Zbigniew Specylak-Skrzypecki

Pseudonim:
"Tur"
Data urodzenia:
1912-10-13
Data śmierci:
1978-04-27
Funkcja:
dowódca batalionu
Stopień:
kapitan służby stałej artylerii - cichociemny
Miejsce urodzenia:
Lwów
Imiona rodziców:
Marian - Józefa z domu Lisiecka
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
W latach 30. był oficerem 3. Pułku Artylerii Lekkiej w Zamościu.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
We wrześniu 1939 r. dowódca baterii w 54. dyonie artylerii lekkiej, ranny podczas obrony Lwowa.
Pseudonimy:
"Tur 2", "Tur"
Udział w konspiracji - służba w Armii Polskiej na Wschodzie:
W konspiracji od jesieni 1939 r., po wyleczeniu z ran działał w Związku Walki Zbrojnej we Lwowie, aresztowany 24.03.1940 r. przez NKWD i wywieziony do łagru na Ziemi Franciszka Józefa. Po ogłoszeniu amnestii, w 1941 trafił do Armii gen. Władysława Andersa, z którą opuścił Związek Sowiecki. Na Bliskim Wschodzie był oficerem zwiadu w 7. pułku artylerii ciężkiej w składzie 7. Dywizji Piechoty. We Włoszech zgłosił akces do walki w okupowanym kraju. Przeszkolony w dywersji, zaprzysiężony na rotę Armii Krajowej 14.02.1944. Przerzucony do kraju w nocy 30/31.07.1944 w ramach operacji lotniczej "Jacek 1", zrzut przyjęła placówka odbiorcza "Solnica", położona 7 km na południe od Grodziska Mazowieckiego. Skoczkowie przybyli do lokalu kontaktowego na parę godzin przed wybuchem Powstania.
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" - zgrupowanie "Sławbor" - ochotnik, następnie zgrupowanie "Kryska" - I Odcinek - batalion "Tur" (19.08.1944) - dowódca odcinka (batalionu), zastępca dowódcy zgrupowania.
Odniesione rany:
Ciężko ranny 11.09.1944 r. na ul. Solec 1, ponownie ranny podczas przeprawy na Saską Kępę, gdy nadmiernie obciążony ponton został ostrzelany przez Niemców i podziurawiony przylgnął do przęsła wysadzonego Mostu Poniatowskiego. Dopiero po dwóch dniach z praskiego brzegu przyszła pomoc. Kpt. "Tur" trafił do szpitala, gdzie przeszedł m.in. trepanację czaszki.
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe - Górny Czerniaków - ewakuowany za Wisłę.
Odznaczenia:
Krzyż Virtuti Militari V klasy, Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
Losy po wojnie:
W 1949 r. aresztowany pod zarzutem organizowania nielegalnych przerzutów przez granicę. Po zwolnieniu osiedlił się z żoną we Wrocławiu, gdzie ukończył studia inżynierskie i pracował w przedsiębiorstwach państwowych m.in. w Elektromontażu.
Miejsce śmierci:
Wrocław
Źródła:
J.Tucholski: Cichociemni, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 1988, S.Fojcik "Hel": Żołnierze AK "Kryska"; Warszawa, Związek Powstańców Warszawskich. Zarząd Główny. Środowisko "Kryska", Warszawa, 1994
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter