Pseudonim:
"Mazur"
Data urodzenia:
1910-06-17
Data śmierci:
1998-03-19
Funkcja:
zastępca dowódcy kompanii
Stopień:
porucznik
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Aleksander - Waleria z domu Sztykiel
Udział w konspiracji 1939-1944:
Od października 1939 r. do lipca 1942 r. dowódca KL (Komórka Likwidacyjna) Związku Jaszczurczego. Od lipca 1942 r. do sierpnia 1944 r. dowódca Oddziału Bojowego przy Komendzie Głównej Narodowych Sił Zbrojnych.
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - zgrupowanie "Chrobry II" - I batalion "Lecha Żelaznego" - 1. kompania - "Warszawianka” - I pluton - dowódca plutonu i zastępca dowódcy kompanii
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ. Od wybuchu Powstania walczy w rejonie Dworca Głównego. 3 sierpnia 1944 z grupą swoich żołnierzy z Oddziału Bojowego KG NSZ zajmuje Dom Kolejowy na rogu ul. Żelaznej i Chmielnej, gdzie walczy do końca Powstania. Poza obroną Domu Kolejowego I pluton bierze udział w walkach obronnych na ul. Towarowej, Wroniej, Pańskiej, walczy w rejonie pl. Żelaznej Bramy i w ostatnich tygodniach września na Nowym Świecie.
Warszawski Korpus Armii Krajowej:
28. Dywizja Piechoty AK im. Stefana Okrzei - 15. pułk piechoty AK "Wilków"
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Oflagu VII A Murnau, wyzwolony w kwietniu 1945 r. przez armię amerykańską. Po wyzwoleniu z obozu dołącza do Brygady Świętokrzyskiej NSZ stacjonującej w Regensburgu (w pobliżu Monachium).
Numer jeniecki:
101876
Losy po wojnie:
W 1946 r. jako emisariusz NSZ wraca do Polski. 7 marca 1949 r. ucieka kutrem rybackim z Gdańska do Szwecji, gdzie otrzymuje azyl jako uchodźca polityczny (wraz z nim kutrem uciekali Hanna Kamler Szymańska "Kama", Maciej Szymański "Kruczkowski" i ppor. Jerzy Dobrański "Karol”). Przez dwa lata pracuje jako robotnik w fabryce w Vesteras (koło Sztokholmu). W 1951 r. emigruje do Kanady, zamieszkuje w Montrealu, gdzie pracuje jako inżynier konstruktor do emerytury w 1975 (?) r. W czasie pobytu w Montrealu czynny społecznie w Kole byłych Żołnierzy NSZ, Stowarzyszeniu Inżynierów Polskich i w kościele katolickiej Misji św. Wojciecha. Publicysta, współredaktor "Zeszytów do Historii NSZ”
Odznaczenia:
Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego (dwukrotnie 1949 i 1994)
Miejsce śmierci:
Montreal, Kanada
Miejsce pochówku :
Urna z jego prochami spoczęła w grobie rodzinnym na Powązkach w Warszawie
Źródła:
MPW-baza uczestników PW. archiwum rodzinne
Uwagi :
Prawidłowa data urodzenia: 17-06-1910.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Tadeusz Siemiątkowski - Warszawa, 1943

Tadeusz Siemiątkowski - Warszawa, 1943

Dekoracja Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego. Od lewej stoją: J.Kliś, Tadeusz Siemiątkowski. Leszek Missala i Konsul Generalny Małgorzata Dzieduszycka - Montreal 1994

Dekoracja Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego. Od lewej stoją: J.Kliś, Tadeusz Siemiątkowski. Leszek Missala i Konsul Generalny Małgorzata Dzieduszycka - Montreal 1994

Od lewej stoją Gustaw Potworowski, Tadeusz Siemiątkowski i Maciej Szymański

Od lewej stoją Gustaw Potworowski, Tadeusz Siemiątkowski i Maciej Szymański

Tadeusz Siemiątkowski - Toronto 1995

Tadeusz Siemiątkowski - Toronto 1995

Tadeusz Siemiątkowski - Toronto 1995

Tadeusz Siemiątkowski - Toronto 1995

Od lewej Edward Kemnitz i Tadeusz Siemiątkowski - Ottawa 1996

Od lewej Edward Kemnitz i Tadeusz Siemiątkowski - Ottawa 1996

Nasz newsletter