Data urodzenia:
1924-01-12
Stopień:
starszy strzelec
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stanisław - Helena z domu Trautsolt
Wykształcenie i harcerstwo:
Uczeń Państwowego Gimnazjum i Liceum Męskiego im. Stanisława Staszica w Warszawie oraz tajnej Szkoły Wawelbegra. Harcerz 16. WDH im. Zawiszy Czarnego.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Kedyw Komendy Głównej Armii Krajowej - Brygada Dywersyjna "Broda 53" - batalion "Zośka" - 2. kompania "Rudy” - III pluton "Felek". W batalionie "Zośka" od jesieni 1943 roku. Wiosną 1944 r. aresztowany wraz z kolegą z batalionu, Włodzimierzem Steyerem ps. "Grom", za kolportaż tajnej prasy i osadzony w więzieniu w Grodzisku Mazowieckim, skąd wkrótce uciekł. Uczestnik bazy leśnej Par. II.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Dantyszka 12
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - pułk "Broda 53" - batalion "Zośka" - 2. kompania "Rudy” - III pluton "Felek”
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście - Górny Czerniaków: przeszedł cały szlak bojowy batalionu, od Woli przez Stare Miasto do Czerniakowa. Uczestniczył w wyzwalaniu Gęsiówki. Ranny na Starówce, wraz z kolegami kanałami przedostał się do Śródmieścia.
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. Dostał się do obozu w Pruszkowie. Stamtąd uciekł do Podkowy Leśnej, gdzie jego rodzina miała mieszkanie. Pierwszy raz aresztowany przez NKWD w styczniu 1945 r. Po kilkutygodniowym pobycie w areszcie, uciekł.
Losy po wojnie:
Z obawy przed kolejnym aresztowaniem mieszkał w Łodzi, gdzie w 1946 r. podjął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Łódzkiej. Uczestnik drugiej konspiracji. Należał do tzw. oddziału Kmity, którego głównym zadaniem było ubezpieczenie pułkownika Jana Mazurkiewicza.
Aresztowany w 1950 r. przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa na terenie Politechniki Łódzkiej i przewieziony do Warszawy. Przebywał początkowo w areszcie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego na ul. Koszykowej, po czym w więzieniu przy ul. Cyryla i Metodego na Pradze. Stamtąd przeniesiony do więzienia karno-śledczego nr III. Oskarżony o próbę obalenia siłą ustroju Polski Ludowej oraz o zabójstwo Kazimierza Jackowskiego.
Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w maju 1950 r. skazany na karę piętnastu lat pozbawienia wolności. W procesie uczestniczyła jego żona, którą WSR skazał na osiem lat więzienia za to, że nie poinformowała władz o nielegalnej działalności męża. Osadzony w więzieniu Toledo na ul. Ratuszowej, a następnie w więzieniu mokotowskim. Przebywał również w Obozie Pracy nr 3.
Na wolność wyszedł 11 listopada 1953 r. Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej i rozpoczął pracę w Zakładzie Kabli i Przewodów Elektrycznych na Politechnice Warszawskiej. W późniejszych latach pracownik Biura Badawczego ds. jakości. Zrehabilitowany przez Sąd Wojewódzki w Warszawie w 1993 roku.
Odznaczenia:
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012) i Krzyżem Walecznych.
Publikacje:
Jarosław Wróblewski: "Zośkowiec" Wydawca: Fronda, 2013 r.
Archiwum Historii Mówionej:
