Pseudonim:
"Żelbet"
Data urodzenia:
1911-07-14
Data śmierci:
2001-08-05
Funkcja:
-
Stopień:
sierżant
Miejsce urodzenia:
Nowy Dwór Mazowiecki
Imiona rodziców:
Bronisław - Stefania z domu Bułka
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od marca 1941 - zaprzysiężony w Warszawie, wprowadzony przez Tadeusza Kuliczkowskiego „ Stojewicza”. Przydział: I Obwód "Radwan" (Śródmieście) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - V zgrupowanie "Siekiera" - 3. kompania - pluton 129
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Marszałkowska 47 m 21. W 1940 roku dzięki znajomości z dr inż. Zbigniewem Wasiutyńskim z Politechniki Warszawskiej został poproszony o administrowanie kamienicą przy ul. Marszałkowskiej 47 nieopodal Placu Zbawiciela w Warszawie należącej do ojca inżyniera – światowej sławy prof. Aleksandra Wasiutyńskiego. W kamienicy tej Stanisław Sobiesiak zorganizował główny punkt konspiracyjny 3 kompanii V zgrupowania "Siekiera" WO AK . Marszałkowska 47 stała się też ważnym punktem dla „Kedywu” Komendy Głównej AK, z którym S. Sobiesiak współdziałał jako dowódca wydzielonej grupy w V Zgrupowaniu. W mieszkaniu Państwa Sobiesiaków został zorganizowany skład broni i materiałów wybuchowych, skrzynka kontaktowa, prasa konspiracyjna, szkolenie podchorążych. Przed Powstaniem schronienie w lokalu znaleźli m. in. dwaj Francuzi i Belg. Francuzi zostali następnie włączeni do kompanii szturmowej i brali udział w Powstaniu Warszawskim.
Miejsce koncentracji na godzinę "W":
Fabryka Stanisława Ledóchowskiego przy ul. Przemysłowej, gdzie jeszcze przed godziną "W" dostarczył z ul. Marszałkowskiej 47 broń i amunicję dla całej kompanii
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Kryska" - Służba Uzbrojenia
Szlak bojowy:
Górny Czerniaków - Śródmieście Południe. Na Czerniakowie zorganizował produkcję granatów z materiałów wybuchowych zgromadzonych w konspiracji. Brał udział walkach o Politechnikę.
Odniesione rany:
Ranny 2.09.1944 r. w wyniku ostrzału artyleryjskiego budynku przy ulicy Solec 2, w którym odbywała się produkcja granatów.
Rodzeństwo biorące udział w Powstaniu Warszawskim:
Jego brat Zygmunt walczył w tym samym oddziale. Poległ 21 września 1944 r. na ul. Solec 51/53
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k. Opola), następnie osadzony w Stalagu XVII B oraz w Stalagu VII-B Memmingen. Uwolniony przez wojska alianckie wiosną 1945 roku.
Wykształcenie i praca :
Kształcił się w Liceum Budowlanym Gajewskiego w Warszawie. Prywatne przedsiębiorstwo budowlane – odbudowa gmachu Banku Gospodarstwa Krajowego w Alejach Jerozolimskich, Społeczne Przedsiębiorstwo Budowlane (S.P.B) – odbudowa gmachu PZU
Losy po wojnie:
Po powrocie z obozu jenieckiego do Warszawy w czerwcu 1945 roku zaangażował się w odbudowę miasta. Pracował między innymi w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym i Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych (DBOR), gdzie kierował budową Osiedla Mirów, zaprojektowanego przez Tadeusza Kossaka z zespołem i realizowanego w latach 1949-1960. W 1952 roku podjął pracę na stanowisku Dyrektora Zarządu Budowlanego Odbudowy Starego i Nowego Miasta. W latach 1952-1954 represjonowany, przesłuchiwany w Pałacu Mostowskich, osadzony w areszcie. W procesie pokazowym skazany na karę 2 lat pozbawienia wolności. Skierowany do Centralnego Więzienia Warszawa II Gęsiówka, gdzie nadzorował produkcję żelbetowych elementów do budowy Pałacu Kultury. Obóz zlikwidowano w 1956 roku. Do 1962 Stanisław Sobiesiak nie mógł znaleźć zatrudnienia.
Odznaczenia:
Medal Wojska, Krzyż Armii Krajowej
Miejsce śmierci:
Pomiechówek
Miejsce pochówku:
Pochowany został na Cmentarzu Parafialnym w Pomiechowie gm. Pomiechówek.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, MPW-ankieta, Polski Czerwony Krzyż, baza straty.pl - dane AAN, zespół: Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie w Warszawie [nr zespołu 2680]; materiały ze zbiorów rodzinnych, w tym zaświadczenie weryfikacyjne wystawione przez Główna Komisję Weryfikacyjną AK w Londynie, dokument datowany na 30.08.1989, biogram w opracowaniu rodziny (zobacz załącznik: nota biograficzna udostępniona przez p. Krzysztofa Sobiesiaka, uwaga! tekst bez ingerencji redakcyjnych Muzeum Powstania Warszawskiego). S. Sobiesiak – streszczenie wspomnień, Stanisław Sobiesiak „Żelbet” - Byłem Żołnierzem Armii Krajowej - wydruk komputerowy, 117 stron. Prezentowane w biogramie fotografie zostały udostępnione przez p. Krzysztofa Sobiesiaka, wnuka Powstańca
Publikacje :
Wielka ilustrowana encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. 6, Wykaz uczestników-żołnierzy powstania warszawskiego Kr-Ż / red. nauk. Piotr Rozwadowski. Wyd. "Bellona", Fundacja " Warszawa Walczy 1939-1945", 2004.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

sierż. Stanisław Sobiesiak "Żelbet" (1911-2001).  Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

sierż. Stanisław Sobiesiak "Żelbet" (1911-2001). Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Narodowa Demokracja, Gdynia 1938.  Od lewej:  Mieczysław Sobiesiak, Stanisław Sobiesiak "Żelbet", kolega (NN), Bronisław Sobiesiak, Zygmunt Sobiesiak "Delfin" Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Narodowa Demokracja, Gdynia 1938. Od lewej: Mieczysław Sobiesiak, Stanisław Sobiesiak "Żelbet", kolega (NN), Bronisław Sobiesiak, Zygmunt Sobiesiak "Delfin" Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Warszawa, ul. Marszałkowska, z lewej Zygmunt Sobiesiak „Delfin”, obok, po prawej  Stanisław ps. „Żelbet". Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Warszawa, ul. Marszałkowska, z lewej Zygmunt Sobiesiak „Delfin”, obok, po prawej Stanisław ps. „Żelbet". Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Z żoną i synami. Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Z żoną i synami. Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Zarząd Dróg Wodnych ul. Solec 2. po prawej miejsce produkcji granatów.  Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Zarząd Dróg Wodnych ul. Solec 2. po prawej miejsce produkcji granatów. Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Wyzwolenie. Austria 1945 r. Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Wyzwolenie. Austria 1945 r. Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

1945 rok. Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

1945 rok. Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Budowa Osiedla Mirów. Rozmowa Stanisława z Ministrem Spychalskim 1950 r. Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Budowa Osiedla Mirów. Rozmowa Stanisława z Ministrem Spychalskim 1950 r. Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Skan udostępniony przez   p. Krzysztofa Sobiesiaka

Skan udostępniony przez p. Krzysztofa Sobiesiaka

Przed aresztowaniem 1951r. Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

Przed aresztowaniem 1951r. Fot. z archiwum rodzinnego p. Krzysztofa Sobiesiaka

PCK - kartoteka

PCK - kartoteka

Nasz newsletter