Data urodzenia:
1891-05-25
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Walery - Kornelia Eufemia z domu Kuczkowska
Wykształcenie i działalność przed wojną :
Inżynier elektryk, docent Politechniki Warszawskiej. Uczył się w Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie. Uczestniczył w strajku szkolnym 1905 r. i prawdopodobnie dlatego zdawał maturę jako ekstern w Wyższej Szkole Realnej w Krakowie w r. 1908. Rozpoczął studia na Wydz. Filozoficznym uniw. w Monachium w Studium Matematyczno-Fizycznym, lecz wkrótce przeniósł się na politechnikę w Zurychu (Eidgenössische Technische Hochschule), gdzie uzyskał w r. 1913 dyplom inżyniera elektryka na podstawie pracy o warunkach dokładności transformatorów mierniczych i bezpieczeństwie ich odczytu. Po studiach pracował t.r. jako inżynier w szwajcarskiej fabryce «Brown, Boveri et Co.» w Baden.
Po powrocie do Warszawy, w okresie 1914 - 1916 w Elektrowni Miejskiej jako inżynier projektant Wydziału Instalacyjnego i asystent ruchu w centrali elektrycznej. W tym samym okresie wykładał mechanikę teoretyczną (dynamikę) w warszawskiej Średniej Szkole Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda. Od r. 1916 pracował jako inspektor instalacji w Inspekcji Elektrycznej Magistratu m. Warszawy, skąd przeszedł w r. 1918 do warszawskich Zakładów Elektrotechnicznych «BEZET», gdzie objął stanowisko kierownika oddziału instalacji elektrycznych i prokurenta firmy. Należał do założycieli powstałego w r. 1916 Związku Zawodowego Inżynierów Elektrotechników (od r. 1932 Związek Polskich Inżynierów Elektryków) i w l. 1916–18 pełnił wspólnie z Julianem Koźmińskim funkcję jego prezesa. Uczestniczył w obradach VII Nadzwycz. Zjazdu Techników Polskich w Warszawie (11–15 IV 1917) oraz w Zjeździe Elektrotechników Polskich tamże (7–9 IV 1919), na którym utworzono Stow. Elektrotechników Polskich (od r. 1928 Stow. Elektryków Polskich). Kontynuował działalność dydaktyczną, prowadząc w l. 1916–20 wykłady i ćwiczenia na kursach dla monterów instalacji elektrycznych przy Muz. Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie, następnie w l. 1920–32 był dyrektorem zorganizowanej przy Muz. Szkoły Zawodowej Dokształcającej dla Monterów Elektryków. W r. 1930 zrezygnował z pracy w Zakładach «BEZET» i wspólnie z inżynierem M. Zuckerem założył przedsiębiorstwo instalacji elektrycznych «Zucker–Straszewicz»; był jego współwłaścicielem i dyrektorem. W okresie międzywojennym działał w komisjach normalizacyjnych Stowarzyszenia Elektryków Polskich i komisji oceny książek Min. WRiOP, a także przygotowywał ekspertyzy dla Sądu Okręgowego w Warszawie, dotyczące urządzeń elektrycznych.
Okres okupacji :
Podczas okupacji niemieckiej, do wybuchu Powstania Warszawskiego 1944 r., prowadził własne przedsiębiorstwo pod nazwą Biuro Elektrotechniczne inż. Jana Straszewicza. Uczestniczył w konspiracji AK (pod wieloma pseudonimami, najdłużej o ps. "Morawski").
Oddział:
Uczestnik Powstania Warszawskiego - brak informacji na temat przydziału.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - osadzony w Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k. Opola)
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu zamieszkał w Belgii, gdzie w latach 1945–1947 był wykładowcą w założonym przez Kazimierza Drewnowskiego Ośrodku Wyższych Studiów Polskich w Belgii (Centre des Hautes Études Polonaises en Belgique). Następnie pracował jako rzeczoznawca i doradca różnych firm, m.in. «Prins», «Diagrammes» i «Nationale». Zajmował się także sprzedażą elektrycznych aparatów pomiarowych i kontrolnych. Na zlecenie władz uniw. w Antwerpii opracował zarys programu wykładów z zakresu urządzeń technicznych w strefie podzwrotnikowej oraz wytyczne do badań naukowych w tej dziedzinie. W grudniu 1949 wrócił do Polski. 1 IX 1950 został kontraktowym profesorem elektrotechniki i urządzeń elektrycznych w Szkole Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwanda. Po jej połączeniu w r. 1951 z Politechniką Warszawską kierował Katedrą i Zakładem Elektrotechniki Ogólnej Wydz. Elektrycznego jako kontraktowy zastępca profesora, a od 1 IX 1954 jako zastępca profesora. Opublikował kilka artykułów, głównie na temat automatyzacji, m.in. Automatyzacja w polskim przemyśle włókienniczym
Miejsce pochówku :
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), kwatera 248, rząd 5, miejsce 16
Informacje dodatkowe:
Był synem oficera armii rosyjskiej Walerego Straszewicza (zm. 1896) i Kornelii Eufemii z Kuczkowskich, nauczycielki, bratankiem Ludwika Kruczkowskiego i Zygmunta Kruczkowskiego, bratem Stefana Straszewicza oraz bratem stryjecznym Czesława i Bohdana. Był dwukrotnie żonaty; pierwsze małżeństwo zawarł z Kazimierą Wacławą Niementowską (ok. 1913), po drugiej wojnie światowej urzędniczką Ministerstwa Oświaty. W r. 1970 ożenił się z Małgorzatą Chałajdą. Oba małżeństwa były bezdzietne.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, MPW-kontakt
Publikacje :
Polski Słownik Biograficzny - tom XLIV
