Pseudonim:
"Wik", "Sławski"
Data urodzenia:
1913-02-17
Funkcja:
oficer rezerwy, Starosta Grodzki
Miejsce urodzenia:
Wołomin
Imiona rodziców:
Roman - Hieronima
Wykształcenie do 1939 r. :
Prawnik
Udział w konspiracji 1939-1944 r.:
Był działaczem PPS, od lipca 1940 roku pełnił funkcję sekretarza Dzielnicy Powiśle VI Okręgu PPS. Organizował Komitety Domowe i Komitety Blokowe oraz tworzył Komisariaty Milicji PPS. Był polskim łącznikiem ŻOB-u, który ukrywał Żydów zbiegłych z getta.
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa „Północ” - zgrupowanie „Róg” - Brygada Dyspozycyjno-Zmotoryzowana NSZ „Koło”, następnie Okręgowa Delegatura Rządu Warszawa-Miasto - Starostwo Grodzkie na Starym Mieście. Prowadził szeroko zakrojoną akcję dla ludności cywilnej (kuchnia dla bezdomnych, organizacja pomocy lekarskiej, kierowanie administracją cywilną w dziedzinie porządkowej poprzez organizowanie Komitetów Blokowych OPL, organizowanie pochówków i grzebania zmarłych na pododcinku kpt. „Gozdawy„ (kpt. Lucjana Zygmunta Giżyńskiego). Po ewakuacji Starostwa kanałami, pozostał na Starym Mieście i ewakuował się w ostatniej grupie wraz z dowódcą ”Grupy Północ" płk. "Wachnowskim" (Karolem Janem Ziemskim). Na terenie Śródmieścia pełnił funkcję inspektora jednostek administracji ogólnej.
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną drogą przez Milanówek do Grodziska.
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
Po wojnie jego żoną została
Adina Blady-Szwajgier-Świdowska, lekarz pediatra żydowskiego pochodzenia, łączniczka ŻOB, w czasie Powstania Warszawskiego znana jako Irena Meremińska, lekarz szpitali polowych przy ul. ul. Miodowej 24 i ul. Mokotowskiej 55.
Odznaczenia:
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami (1944), Warszawski Krzyż Powstańczy
Losy po wojnie:
Po wojnie poświęcił się pracy naukowej uzyskując stopień doc. dr hab. w dziedzinie prawa rolnego. Był wykładowcą na Uniwersytecie Warszawskim i Akademii Rolniczej w Olsztynie.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Komunalny Północny (Wólka Węglowa), kwatera W-II-6, rząd 1, grób 11.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Świdowski Władysław, Muzeum Powstania Warszawskiego, Archiwum Historii Mówionej, relacja Marii Jaskólskiej z domu Awotyń „Źródłowska”, Warszawa, 8 lutego 2008 roku, Blady-Szwajger Adina, I więcej nic nie pamiętam, Warszawa 2010; Administracja Polskiego Państwa Podziemnego i jej funkcje w okresie powstania warszawskiego, pod red. Jacka Czaputowicza, IPN, Warszawa 2011 - tu jako "Wiktor Stawski". Informacja o odznaczeniu przez Dowództwo Armii Krajowej w ostatnich dniach Powstania Warszawskiego Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami na podstawie deklaracji własnej W. Świdowskiego z dn. 18 maja 1946 roku w deklaracji zgłoszeniowej ZUWZoNiD (ZBoWiD), na dokumencie stempel Komisji Weryfikacyjnej Zarządu Województwa Warszawskiego ZUWZoNiD - zasób Urzędu ds Kombatantów i Osób Represjonowanych.
