Pseudonim:
"Bekas"
Data urodzenia:
1930-10-10
Data śmierci:
2007-10-02
Funkcja:
-
Stopień:
strzelec
Miejsce urodzenia:
Korzangródek (obecnie na Białorusi)
Imiona rodziców:
Walenty - Kazimiera z domu Majchrzak
Wykształcenie do 1944 r.:
Uczył się w szkole powszechnej na Bielanach mieszczącej się przy ul. Zuga, a następnie w szkole Ojców Marianów.
Pseudonimy:
"Orion", "Bekas"
Udział w konspiracji 1939-1944:
Harcerz - członek Szarych Szeregów na Żoliborzu (Blok "Cytadela"). Brał udział w szkoleniu harcerskim, wojskowym oraz w akcjach "Małego Sabotażu".
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Schroegera 83
Oddział:
II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - zgrupowanie "Żubr" - 1. kompania (dowódca por. Jerzy Tarczyński ps. "Starża") - ochotnik, dołączył 1.08.1944.
Szlak bojowy:
Bielany - Marymont. Wstąpił ochotniczo do oddziału por. "Starży", który rozpoczął działania w rejonie pl. Konfederacji i ul. Schroegera. 1 sierpnia 1944 kompania odniosła sukces zdobywając samochody wroga, zaopatrując się w broń i żywność. Jednak wobec niepowodzenia akcji powstańczej na Żoliborzu, na rozkaz płk. "Żywiciela" oddział wycofał się do Kampinosu, a część jego żołnierzy pozostała wśród ludności cywilnej. Janusz powrócił do swojego mieszkania, z którego po pewnym czasie wraz z rodziną i sąsiadami został wywieziony do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121).
Losy po wojnie:
Po wojnie zamieszkał w Łodzi, gdzie ukończył szkołę średnią w XI Państwowym Gimnazjum i Liceum, po czym rozpoczął studia na Wydziale Reżyserskim Łódzkiej Szkoły Filmowej. Studiował też Historię Sztuki na Uniwersytecie Łódzkim, którą ukończył w 1952 r. Od 1958 związany z Telewizją Polską. W latach 1966-69 naczelny reżyser Ośrodka TVP w Łodzi, następnie zastępca naczelnego reżysera TVP (1969-71). Naczelny redaktor Redakcji Rozrywkowej TVP (1971-73), współtwórca i kierownik artystyczny (1975-80) Music-Hallu TVP w Chorzowie. Realizator licznych programów telewizyjnych - głównie rozrywkowych, w latach 70. reżyser festiwali Piosenki Polskiej Opolu i Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. W 1972 r. dla Teatru Telewizji napisał i wyreżyserował widowisko muzyczne pt. "Ludwik Sempoliński". Na ekrany kinowe trafiły jego cztery produkcje: "Halo Szpicbródka czyli ostatni występ króla kasiarzy" (1978), "Miłość ci wszystko wybaczy" (1981), "Lata dwudzieste... Lata trzydzieste..." (1983) oraz "Misja specjalna" (1987).
Odznaczenia:
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Armii Krajowej, Medal za Warszawę 1939-1944, Srebrny Krzyż Zasługi dla ZHP z Rozetą i Mieczami.
Miejsce śmierci:
Warszawa, pochowany na Cmentarzu Wawrzyszewskim
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter