Data urodzenia:
1928-04-27
Miejsce urodzenia:
Pruszków
Imiona rodziców :
Kazimierz - Maria z domu Jaworska
Wojna obronna 1939 r. :
We wrześniu 1939 r. był gońcem Ligi Obrony Przeciwpowietrznej i Przeciwgazowej.
Udział w konspiracji 1939 -1944 :
W czasie okupacji niemieckiej był uczniem tajnych kompletów szkoły im. Konarskiego w Warszawie. Od 1942r w HP harcerz 121 WDH im. Gen. Sikorskiego w stopniu „Ćwik”, przyboczny, potem drużynowy w 1 Błońskiej Drużyny HP będącej filią 121 WDH im. Sikorskiego. Odbył szkolenie z zakresu bronioznawstwa i ćwiczenia terenowe w rejonie Podkowy Leśnej oraz Lasów Chojnowskich i Otwockich. Otrzymał przydział do Kompanii Harcerskiej Batalionu „Gustaw”. Nr ewidencyjny w NOW „12502”.
Miejsce zamieszkania przed Powstaniem:
Warszawa, Saska Kępa, ul. Francuska 4
Miejsce koncentracji na godzinę "W":
Stare Miasto - batalion NOW-AK "Gustaw" - 4. kompania "Harcerska". 1 sierpnia nie dotarł na punkt koncentracji i przyłączył się do służby medycznej VI Obwodu Warszawskiego Okręgu AK.
Oddział :
VI Obwód (Praga) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 3 Rejon (Grochów – Saska Kępa) pod dowództwem rtm. Tadeusza Schollenbergera ps. „Rakowski” - punkt sanitarny „Donatala” przy ul. Grochowskiej
Szlak bojowy :
Praga do 23.08.1944
Losy po Powstaniu :
23 sierpnia 1944r wywieziony przez Niemców z Warszawy, po ucieczce z obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulagu 121) pracował ochotniczo w RGO w Błoniu. Do Warszawy powrócił 18 stycznia 1945 roku i rozpoczął naukę w liceum przy ul. Zbaraskiej 1 na Pradze. Powołana 10.11.1944 roku przed Jadwigę Jaroszową szkoła nosiła nazwę VI Miejskiego Gimnazjum i Liceum im. Powstańców Warszawy. Liceum mieściło się początkowo w mieszkaniach prywatnych: Zofii Czajowej na Płowcach, w dwóch ciasnych salach na ulicy Żółkiewskiego, w mieszkaniu na ulicy Grochowskiej oraz kilku salach ocalałych ze szkoły na ulicy Kordeckiego.
Losy po wojnie - represje:
W 1947r. zdał egzamin dojrzałości. Kontynuował działalność harcerską w ZHP (kurs Podharcmistrzowski II CAS w Turawie, phm HR, jednocześnie od grudnia 1946r do kwietnia 1948r w II Konspiracji HP, współpracował z niezależną organizacją Ruch Uniwersalistów). Podjęte po maturze studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej zostały przerwane aresztowaniem w kwietniu 1952r. Więziony na Mokotowie i w kamieniołomach w Pichcinie, skazany na 5 lat więzienia za przynależność do tajnego Harcerstwa. Ułaskawiony w 1954 roku.
Kariera naukowa:
Na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Elektrycznym był uczniem, a następnie współpracownikiem prof. Tadeusza Oleszyńskiego oraz asystentem prof. Kazimierza Drewnowskiego. Jako więzień polityczny w latach 1952-1954 został odsunięty od działalności dydaktycznej. Dzięki prof. Oleszyńskiemu, który wykazał się przy tym wielką odwagą cywilną zatrudniając "byłego skazańca", w 1954 r. trafił do Instytutu Elektrotechniki w Międzylesiu, gdzie przepracował 5 lat. Od 1959 r. pracował w przemyśle lampowym w Zakładach Wytwórczych Lamp Elektrycznych im. Róży Luksemburg i Biurze Badawczym ds. Jakości Wyrobów Elektrycznych, gdzie stopniowo awansując został głównym konstruktorem. Pracował również w Anglii oraz na misjach w Słowenii, Mecedonii i Chinach (w latach 1978-92, jako ekspert UNIDO i UNDP). Przez 12 lat był także wiceprezydentem międzynarodowej organizacji Commission Internationale de l'Eclairage (CIE). W latach 1972-1974 był doradcą technicznym u brytyjskiego producenta maszyn lampowych w Nottingham. Po powrocie do kraju został zastępcą, a po roku dyrektorem BBJ-SEP (Biuro Badawcze ds. Jakości Stowarzyszenia Elektryków Polskich), którą to funkcję pełnił nieprzerwanie przez kolejne 20 lat. Współpracował także z wolontariacką organizacją ekspercką British Executive Service Overseas (BESO).
Działalność społeczna :
W stanie wojennym przystąpił do Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności. Był członkiem władz Towarzystwa Charytatywnego im. św. Marcina, Fundacji "Więcej Światła", Fundacji "Korpus Ochotników Specjalistów" oraz honorowym przewodniczącym Polskiego Komitetu Oświetleniowego. Działał w katolickiej organizacji charytatywnej "Caritas" oraz w Stowarzyszeniu Elektryków Polskich. Należał do Środowiska "Gustaw-Harnaś" Światowego Związku Żołnierzy AK. Zajmował się pielęgnowaniem pamięci o polskiej działalności niepodległościowej II RP. Był inicjatorem misji "Ocalmy od zapomnienia" realizowanej przed Fundację KOS. Autor książek: "Praskie Barykady: Saska Kępa - Grochów" oraz "Praskie Barykady: Kamionek i mosty". Mieszkał w Warszawie.
Odznaczenia:
W 2003 r. za pracę na rzecz kontaktów polsko-brytyjskich odznaczony został Orderem Imperium Brytyjskiego.
Miejsce pochówku:
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), Aleja Q, kwatera 228, rząd 1, miejsce 1
Źródła:
Archiwum Środowiska Byłych Żołnierzy Batalionów "Gustaw" - "Harnaś", Muzeum Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Kossakowski Jan - ankieta zgłoszeniowa z roku 2004: zgłoszenie ks. Tadeusza Żebrowskiego, zasób Pokoju Kombatanta MPW. Data śmierci i lokalizacja grobu zgłoszone przez Środowisko Batalionów "Gustaw" - "Harnaś".
Publikacje:
"Przegląd Techniczny", 2006 r. (dostęp on-line: http://arch.przeglad-techniczny.pl/archiwum/arch/2006.html)
