Henryk Poddębski urodził się 21 listopada 1890 r. w Chrząstowie na Kielecczyźnie. W wieku 10 lat przeprowadził się z matką do Warszawy. Tutaj ukończył Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców na rogu ul. Prostej i Waliców, a następnie rozpoczął pracę w renomowanym wydawnictwie Gebethnera i Wollfa. W 1912 r. wstapił w szeregi Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. W tym samym okresie zaczyna się też jego przygoda z fotografią. Bierze udział w wycieczkach PTK i fotografuje zwiedzane przez uczestników wyjazdów zabytki. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Poddębski dalej towarzyszy ze swoim aparatem wycieczkom PTK, współpracuje też ze znanym krajoznawcą Mieczysławem Orłowiczem, autorem licznych przewodników po Polsce, kierownikiem referatów turystyki w międzywojennych ministerstwach. Prowadzi też działalność fotograficzną na własny rachunek. W 1937 r. fotograf szacował wielkość swojej kolekcji na ponad 20.000 zdjęć wykonanych na terenie całej II Rzeczypospolitej.
Po wybuchu II wojny światowej Henryk Poddębski znacznie ograniczył działalność. Prawdopodobnie około 1943 r. stał się właścicielem zakładu fotograficznego Fotoris przy ul. Marszałkowskiej 125.
W 1944 r. fotograf został wywieziony z Warszawy, początkowo do obozu koncentracyjnego w Dachau, ostatecznie do obozu w Veihingen k. Stuttgartu, gdzie zmarł 4 marca 1945 r.
W zbiorach Muzeum Powstania Warszawskiego znajduje się zbiór 260 klatek negatywowych, przedstawiających Warszawę w latach 30-tych XX w. - w przeważającym stopniu życie codzienne mieszkańców oraz kilka reportaży związanych z odbywającymi się w mieście wydarzeniami sportowymi.