Data urodzenia:
1918-11-23
Miejsce urodzenia:
Nadarzyn powiat Płońsk
Imiona rodziców:
Antoni - Zofia z domu Szczepankiewicz
Wykształcenie do 1944 r.:
Absolwent Gimnazjum Państwowego w Toruniu Po uzyskaniu matury w 1938 roku dostał się na studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, które miał rozpocząć w 1939 roku po odbyciu służby wojskowej w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 65 Starogardzkim Pułku Piechoty.
Udział w kampanii wrześniowej:
We wrześniu 1939 r. służył w batalionie zapasowym 63 Toruńskiego Pułku Piechoty ( dowódca drużyny i zastępca dowódcy plutonu), m.in. w czasie bitwy nad Bzurą. Po demobilizacji pułku sformował z grupy ochotników oddział w sile kompanii, z którym przedarł się do Warszawy i aktywnie uczestniczył w jej obronie. Był kontuzjowany i ranny (27 września). 7 października dostał się do niewoli. Przebywał m.in. w oflagach w Monachium, Eisedt, Oflagu VII A Murnau, Elsenborn i w Stalagu VI A
Lata 1941-1944:
2 sierpnia 1941 roku uciekł z obozu i po m.in. pieszym przejściu przez Ardeny trafił do polskiego obozu koło Awinionu. 12 sierpnia 1942 roku dotarł do Wielkiej Brytanii, gdzie odbył staż w oddziałach brytyjskich.
Zgłosił się do służby w kraju. Przeszedł szkolenie konspiracyjne w zakresie dywersji i został zaprzysiężony 31 stycznia 1943 roku na rotę Armii Krajowej w Oddziale VI Naczelnego Wodza. W nocy z 13 na 14 marca 1943 roku został zrzucony do kraju w ramach akcji „Door” (zrzut na placówkę odbiorczą „Kra” 9 km na północny zachód od Zwolenia). Po aklimatyzacji w Warszawie dostał przydział do oddziału dywersyjnego mjra Jana Mielczarskiego „Sana” działającego w ramach Kedywu Obszaru Zachodniego AK. Uczestniczył w wielu akcjach dywersyjnych, m.in. w akcji wysadzenia pociągu towarowego między Błoniem a Bożą Wolą, w nocy z 15 na 16 lutego 1944 roku, uczestniczył również w akcji cięcia torów w pobliżu Łubna w nocy z 8 na 9 marca w obu tych akcjach wyróżniając się odwagą,za co został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Armia Krajowa - Obszar Zachodni - Kedyw - oddział "San"
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Kampinos". Wybuch Powstania zastał go w Milanówku pod Warszawą. Po przedostaniu się 11 sierpnia do Puszczy Kampinoskiej przyłączył się do Pułku „Palmiry-Młociny”, w którym pełnił funkcję zastępcy dowódcy kompanii i oficera do specjalnych poruczeń. Brał udział w wielu akcjach, m.in.: akcji na Zaborów Leśny i tamtejszy tartak (22 sierpnia, zginęło ok. 160 żołnierzy nieprzyjaciela), wypad na Truskaw (w nocy z 1 na 2 września, zginęło ok. 250 żołnierzy nieprzyjaciela, straty własne – 7), akcja na tartak w Piaskach Królewskich (w nocy z 6 na 7 września, zginęło 30 Niemców, przy stratach własnych - 3).
Szlak bojowy:
Kampinos - Jaktorów
Odniesione rany:
Ciężko ranny 29.09.1944 pod Jaktorowem.
Losy po Powstaniu:
Po leczeniu w Milanówku wyjechał do Częstochowy. W 1945 roku wrócił do Warszawy, gdzie przez półtora roku studiował na Politechnice Warszawskiej. Do listopada 1945 roku działał w DSZnK i WiN, m.in. jako kurier do Krakowa.
Losy po wojnie:
Po wojnie represjonowany. Był kierownikiem budowy w Spółdzielni Mieszkaniowej „Zimowe Leże” w Warszawie (1945–1946), prowadził własne Biuro Handlu Nieruchomościami (do 1948 roku) oraz prywatne budowy (w latach 1948–1951). Pracował także jako kierownik budowy w Spółdzielni Pracy w Otwocku, pełnił funkcję kierownika sekcji kwaterunkowo-budowlanej w Instytucie Naukowo-Badawczym Broni Pancernej i Motoryzacji (od 1953 roku). Kierownik Spółdzielni Pracy Aparatury Oświetleniowej w Warszawie (1957–1964) oraz kierownik produkcji pomocniczej w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Opocznie (1968–1971). W latach 1972–1975 był galwanizerem w Zakładzie Powłok Ochronnych Usługowej Spółdzielni Pracy w Legionowie, a od 1976 do 1989 r. prowadził sklep spożywczy w Konstancinie-Jeziornej
Awanse:
plutonowy podchorąży - sierpień 1939 roku, podporucznik ze starszeństwem od 14 marca 1943 roku, porucznik.
Odznaczenia:
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami.
Miejsce śmierci:
Konstancin
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Był synem przemysłowca Antoniego Zabierka i Zofii z domu Szczepankiewicz. Dwukrotnie żonaty. W 1943 roku ożenił się z Zinajdą z domu Mamcziwicz (1° voto Truszkowską, 1909–1996). Mieli 2 synów: Jerzego (ur. w 1948 roku) i Krzysztofa (ur. w 1949 roku). Drugą żoną Zabierka była Grażyna Waniek (ur. w 1946 roku), z którą miał troje dzieci: Artura (ur. w 1969 roku), Katarzynę (ur. w 1972 roku) i Emilię Zofię (ur. w 1980 roku).
Uwagi:
Oficer do zleceń dowódcy pułku.W niektórych dokumentach występuje jako Lech Żabierek.
Publikacje:
Wielka ilustrowana encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. 6, Wykaz uczestników-żołnierzy powstania warszawskiego Kr-Ż / red. nauk. Piotr Rozwadowski. Wyd. "Bellona", Fundacja " Warszawa Walczy 1939-1945", 2004.
