Pseudonim:
"Gil"
Data urodzenia:
1895-05-26
Data śmierci:
1979-05-19
Funkcja:
Szef Intendentury KG AK
Stopień:
major dyplomowany służby stałej intendentury (1932) - podpułkownik
Miejsce urodzenia:
Zahajpol powiat Kołomyja
Imiona rodziców:
Alfred - Helena z domu Przybylska
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
Od sierpnia 1914 r. żołnierz Legionów Polskich. Podczas walk został ranny - stracił oko. Po wyleczeniu się od 1917 r. studiował na Politechnice we Lwowie. W listopadzie 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa. Od 1919 r. w batalionie zapasowym 5. pułku piechoty Legionów, potem oficer gospodarczy 1. pp Leg. Zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 VI 1919. Od 1920 r. referent finansowy 1. DP Leg., potem w 1921 p.o. szefa, a następnie zastępca szefa intendentury 1. DP Leg., skąd zostaje przeniesiony w 1921 r. na stanowisko szefa intendentury 2. Dywizji Piechoty Legionów w Kielcach. Od 1922 r. ponownie szef intendentury 1 DP Leg., następnie w Rejonowej Intendenturze w Grodnie, potem z-ca szefa intendentury DOK III w Grodnie. W latach 1922-1924 słuchacz Wyższej Szkoły Intendentury w Warszawie. Od 1924 r. kierownik Referatu Mundurowego 9. Okręgowego Szefostwa Intendentury, a od 1928 p.o. dowódcy, potem dowódca 9 batalionu administracyjnego. W 1931 r. kierownik referatu w sztabie DOK IX w Brześciu nad Bugiem, skąd zostaje przeniesiony na stanowisko szefa Wydziału w KG Związku Strzeleckiego. Od 1934 r. w szefostwie intendentury DOK V w Krakowie. W 1935 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Praca do 1939 r.:
Po przejściu do rezerwy pracownik Ministerstwa Komunikacji, a w 1939 r. p.o dyrektora Centralnego Zaopatrzenia Materiałowego PKP.
Udział w wojnie obronnej 1939:
We wrześniu komendant miasta Małoryta. Od 25.09.1939 r. kwatermistrz 50. Dywizji Piechoty (rez.) "Brzoza". Brał udział w walkach na Lubelszczyźnie. Dostał się do niewoli, z której udało mu się zbiec i przedostać do Warszawy
Udział w konspiracji 1939-1944:
Od listopada 1939 r. Szef Intendentury w Dowództwie Głównym Służby Zwycięstwu Polski (SZP). Następnie w Oddziale IV (Kwatermistrzowskim) Komendy Głównej ZWZ - AK - Służba Intendentury - szef. Na tym stanowisku do października 1944 r.
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - IV Oddział (Kwatermistrzowski) - Służba Intendentury - szef
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Odznaczenia:
Krzyż Virtuti Militari V klasy, Krzyż Niepodległości, Krzyż Walecznych (trzykrotnie), Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. Pracował w Kolejowej Opiece Społecznej.
Losy po wojnie:
Od 1945 r. pracuje na stanowisku dyrektora Biura Aprowizacji i Zaopatrzenia Ministerstwa Komunikacji, a od 1949 r. jest dyrektorem Biura Gospodarki Materiałowej w Ministerstwie Komunikacji. W 1951 r. zwolniony z pracy i przeniesiony na emeryturę. Od 1961 pracownik Centralnego Ośrodka Badań i Rozwoju Kolejnictwa PKP. Od 1970 r. na emeryturze.
Miejsce śmierci:
Warszawa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Informacje dodatkowe:
Żołnierz 1 Brygady Piechoty Legionów Polskich J. Piłsudskiego. Podczas Bitwy Warszawskiej dwukrotnie ranny pod Laskami i pod Przepiórowem. Po wojnie aktywista ROPCiO, działał w strukturach podziemnych zdelegalizowanego przez władze PRL Związku Legionistów Polskich w grupie " Oleandry ". W 1979 r odznaczony przez starszyznę legionową medalem Virtuti Civili Cracoviensis
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter