Teresa Gabriela Jedyńska

Pseudonim:
"Ren"
Data urodzenia:
1926-04-23
Data śmierci:
1988-02-23
Funkcja:
łączniczka
Używane pseudonimy:
"Ren" "Roma"
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Jan - Klementyna z domu Weznarska
Wykształcenie do 1944:
Gimnazjum i Liceum im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie, tajne komplety
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od marca 1940 roku - początkowo jako łączniczka Komendy Obwodu ZWZ-AK na terenie Warszawy, w późniejszym czasie również na terenie Okręgu kieleckiego. Uczestniczka akcji "Wieniec", czyli rozpoznania i wysadzenia linii kolejowej Rozwadów - Sandomierz - Ostrowiec - Skarżysko na rzecze Kamiennej (akcja przeprowadzona w listopadzie 1942 przez oddział porucznika Romanowskiego ps. "Rogacz". W 1943 roku w oddziale dyspozycyjnym Kedywu KG AK uczestniczyła w akcji "Prawdziwki" mającej na celu likwidację agentów gestapo w okręgu kielecko-radomskim oraz warszawskim (grupa bojowa plut.pchor. Tadeusza Mazura ps. "Milczek").
Adres przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Wołodyjowskiego 43/2
Okres powstania:
Grupa Północ. Łączniczka w Kom. Obwodu na Starym Mieście (na podst. zaświadczenia ZBoWiD z 22.10.1974).
Szlak bojowy:
Stare Miasto - przez pierwsze dni po zbudowaniu barykady na ul. Senatorskiej róg Daniłłowiczowskiej i Pl. Teatralnego pełniła dyżury przy przyjmowaniu uciekinierów z Krakowskiego Przedmieścia. Brała udział w walkach o Pałac Blanka, jednocześnie pełniąc funkcję sanitariuszki. Brała także udział w walkach płk. Wachnowskiego przy ul Długiej. Dwukrotnie przechodziła w meldunkami do Śródmieścia. Pomagała w ratowaniu płonącego kościoła OO Kapucynów przy ul. Miodowej, chowaniu poległych w ogrodzie klasztoru, a także przyjmowaniu zrzutów alianckich na Placu Krasińskich. Wg pisemnej relacji Teresy Dudzińskiej po upadku Starego Miasta ze względu na przeładowanie w kanałach wycofana z kanału w kierunku Śródmieścia - pozostaje wraz z ludnością dzielnicy.
Losy po Powstaniu:
Po upadku Starówki wyszła z Warszawy z ludnością cywilną. 3 września 1944 roku wywieziona do obozów koncentracyjnych - przebywała kolejno w KL Auschwitz - KL Ravensbrück - KL Buchenwald (jako więzień polityczny do końca wojny) Do kraju powróciła 20 maja 1945 roku.
Odznaczenia:
Medal za Warszawę, Medal Zwycięstwa i Wolności, Odznaka Grunwaldzka
Nazwisko po mężu:
Dudzińska (ślub z Jerzym Dudzińskim w 1946 roku)
Źródła:
MPW-Ankieta, dok. z archiwum rodzinnego córki i wnuka
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Teresa Jedyńska, po mężu Dudzińska, 1941 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Artura Gołębiewskiego

Teresa Jedyńska, po mężu Dudzińska, 1941 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Artura Gołębiewskiego

Rewers. Z archiwum rodzinnego Artura Gołębiewskiego

Rewers. Z archiwum rodzinnego Artura Gołębiewskiego

Pamiętnik Teresy Dudzińskiej. Z archiwum rodzinnego Artura Gołębiewskiego

Pamiętnik Teresy Dudzińskiej. Z archiwum rodzinnego Artura Gołębiewskiego

Pamiętnik Teresy Dudzińskiej. Z archiwum rodzinnego Artura Gołębiewskiego

Pamiętnik Teresy Dudzińskiej. Z archiwum rodzinnego Artura Gołębiewskiego

Nasz newsletter