Teresa Aleksandra Kodelska

Pseudonim:
"Kinga"
Data urodzenia:
1929-01-13
Data śmierci:
2021-11-17
Funkcja:
sanitariuszka
Pseudonimy:
"Kinga", "Teresa"
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Aleksander - Anna z domu Szczawińska
Udział w konspiracji 1939 - 1944:
Szare Szeregi
Oddział:
IV Obwód (Ochota) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej
Szlak bojowy:
Ochota - Reduta Wawelska.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Córka architekt Anny Kodelskiej ps. „Anna”, "Inżynier", rozstrzelanej 11.08.1944 po zajęciu dzielnicy przez oddziały niemieckie.
Losy po Powstaniu:
Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną
Losy po wojnie:
Narciarka alpejska, reprezentantka warszawskiego AZS Warszawa (1946-1956), reprezentantka Polski na Igrzyskach Olimpijskich w Oslo w 1952 roku. 3-krotna mistrzyni Polski: w slalomie (1948, 1952) i slalomie gigancie (1952) oraz 2-krotna wicemistrzyni kraju: w zjeździe (1948) i kombinacji alpejskiej (1948). Triumfatorka zawodów o Memoriał B. Czecha i H. Marusarzówny w zjeździe (1947). Po zakończeniu kariery sportowej poświęciła się pracy naukowej. Absolwentka Liceum Administracyjno-Handlowego w Krakowie i Wydziału Ekonomiki Produkcji Szkoły Głównej Handlowej (WSH, SGPiS), gdzie otrzymała tytuł magistra (1951), doktora (1965), doktora habilitowanego (1975) i profesora (1976).
Odznaczenia:
Odznaczona m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Warszawskim Krzyżem Powstańczym oraz Krzyżem Armii Krajowej.W roku 2001 została awansowana do stopnia podporucznika WP.
Nazwisko po wojnie:
Teresa Kodelska-Łaszek
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kw. II c-28-8-4
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Córka Aleksandra Kodelskiego (1898-1973) - projektanta zespołu kolejki górskiej na Kasprowy Wierch (budynków stacji dolnej w Kuźnicach, środkowej na Myślenickich Turniach i końcowej na szczycie) oraz architekt Anny Kodelskiej (1901-1944) z domu Szczawińskiej. Jej ojciec, Aleksandel Kodelski w 1928 roku uczestniczył w pracach projektowych przy zespole obiektów sportowych przy ul. Łazienkowskiej w Warszawie, zaprojektował wówczas Stadion Wojska Polskiego (Stadion Wojska Polskiego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, tj. Stadion Legii Warszawa). W 1935 roku został prezesem i dyrektorem technicznym spółki "Towarzystwo Budowy i Eksploatacji Kolei Linowej Zakopane (Kuźnice) - Kasprowy Wierch". W tym samym roku został pierwszym prezesem Ligi Popierania Turystyki.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW. Wymieniana we wspomnieniach sanitariuszki Barbary Kotarbińskiej-Stefanowskiej- MPW-A-W-78 (P/2569) z przydziałem jako łączniczka Ottokara Flandorfera. Informację o śmierci przekazano za pośrednictwem Pokoju Kombatanta MPW
Publikacje:
Głuszek, Leksykon 1999, s. 230; Pawlak, Olimpijczycy, s. 121 Porada, Igrzyska, s. 833; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 108, 355; USC Warszawa-Śródmieście;
Archiwum Historii Mówionej:
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Teresa Kodelska-Łaszek. Na zdjęciu w 1952 roku, źródło: Polska Kronika Filmowa. Fot. przekazana poprzez Pokój Kombatanta MPW

Teresa Kodelska-Łaszek. Na zdjęciu w 1952 roku, źródło: Polska Kronika Filmowa. Fot. przekazana poprzez Pokój Kombatanta MPW

Fot. dołączona do ankiety uczestnika Powstania Warszawskiego. Fot. przekazana poprzez Pokój Kombatanta MPW

Fot. dołączona do ankiety uczestnika Powstania Warszawskiego. Fot. przekazana poprzez Pokój Kombatanta MPW

Fot.  Archiwum Historii Mówionej

Fot. Archiwum Historii Mówionej

Nasz newsletter