Powstańcze Biogramy - Marian Stępiński

Pseudonim:

"Kowalewski"

Funkcja:

sanitariusz

Stopień:

plutonowy

Udział w kampanii wrześniowej 1939 r. :

W sierpniu 1939 roku został powołany do służby wojskowej z przydziałem do Szpitala Ewakuacyjnego nr. 11, usytuowanego w gmachu szkolnym przy ul. Siedleckiej, niedaleko budynku Bazyliki Najświętszego Serca Jezusowego przy ul. Kawęczyńskiej. Szpital przeniesiono do Mińska Mazowieckiego, następnie do miejscowości Międzyrzec.

Udział w konspiracji 1939 -1944 :

W konspiracji w Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, wprowadził go Jan Żmij. Zaprzysiężony został w kaplicy Szpitala Przemienienia Pańskiego na Pradze przy ul. Floriańskiej. Powierzono mu kolportaż prasy podziemnej. Od 1942 roku w batalionie AK "Kiliński". Otrzymał polecenie gromadzenia zapasów środków leczniczych, szczególnie środków opatrunkowych i apteczek polowych niezbędnych podczas akcji bojowych.

Miejsce koncentracji na godzinę "W":

Warszawa, ul. Boduena 5, lewa oficyna, drugie piętro

Oddział:

Armia Krajowa - batalion "Kiliński" - 1. kompania "Wigry"

Szlak bojowy:

Śródmieście Północ - Górny Czerniaków

Odniesione rany:

Ranny 13 września 1944 r. w głowę (okolice skroni) podczas bombardowania szpitala Ubezpieczalni Społecznej przy ul. Czerniakowskiej 231, do którego udał się po nowy zapas środków opatrunkowych.

Losy po Powstaniu:

Wyjechał z Warszawy z rannymi - jako ranny został początkowo ewakuowany do kościoła sióstr wizytek przy Krakowskim Przedmieściu 34. Podczas dalszej ewakuacji do Milanówka próbował zbiec, jednak mu się nie udało. Doprowadzony został do dowództwa odcinka frontu w okolicy ul. Duchnickiej, a następnie został skierowany do Dworca Zachodniego. W rejonie ul. Tatarskiej podjął kolejną próbę ucieczki, tym razem udaną. Dotarł do Ursusa, na ul. Skorupki 4, następnie do Suchedniowa w woj. świętokrzyskim. Do Warszawy powrócił po 17 stycznia 1945. Odnalazł żonę i córkę, które zostały wypędzone z Warszawy 3 sierpnia 1944 r, a następnie umieścił je w Suchedniowie. W Warszawie mieszkał początkowo na ul. Marszałkowskiej 68. Gdy w 1946 roku otrzymał poprzez swój zakład pracy mieszkanie przy ul. Obozowej 64, sprowadził rodzinę do Warszawy na stałe.

Miejsce pochówku:

Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), kwatera 313, rząd 6, miejsce 26-27, grób rodzinny Kosteckich i Stępińskich

Źródła:

Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, archiwum rodzinne p. Ludwika Amatore, wnuka Powstańca, Marian Stępiński “Wspomnienia z lat 1939-1945" (tekst udostępniony przez wnuka).

Marian Stępiński

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter