Informacje dodatkowe:
W 1940r. wstąpiła do tworzących się podziemnych organizacji wojskowych Związku Walki Zbrojnej a od lutego 1942 r. Armii Krajowej. W konspiracji miała pseudonim "Monika. Zawsze była związana z służba sanitarną, zwłaszcza z szefostwem służby zdrowia Armii Krajowej na Pradze kierowanym przez dr. Kamińskiego. Była organizatorką podstawowych kursów sanitarnych w organizowanych przez Nią miejscach szkolenia, prowadzonych przez lekarzy z podziemnej służby zdrowia oraz organizatorką praktyk w szpitalach pod wyzwaniem św. Jana Bożego. Współpracowała równocześnie z dr Pastwą ps. "Henryk Brodaty" i dr Karwowskim.W okresie Powstania w stopniu ppor.AK, z V rejonu AK Praga, dowodzi punktem sanitarnym Dworca Wschodniego przy szpitalu Kolejowym na Brzeskiej 12. Pracuje tam do lutego 1945 roku unikając wywózki do Rembertowa i dalej na wschód (jaką prowadzi NKWD). Po wojnie interesuje się nią służba bezpieczeństwa PRL i Wanda na krótko trafia do aresztu w Pałacu Mostowskich. Zaraz po wyjściu z niego, chcąc uniknąć dalszych represji, wyjeżdża poza Warszawę. Wychodzi za mąż i wraz z mężem przymusowo wyjeżdża do Chełma.
W 1955 roku oboje wracają do Warszawy. Za udział w akcjach zbrojnych i zabezpieczeniu pomocy sanitarnej, tak przed Powstaniem jak i w Powstaniu Warszawskim została odznaczona Krzyżem Walecznych, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Powstańczym a w szczególności Krzyżem Zasługi z Mieczami od Rządu RP w Londynie.
Od momentu zorganizowania Środowiska Żołnierzy Armii Krajowej była czynnym członkiem Związku Żołnierzy A.K. V Rejonu.
