Data urodzenia:
1894-12-10
Funkcja:
dowódca batalionu
Imiona rodziców:
Antoni - Paulina z domu Cichowicz
Wykształcenie i praca zawodowa do 1939 r.:
Był uczniem Szkoły Powszechnej w Rypinie, uczestnicząc w 1905 w strajku szkolnym. W 1913 r. ukończył Seminarium Nauczycielskie w Wymyślinie i rozpoczął pracę nauczycielską. W 1928 r. ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskując dyplom nauczyciela szkół średnich. W okresie 1919-1921 był redaktorem "Ziemi Dobrzyńskiej". Jako nauczyciel pracował w latach 1913-1938 w szkołach średnich w Rypinie, Grodnie, Łomży i Białymstoku. Był także inspektorem szkolnym w Łomży i Białymstoku oraz radnym Grodna. W 1938 r. został posłem Ziemi Grodzieńskiej w Sejmie V kadencji. Był współautorem kilku ustaw, m.in. o bibliotekach publicznych uchwalonej 22 marca 1939 r.
Służba wojskowa do 1939 r.:
W czasie I wojny światowej współpracował z POW, walczył w szeregach w 6. Pułku Piechoty Legionów.
W 1920 ochotniczo uczestniczył w wojnie z bolszewikami, jako instruktor werbunkowy w powiecie Rypin, a następnie referent oświatowy 6. Pułku Piechoty Legionów. W 1921 r. przeszedł do rezerwy.
Udział w konspiracji 1939-1944:
I Obwód "Radwan" (Śródmieście) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - V zgrupowanie "Siekiera" - zastępca dowódcy zgrupowania.
Oddział:
I Obwód "Radwan" (Śródmieście) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - V zgrupowanie "Siekiera" - zastępca dowódcy, równocześnie od 5.08.1944 r. dowódca 4. kompanii, następnie w zgrupowaniu "Kryska" - batalion "Tum" - dowódca batalionu (odcinka bojowego). We wrześniu 1944 r. pełnił funkcję zastępcy dowódcy zgrupowania, a od 12.09.1944 r. - po ciężkim zranieniu kpt. "Kryski" - dowódcy zgrupowania.
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe - Górny Czerniaków.
Odniesione rany:
Ciężko ranny 15 września 1944 r.
Losy po Powstaniu:
Po upadku Czerniakowa przeniesiono go do Szpitala Wolskiego przy ul. Płockiej 26, następnie wywieziony z rannymi do Brwinowa.
Odznaczenia:
Order Virtuti Militari V klasy (rozkaz Dowódcy AK nr 424 z 18.09.1944), Krzyż Walecznych (dwukrotnie), Krzyż Zasługi z Mieczami
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Losy po wojnie:
Po zakończeniu wojny pracował w szkolnictwie, początkowo w Tomaszowie Mazowieckim. W latach 1947-1950 był dyrektorem I Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim. W 1950 został aresztowany przez UB i pozbawiony funkcji dyrektora, a następnie przeniesiony na etat nauczyciela w II Liceum Ogólnokształcącym. W 1957 r. został zrehabilitowany i powrócił na stanowisko dyrektora I Liceum im. Bolesława Chrobrego. Funkcję tę pełnił aż do śmierci w 1959. Za działalność w szkolnictwie odznaczony Srebrnym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury i Złotą Odznaką ZNP.
Miejsce śmierci:
Piotrków Trybunalski
