Pseudonim:
"Stefan"
Data urodzenia:
1919-11-25
Data śmierci:
1944-08-02
Funkcja:
dowódca plutonu
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 156 Miejsce: 12
Stopień:
podporucznik czasu wojny
Miejsce urodzenia:
Lublin
Imiona rodziców:
Stefan - Stanisława z domu Wardejn
Wykształcenie:
Uczęszczał do XI Państwowego Gimnazjum we Lwowie, w którym w 1938 r. zdał maturę. W latach nauki był harcerzem słynnej "Lwowskiej Czwórki". Z drużyną uczestniczył we wszystkich jej obozach letnich, wyjeżdżał także na zagraniczne Jamboree na Węgry i do Rumunii. Nie zdał egzaminów wstępnych na Politechnikę Warszawską, w związku z czym podjął naukę w podchorążówce.
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
W latach 1938-1939 odbył szkolenie w Szkole Podchorążych Artylerii Przeciwlotniczej - 4. bateria, Trauguttowo koło Brześcia nad Bugiem.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Zimę 1939-1940 spędził częściowo we Lwowie, częściowo w Krzemieńcu i wiosną przedostał się do Warszawy, gdzie dzięki znajomym z wojska nawiązał kontakty konspiracyjne. Przydział w lipcu 1944 r. - Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Bałtyk" - kompania B-2 - I pluton - dowódca
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Bałtyk" - kompania B-2 - I pluton - dowódca
Szlak bojowy:
Mokotów
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Jego brat Andrzej w latach okupacji był żołnierzem batalionu Kedywu KG AK "Zośka", podczas Powstania walczył w plutonie 226 zgrupowania "Żniwiarz" na Żoliborzu. Poległ podczas natarcia na Dworzec Gdański 22 sierpnia 1944 r.
Odniesione rany:
Ciężko ranny (postrzał klatki piersiowej) 1.08.1944 r. podczas ataku na "Basy" - koszary niemieckie urządzone w budynku I Miejskiej Szkoły Rękodzielniczej Żeńskiej przy ul. Kazimierzowskiej 60. Wyniesiony przez sanitariuszki "Glorię" (Wiesława Konarzewska) i "Jagę" (Alina Kohler) do Szpitala ss. Elżbietanek przy ul. Goszczyńskiego 1.
Odznaczenia:
Krzyż Virtuti Militari V klasy (pośmiertnie, Londyn 1962), Krzyż Armii Krajowej (pośmiertnie, Nr 2035), Warszawski Krzyż Powstańczy (pośmiertnie).
Okoliczności śmierci:
Pomimo usilnych zabiegów dr Marii Łomżyńskiej zmarł w wyniku odniesionych ran w Szpitalu ss. Elżbietanek. W 1945 r. ekshumowany przez rodziców ze zbiorowej mogiły w Parku Dreszera przy ul. Puławskiej, pochowany we wspólnej mogile z bratem Andrzejem na Powązkach Wojskowych.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter