyruszył z Warszawy do Suwałk w celu zameldowania się w 3 pszwol., jednak po dotarciu na miejsce nie zastał swje macierzystej jednostki, która zdążyła już wyruszyć na front, w związku z tym zgłosił się jako ochotnik do napotkanej Suwalskiej Brygady Kawalerii "Zaza" dowodzonej przez gen. Zygmunta Podhorskiego. Początkowo służył bez przydzielonej mu funkcji, następnie powierzono mu dowodzeniem plutonem, a w końcowej fazie wojny obronnej otrzymał dowództwo nad kompanią (szwadronem). 28 września pod Kijanami udało się dywizji przebić przez Wieprz. Następnego dnia weszła w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie" pod dowództwem gen. Franciszka Kleeberga, która starła się z Niemcami w rejonie Kocka. Wyczółkowski uczestniczył w ciężkich walkach w Woli Gułowskiej. Z chwilą podpisania kapitulacji nie chcąc iść do niewoli przedarł się lasami w kierunku Warszawy, do której dotarł w końcu października 1939 r.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W listopadzie 1939 roku został zaprzysiężony w Służbie Zwycięstwu Polski (SZP), następnie w ZWZ-AK. Powierzono mu utworzenie grupy, w skład której weszli m. in. aktorzy scen warszawskich: Stanisław Siedzieniowski, Stanisław Łapiński, Ludwik Tatarski i inni. Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - 4. Rejon - Wojskowa Służba Ochrony Powstania - IX zgrupowanie WSOP - dowódca zgrupowania i równocześnie jego 41. kompanii WSOP.
Oddział:
Armia Krajowa - batalion "Kiliński" - 9. kompania (włączona 4.08.1944 - dawna 41. kompania WSOP) - dowódca
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - Oflag II-D Gross-Born. W niewoli przebywał pod fałszywym nazwiskiem Wacław Czarnecki lub Wacław Czarnocki (nazwisko Czarnocki wg danych Środowiska B. Żołnierzy batalionu "Kiliński").
Odznaczenia:
Za udział w walkach w 1920 i 1921 roku został odznaczony czterokrotnie Krzyżem Walecznych oraz Gwiazdą Górnośląską (polskim odznaczenien wojskowym ustanowionym w 1925 roku dla powstańców śląskich).
Miejsce śmierci:
Piotrków Trybunalski
Literatura:
"Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego - Suplement"
