Pseudonim:
"Sztukator"
Data urodzenia:
1910-08-21
Data śmierci:
1986-08-18
Funkcja:
oficer broni
Stopień:
podporucznik
Miejsce urodzenia:
Mrowino koło Poznania
Imiona rodziców:
Franciszek - Katarzyna z domu Bekas
Wykształcenie (w tym wojskowe):
Po ukończeniu 4 klas Gimnazjum Pedagogicznego, w latach 1926-1931 uczył się w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu (prof. Jan Wysocki) - absolutorium na Wydziale Rzeźby i Brązownictwa. Następnie odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy w Samborze i w latach 1933-39 kontynuował studia w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (dyplom na Wydziale Rzeźby w 1947). Podróże: 1936-37 Francja, Włochy, Niemcy; 1938 Bułgaria, Turcja. Uprawiał rzeźbę monumentalną i kameralną (metal, granit, piaskowiec, drewno) oraz medalierstwo.
Udział w konspiracji 1939-1944:
II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - sztab - oficer broni
Oddział:
II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - sztab - oficer broni
Szlak bojowy:
Żoliborz
Rodzina walcząca w Powstaniu:
Jego żona Joanna była plutonowym w sztabie ppłk. "Żywiciela" na Żoliborzu.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec obozów: Magdeburg, Sandbostel i Altengrabow.
Numer jeniecki:
47352
Twórczość:
W 1944 r. - wykonawca ozdób i dekoracji w obozach jenieckich Magdeburg, Sandbostel, Altengrabow. W latach 1945-46 działał jako plastyk w obozie 1. Dywizji Pancernej gen. Maczka w Haarlem. Po demobilizacji powrócił do kraju. W latach 1947-48 współorganizator i starszy asystent Wydziału Rzeźby, PWSSP Sopot. 1948-49 wykładowca w pracowni rzeźby WSSP Warszawa; 1950-53 współorganizator, kierownik pracowni rzeźby PSP. Przykłady prac: 1939 pomnik-mauzoleum gen. Gustawa Orlicz-Dreszera, Gdynia-Oksywie; 1946 projekt pomnika żołnierzy polskich poległych pod Caen, Normandia; rzeźby: 1952 - popiersie Käthe Kollwitz, 1967 cykle „Krzesła historyczne”; głowy „Lotnika” i „Żołnierza”; medalierstwo - „Zwycięstwo”, „Bokser”, „Pływaczka”, „Wioślarka”, „Piłkarze”; współpracował przy realizacji pomników na pl. Teatralnym - 1964 W. Bogusławskiego, Bohaterów Warszawy (w zesp.), 1965 S. Moniuszki (współprojektant). Zbiory: Muzeum Sztuki Medalierskiej; Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter