Pseudonim:
"Henryk"
Data urodzenia:
1917-11-03
Data śmierci:
2011-12-26
Funkcja:
zastępca dowódcy kompanii
Stopień:
podporucznik rezerwy piechoty
Numer legitymacji AK:
5084 / C
Miejsce urodzenia:
Sośnica, powiat Gliwice
Imiona rodziców:
Izydor - Marta z domu Szymik
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
Po ukończeniu gimnazjum został powołany do odbycia służby wojskowej. Skierowany do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 23. Dywizji Piechoty w Katowicach, którą ukończył w stopniu plutonowego podchorążego rezerwy piechoty, z przydziałem do 11. pułku piechoty w Tarnowskich Górach.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
We wrześniu 1939 walczył w składzie 11. pp; z pułkiem przeszedł szlak bojowy od Tarnowskich Gór po Tomaszów Lubelski. Uniknął niewoli i przybył do Warszawy.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Jesienią 1939 zamieszkał w Sulejówku. Zaprzysiężony w Związku Walki Zbrojnej. Gromadził i magazynował materiały wybuchowe. Organizował dywersję na linii kolejowej Rembertów-Mińsk Mazowiecki. Zagrożony aresztowaniem został przeniesiony do Warszawy. Awansowany do stopnia podporucznika rezerwy i przydzielony do III zgrupowania AK "Konrad” jako oficer do zadań specjalnych.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Smulikowskiego 11
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa Bojowa "Krybar” - III zgrupowanie "Konrad" - 2. kompania - zastępca dowódcy kompanii.
Szlak bojowy:
Powiśle - Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Oflagu XI B/Z w Bergen-Belsen, Oflagu II D/Z Gross Born, Stalagu X B Sandbostel i Oflagu X C Lübeck.
Numer jeniecki:
1321
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu z niewoli był wykładowcą w polskiej szkole w Wahlsted. Powrócił do kraju i włączył się w odbudowę Warszawy. Ukończył Politechnikę Warszawską, gdzie uzyskał tytuł magistra inżyniera budownictwa. Przez kolejne lata pracował w budownictwie, zajmując szereg odpowiedzialnych dyrektorskich stanowisk, m.in. zastępcy naczelnego dyrektora ds. Techniki i Rozwoju Zjednoczenia Budownictwa "Warszawa”, dyrektora Ośrodka Rozwoju Techniki i Projektowania Budownictwa "Warszawa”. Awansowany 11.11.2004 rozkazem Ministra Obrony Narodowej do stopnia kapitana WP w stanie spoczynku.
Odznaczenia:
Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Partyzancki, Krzyż Walecznych, Warszawski Krzyż Powstańczy, Medal za Warszawę 1939-1945, Brązowy Medal Zasłużonym na Polu Chwały, Medal Zwycięstwa i Wolności 1945, Medal Wojska (trzykrotnie).
Miejsce śmierci:
Warszawa. Pochowany został zgodnie z Ceremoniałem Wojskowym w asyście honorowej żołnierzy Batalionu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego w dniu 30 grudnia 2011 roku w części katolickiej Cmentarza Prawosławnego przy ulicy Wolskiej w Warszawie.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Henryk Lipiński - zdjęcie powojenne

Henryk Lipiński - zdjęcie powojenne

Henryk Lipiński - pierwszy z prawej

Henryk Lipiński - pierwszy z prawej

Henryk Lipiński - pierwszy z lewej

Henryk Lipiński - pierwszy z lewej

Henryk Lipiński w mundurze kapitana Sił Powietrznych - 2004 r.

Henryk Lipiński w mundurze kapitana Sił Powietrznych - 2004 r.

Nasz newsletter