Pseudonim:
"Jeż"
Data urodzenia:
1905-03-29
Data śmierci:
1982-01-28
Funkcja:
dowódca patrolu telefonicznego
Stopień:
plutonowy
Numer legitymacji AK:
16995
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Wykształcenie do 1939 r.:
W 1925 r. ukończył Państwową Wyższą Szkołę Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda
Służba wojskowa do 1939 r.:
W 1925 r. po studiach został powołany do służby wojskowej w 1. Pułku Lotniczym. W czasie służby wojskowej skierowany na kurs radiotelegrafisty. Po kursie awansowany do stopnia starszego strzelca i skierowany do 118 eskadry myśliwców jako radio-mechanik. W marcu 1927 r. odkomenderowany do Szkoły Podoficerskiej, którą ukończył w lipcu 1927 r. i został awansowany do stopnia kaprala. W 1930 r. odbył ćwiczenia wojskowe w 1. Pułku Lotniczym. Przy zwolnieniu awansowany do stopnia plutonowego. W 1939, z uwagi na pracę w Spółce Telefonicznej PAST - reklamowany.
Używane pseudonimy:
"Jeż", "Michał"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od listopada 1941 roku - Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - 4. Rejon "Zagończyk" - 41. kompania WSOP (Wojskowa Służba Ochrony Powstania).
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Próżna 8 m. 5
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - zgrupowanie "Chrobry II" - I batalion "Lecha Żelaznego"
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ.
Odznaczenia - awanse:
Podczas Powstania Warszawskiego odznaczony Krzyżem Walecznych i awansowany do stopnia sierżanta, wnioski awansowe i rozkazy nie zachowały się. Krzyż Grunwaldu II klasy (1949?)
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 318 Lamsdorf, następnie w Stalagu VII B Memmingen.
Numer jeniecki:
104355
Losy po wojnie:
Do kraju powrócił w połowie 1946 r., przed władzami komunistycznymi ujawnił swoją działalność w AK i udział w Powstaniu Warszawskim. W 1947 r. jako inżynier elektryk skierowany do pracy w Świdnicy, gdzie uczestniczył w elektryfikacji, telefonizacji i uruchomieniu rozgłośni radiowej. W 1949 r. powrócił z rodziną do Warszawy. Do 1957 r. pracował w Zakładach Materiałów Lampowych przy ul. Kolejowej 7, a od 1962 r. w Przedsiębiorstwie Elektryfikacji Kraju przy ul. Czerniakowskiej 73/79 - do emerytury, na którą przeszedł w 1970 r. Równocześnie od 1946 r. do śmierci zajmował się konserwacją elektryczną kościołów warszawskich.
Miejsce śmierci:
Warszawa, pochowany na Cmentarzu Północnym w Wólce Węglowej.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Władysław Apczyński z żoną i synem Marcinem - zdjęcie z 1943 roku

Władysław Apczyński z żoną i synem Marcinem - zdjęcie z 1943 roku

Władysław Apczyński - zdjęcie z 1943 r. wykonane w zakładzie fotograficznym "Arte" - Krakowskie Przedmieście 4

Władysław Apczyński - zdjęcie z 1943 r. wykonane w zakładzie fotograficznym "Arte" - Krakowskie Przedmieście 4

Kartka do Stalagu Lamsdorf

Kartka do Stalagu Lamsdorf

Nasz newsletter