Data urodzenia:
1923-11-28
Miejsce urodzenia :
Warszawa
Udział w konspiracji 1939-1944:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 4. Rejon - II batalion szturmowy "Odwet" ("Odwet II") - 1. Kompania
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 4. Rejon - II batalion szturmowy "Odwet" ("Odwet II") - 1. kompania, w Śródmieściu - 3. batalion pancerny "Golski" - 4. kompania "Odwet"
Szlak bojowy:
Kolonia Staszica - Pole Mokotowskie - Śródmieście Południe
Niewola niemiecka:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu X B Sandbostel
Losy po wojnie :
Po zakończeniu wojny wrócił do Polski. W połowie 1945 roku przybył na Pomorze Zachodnie i zamieszkał w Szczecinie. Tu wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej. Do 1947 roku kierował Wydziałem Propagandy Wojewódzkiego Urzędu Informacji i Propagandy w Szczecinie. W 1947 roku został instruktorem Centralnego Komitetu Wykonawczego PPS. Po kongresie zjednoczeniowym w grudniu 1948 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1962-1971 był sekretarzem propagandy KW PZPR w Szczecinie. Aktywnie działał na rzecz rozwoju kultury w Szczecinie i w regionie. Należał do członków-założycieli Szczecińskiego Towarzystwa Kultury oraz był orędownikiem odbudowy Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie. Na początku 1971 roku został odwołany ze swojego dotychczasowego stanowiska i wyjechał do Warszawy. W Warszawie początkowo został zastępcą redaktora naczelnego wydawnictwa „Książka i Wiedza”. Następnie pracował w wydawnictwie "Interpress" i w Krajowej Agencji Wydawniczej. W latach 1980-1985 był radcą Ambasady PRL w Moskwie. Wraz ze środowiskiem byłych powstańców zabiegał o utworzenie w Warszawie Muzeum Powstania. Zmarł 17 listopada 1987 roku w Warszawie.
Miejsce pochówku :
Warszawa, Cmentarz Komunalny Północny (Wólka Węglowa)
Informacje dodatkowe :
Urodził się w rodzinie polsko-austriackiej. Jego ojciec był inżynierem, specjalistą od wodociągów. Nie do końca jasna jest rola Henryka Hubera, jaką odegrał tuż po tragicznych wydarzeniach w grudniu 1970 roku w Szczecinie. Przypisuje mu się jako sekretarzowi propagandy wydanie 20 grudnia komunikatu o wynikach rozmów strajkujących z władzami partyjnymi. Przedwcześnie wyemitowana przez Rozgłośnię PR, niezgodna z prawdą, informacja o stopniowym wygaszaniu strajków w kolejnych zakładach pracy Szczecina, spowodowała zaostrzenie sytuacji w mieście. Po protestach załóg robotniczych, Komitet Wojewódzki PZPR obawiając się ponownego wyjścia robotników na ulice miasta, komunikat odwołał. [źródła: Encyklopedia Szczecina t. I A-O (pod red. Tadeusza Białeckiego, autor hasła Andrzej Głowacki), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 1999; Piotr Zieliński: Okruchy pamięci. Szczeciński alfabt wspomnień, (Wydawnictwo Germa, Szczecin 1999)
Źródła:
MPW-baza uczestników PW
Publikacje :
"Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego" tom 5.
