Pseudonim:
"Oset"
Data urodzenia:
1925-04-11
Data śmierci:
2013-11-09
Funkcja:
-
Stopień:
strzelec
Miejsce urodzenia:
Otwock
Imiona rodziców:
Stanisław - Magdalena z domu Brzyzicka
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od marca 1940 r. w Organizacji "Polska Niepodległa", od 1942 roku w Armii Krajowej - VII Obwód "Obroża" (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 1 Rejon "Brzozów" (Legionowo) - pluton 720 /VII kompania, dowódca por. J. Bzowski "Jota". Aresztowany przez gestapo w połowie lipca 1942 roku za dostarczanie żywności i pomoc w ucieczce jeńcom radzieckim przebywającym w majątku hr Potockiego w Jabłonnie. Skazany wyrokiem Sądu Specjalnego (Sondergericht) w Warszawie dn. 23.09.1942 na karę więzienia, którą odbywał w szpitalu więziennym przy ul. Rakowieckiej 37 do dn. 4.11.1942. Skutki przebytych podczas przesłuchań i śledztwa tortur odczuwał do końca życia.
Adres przed Powstaniem:
Jabłonna k. Warszawy, ul. Serocka 5
Oddział:
VII Obwód "Obroża" (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 1 Rejon "Brzozów" (Legionowo)
Szlak bojowy:
W Godzinie "W" i w czasie Powstania Warszawskiego bierze czynny udział z bronią w ręku w walkach powstańczych na terenie Legionowa i okolic pod dowództwem mjr. Romana Kłoczkowskiego ps. "Grosz".
Losy po wojnie:
Po wojnie był represjonowany i aresztowany pod zarzutem współpracy z organizacją Wolność i Niezawisłość
Odznaczenia i awanse:
Awansowany do stopnia plutonowego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989), Krzyżem Armii Krajowej (1993), Krzyż Partyzancki (1998). W 2001 roku uzyskał patent Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny.
Miejsce śmierci:
Rzeszów
Miejsce pochówku:
Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Rzeszowie - kwatera więźniów obozów koncentracyjnych (jego żona była więźniarką KL Ravensbrück).
Informacje dodatkowe:
Przydział konspiracyjny i dowódcy: VII Obwód "Obroża" (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 1 Rejon "Brzozów" (Legionowo) - pluton 720 d-ca sierż.Henryk Wodzyński „Dąb”, VII kompania (ppor. „Jota” J. Bzowski), II baon (por. „Dębień” D. Ślizich); II drużyna d-ca kpr. pchor. „Fidelis” Mieczysław Kiełbiński. W czasie wojny odbył konspiracyjne szkolenie strzeleckie. Instruktorami byli Instruktorzy: kpr. pchor. „Fidelis” i Jerzy Kubalski „Juz”. W latach 1942-1943 Leon Trojanowski był kolporterem prasy konspiracyjnej „Jutra P.N”, „Biuletynu informacyjnego” oraz „Reduty” - miejscowego tygodnika wydawanego w sąsiednim Legionowie. Uczestniczył w kilku transportach broni pod dowództwem kpr. pchor. „Fidelisa” z terenu miejscowości Legionowo i Choszczówka do Jabłonny, gdzie mieścił się magazyn broni batalionu zlokalizowany w budynku ogrodniczym (szklarnia) stanowiącym własność rodziny Łopuszyńskich. W ramach „Małego sabotażu” w latach 1942-1943 uczestniczył m. in. w akcji malowania znaków Polski Walczącej (tzw. kotwicy), rozrzucaniu ulotek w jęz. niemieckim pod koszarami w Legionowie oraz bazami samochodowymi „Stralo” w Bukowie pod Legionowem. Uczestniczył w akcji niszczenia znaków drogowych i tablic informacyjnych wzdłuż trasy Warszawa - Modlin do granicy GG , a także na trasie Warszawa - Zegrze i naklejaniu ulotek i klepsydr na cmentarzu w Jabłonnie. W październiku 1943 wziął udział w akcji ekshumacji Polaków poległych pod wsią Stanisławów w osłonie transportu broni ppor „Alfy” i „Skiby”. Pochowani na terenie koszar w Legionowie, po kilku miesiącach potajemnie ekshumowani i pogrzebani na cmentarzu w Jabłonnie. W listopadzie 1943 uczestniczył w akcji rozbicia mleczarni w Jabłonnie oraz zniszczenia dokumentów. Akcję po godzinie policyjnej przeprowadził Oddział Dywersji Bojowej dowodzony przez por. „Soplicę” z innego terenu (V kompania Henryków) do którego jako miejscowy został przydzielony wraz z dowódcą swojej drużyny, kpr. Pchor. „Fidelisem”. Akcja polegała na unieruchomieniu maszyn (części zostały zabrane w depozyt, dokumenty zostały spalone). O godzinie "W" po koncentracji w lesie Buchnik, działania powstańcze były niemożliwe, ponieważ na terenie Jabłonny dzień wcześniej rozlokowała się dywizja pancerna Hermann Göring. Od godzin rannych godzin 2 sierpnia 1944 r., był na stanie wydzielonego z VII kompanii oddziału spieszącego na pomoc oddziałom I baonu walczącego na terenie Legionowa, w którym walki rozpoczęły się 1 sierpnia w godzinie „W”. Po trzydniowych walkach oddziały powstańcze wycofały się do lasów w rejonie Choszczówki, po zabezpieczeniu broni oddziały zostały czasowo rozwiązane. Ok. 15 sierpnia został przydzielony do pomocy kpr. „Fidelisowi”, przeprowadzał w rejon Jabłonny oddział powstańczy z terenu Pragi w sile 50 ludzi. Oddział ten dobrze uzbrojony i dowodzony przez por. „Michała” i por. „Lechitę” po 3-dniowych walkach na Pragę wycofał się w rejon Targówka. Następnie nawiązał kontakt z oddziałem w rejonie kanału Żerań, skąd przeprowadził go w rejon Jabłonny, a stamtąd oddział przeprawił się do Puszczy Kampinoskiej. Po odejściu części oddziału do „Grupy Kampinos”, przeprawia się przez Wisłę
Źródła:
Archiwum rodzinne, MPW-ankieta, MPW: kopia oświadczenia świadka Mariana Jasińskiego ps.“Gracz" oraz Mieczysława Kiełbińskiego "Fidelis", "Socha” z 1977 r.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Leon Trojanowski "Oset" ( na zdjęciu po prawej) - 1942 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Leon Trojanowski "Oset" ( na zdjęciu po prawej) - 1942 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Leon Trojanowski "Oset" - zdjęcie wykonane po wojnie, około roku 1950. Fot. z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Leon Trojanowski "Oset" - zdjęcie wykonane po wojnie, około roku 1950. Fot. z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Leon Trojanowski "Oset"- lata 70-te. Fot. z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Leon Trojanowski "Oset"- lata 70-te. Fot. z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Legitymacja odznaczenia Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Legitymacja odznaczenia Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Legitymacja odznaczenia Krzyżem AK. Z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Legitymacja odznaczenia Krzyżem AK. Z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Patent Weterana Walko o Wolność i Niepodległość Ojczyzny. Z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Patent Weterana Walko o Wolność i Niepodległość Ojczyzny. Z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Z archiwum rodzinnego Eweliny Dreli

Nasz newsletter