Data urodzenia:
1892-12-07
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 68 Miejsce: 65
Imiona rodziców:
Zenon - Maria z domu Oksińska
Nazwisko panieńskie:
Babicka
Wykształcenie:
Dyplomowana pielęgniarka. W 1911 roku ukończyłaGimnazjum J. Kowalczykówny i J. Jawurkówny. Po ukończeniu gimnazjum odbyła dwuletni kurs pedagogiczny L. Rudzkiej i pracowała jako nauczycielka w Warszawie. Rozpoczyna studia na Wydziale Przyrodniczym UW, ale w 1921 r. przerywa studia, by wstąpić do nowo otwartej Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa.
I wojna światowa:
Podczas I wojny światowej na Dworcu Głównym Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej była sanitariuszką , a w 1918 roku w pociągu sanitarnym. Przeniesiona została w 1919 roku do Wydziału Sanitarnego Sztabu Generalnego, a następnie pracowała w Szpitalu Ujazdowskim.
Dwudziestolecie międzywojenne - działalność do 1939 r.:
Otrzymawszy dyplom, obejmuje funkcję przełożonej pielęgniarek w poradni przeciwgruźliczej im. Lucjana Kobylewskiego. Dwa lata później, dzięki zagranicznemu stypendium, uczestniczy w kursie pielęgniarstwa społecznego na uniwersytecie w Toronto i odbywa praktyki pielęgniarsko-położnicze w Filadelfii i Nowym Jorku. Po powrocie do Polski w 1926 r. rozpoczyna pracę w Departamencie Służby Zdrowia przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych - w nowo utworzonym referacie pielęgniarstwa. Zakres jej obowiązków obejmuje: szkolnictwo, rozmieszczenie kadr, organizację pracy, specjalizacje i dokształcanie zawodowe. Wśród jej największych osiągnięć w tym okresie należy wymienić: doprowadzenie do powstania kilku szkół pielęgniarstwa, zorganizowanie funduszy na stypendia dla niezamożnych i najzdolniejszych uczennic. Była pierwszą pielęgniarką zatrudnioną w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej. W 1935 roku była współtwórczynią ustawy o pielęgniarstwie.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Od 1940 roku w konspiracji w ZWZ-AK. Szkoliła sanitariuszki oraz z mężem ukrywała wydobytych z getta Żydów. Czynnie pomagała uczestnikom walki podziemnej, a jej mieszkanie w Al. Niepodległości było ośrodkiem konspiracji. Współpracowała z Komitetem Porozumiewawczym Lekarzy Demokratów i Socjalistów.
Praca w czasie okupacji niemieckiej:
Pielęgniarka w Szpitalu Dzieciątka Jezus.
Oddział:
Bakcyl (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - przydział nieznany.
Okoliczności śmierci:
Rozstrzelana przez żołnierzy z brygady RONA wraz z mężem Marianem Zachertem 7 sierpnia 1944 r. - Al. Niepodległości 223
Odznaczenia:
W 1947 r. została pośmiertnie odznaczona Międzynarodowym Medalem Florence Nightingale.
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Informacje dodatkowe:
Była córką Zenona Babickiego - magistra farmacji i Marii z Osińskich (nauczycielki)
Publikacje:
Hanna Michalska: Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945; poległe i zmarłe w okresie okupacji niemieckiej. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 23. Artykuł "Sylwetki wybitnych pielęgniarek" w: „Służba Zdrowia” nr 38-39 z 11 maja 2000 r.
Źródła:
Centralne Archiwum Pielęgniarstwa Polskiego
Uwagi:
W publikacjach często wymieniana jako Maria Babicka lub Babicka-Zachertowa - jej mężem był dr med. Marian Henryk Zachert (1894-1944). Na Murze Pamięci MPW upamiętniona jako Maria Zachert
