Powstańcze Biogramy - Marian Malinowski

Pseudonim:

"Zawisza"

Funkcja:

-

Miejsce urodzenia:

Kiwerce, powiat Łuck, województwo wołyńskie

Imiona rodziców :

ludwik - Helena z domu Dąbrowska

Wykształcenie i praca:

Zdał małą maturę. Pracował jako handlowiec. Wraz z żoną Zofią prowadził sklep papierniczy mieszczący się w Hala Koszyki, przy ul. Koszykowej 63

Przebieg służby wojskowej:

W latach 1930-1931 służył w 44 pp w garnizonie w Równem (44 pułk piechoty Strzelców Kresowych. W 1939 jednostka została przemianowana na 44 pułk strzelców Legii Amerykańskiej)

Wrzesień 1939:

We wrześniu 1939 roku nie został zmobilizowany. Po apelu władz opuścił Warszawę 7 września udając się na wschód. Dotarł do Łucka. Po wkroczeniu Sowietów uciekł przez "zieloną granicę" do Warszawy (październik - listopad 1939).

Adres zamieszkania przed Powstaniem:

Warszawa, ul. Wilcza 45 m 21

Oddział :

Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan (Śródmieście) - batalion "Miłosz" - 1. kompania dowodzona przez Kazimierza Leskiego ps. "Bradl" - ochotnik, dołączył 2 sierpnia 1944

Warszawski Korpus Armii Krajowej (od 20.09.1944) :

28. Dywizja Piechoty AK im. Stefana Okrzei - 72. pułk piechoty

Szlak bojowy:

Śródmieście Południe: pl. Trzech Krzyży, al. Na Skarpie, YMCA, zdobywanie gmachu Gimnazjum im. Królowej Jadwigi, następnie w służbie wartowniczej.

Rodzina biorąca udział w Powstaniu:

Starszy brat Mariana, Edmund Malinowski ps. “Mundek” (1898-1980) był wychowawcą w Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych przy pl. Trzech Krzyży 4/6 i współzałożycielem oraz instruktorem komórki konspiracyjnej w Instytucie Głuchoniemych. W czasie Powstania Warszawskiego pełnił funkcję dowódcy Plutonu Głuchoniemych (batalion "Miłosz" - 3. kompania kpt. "Redy" - II pluton "Mundka" - dawny 1107 z 4. kompanii V zgrupowania "Siekiera" - Oddział Głuchoniemych). Kuzynka Halina Jaworska ps. “Sowa” (1927-2015) w czasie Powstania Warszawskiego była łączniczką w Plutonie Głuchoniemych dowodzonym przez Edmunda.

Losy po Powstaniu:

Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną drogą przez Pruszków. Po selekcji dokonanej przez Niemców w obozie przejściowym w Pruszkowie (Dulag 121), gdzie trafił wraz z żoną i synem ok. 5-6 października skierowany transportem do Koniecpola koło Częstochowy. Z Koniecpola po kilku dniach Malinowscy dotarli do rodziny Zofii we wsi Gostomia koło Nowego Miasta nad Pilicą (powiat grójecki - Mazowsze).

Losy po wojnie:

Nigdy nie ujawnił swojej przynależności do Armii Krajowej i udziału w Powstaniu Warszawskim. Nie był represjonowany. W ostatnich latach życia mieszkał w Łodzi. Zmarł 12.06.1971 roku

Losy rodziny: :

Ojciec Mariana - Ludwik ur. w 1870 r., kolejarz, w 1920 r. został zamordowany przez bolszewików w Kowlu na Wołyniu. Miejsce jego spoczynku pozostaje nieznane. Marian miał czworo rodzeństwa: siostrę Wacławę oraz braci: Edmunda, Stanisława i Piotra. Piotr Malinowski (1906-1981) podczas wojny był marynarzem s/s Narwik, który pływał w konwojach wsławiony największą akcją ratowniczą II wojny światowej, podczas której uratowano 1022 rozbitków s/s Orcades zatopionego przez U-172. Edmund Malinowski (1898 – 1980) ps. „Mundek”, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku, uczestnik III Powstania Śląskiego i kampanii wrześniowej 1939, w czasie Powstania Warszawskiego w stopniu podporucznika dowodził Plutonem Głuchoniemych w Batalionie AK ”Miłosz„. Stanisław Malinowski (1900-1942), podobnie jak Edmund uczestniczył w wojnie w 1920 i 1939 r. W 1941 roku podczas ucieczki z Wołynia do Warszawy (po wkroczeniu Niemców), został ciężko pobity przez nacjonalistów ukraińskich, w wyniku czego, zmarł w szpitalu w Warszawie w 1942 r. Przed wojną Stanisław był osobistym kierowcą Jana Wedla! Siostra w/w braci, Wacława Malinowska (1915-1988) pracowała jako robotnica w stoczni w Gdyni. Za współudział w pomocy żołnierzom alianckim w ucieczce na Zachód, została osadzona w niemieckim obozie koncentracyjnym Stutthof. Uciekła w marszu śmierci w 1945 r.

Miejsce pochówku :

Cmentarz Doły w Łodzi przy ul. Smutnej

Informacje dodatkowe:

Mieszkanie pp. Malinowskich przy ul. Wilczej 45 mieściło się na IV piętrze w lewej oficynie. Przedwojenny numer telefonu: 8-56-92. W 1936 roku przyszedł na świat syn Zofii i Mariana - Mieczysław. Lokal przy Wilczej 45/21 wraz z Malinowskimi zajmowała kuzynka, Halina Jaworska, która w 1943 r. uciekła z Wołynia przed bandami UPA. W czasie Powstania Warszawskiego była łączniczką w Plutonie Głuchoniemych. Po Powstaniu i decyzji o kapitulacji Marian Malinowski zakopał swoje dokumenty na terenie Śródmieścia, po wojnie nie udało się ich odnaleźć.

Źródła:

Muzeum Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Malinowski Marian, MPW-ankieta, archiwum rodzinne p. Mieczysława Malinowskiego, syna Mariana: relacja Mieczysława Malinowskiego dla Archiwum Historii Mówionej MPW (2022), Malinowski Mieczysław – Wspomnienia, dostęp: Muzeum Dulag 121 (dulag121.pl)

Marian Malinowski

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter