Pseudonim:
"Zygmunt"
Data urodzenia:
1905-01-01
Data śmierci:
1977-06-21
Funkcja:
-
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Zdzisław Klemens – Zofia z domu Wierzbicka.
Wykształcenie i praca do 1939 r.:
W roku 1925 wstąpił na Wydział Mechaniczny Politechniki Warszawskiej a następnie przeniósł się na Politechnikę Lwowską, którą ukończył uzyskując dyplom inżyniera mechanika. W 1934 roku rozpoczyna pracę w Biurze Studiów Państwowych Zakładów Inżynierii w Warszawie, gdzie do wybuchu Drugiej Wojny Światowej pracuje jako konstruktor, a następnie jako kierownik grupy konstrukcyjnej. Opracował szereg konstrukcji podwozi samochodowych, których wykonane w zakładach prototypy przeszły pomyślnie próby. (np. podwozie dużego samochodu osobowego typ 403 w roku w 1936 oraz podwozia samochodów ciężarowych o ładowności 4 ton typ 703 i 713. w latach 1936 - 1937.)
Okres konspiracji 1939-1944:
W czasie okupacji w Warszawie został żołnierzem Armii Krajowej , w Oddziale Dyspozycyjnym " Motor" przemianowanym następnie na Brygadę Dywersyjną " Broda 53", w skład której wchodził Batalion " Zośka”. Był dowódcą zespołu, który wchodził w skład komórki Zaopatrzenia i Transportu pod dowództwem por. " Żuka" (Stanisława Maziarskiego), podlegającej mjr Janowi Kiwerskiemu ps. "Dyrektor", "Oliwa", "Rudzki", dowódcy Oddziału Dyspozycyjnego Kedywu Okręgu Warszawskiego AK. Zadaniem zespołu dywersyjnego kierowanego Mieczysława, pseudonim "Zygmunt", było przygotowanie kradzionych samochodów niemieckich do akcji dywersyjnych przez zmianę ich wyglądu zewnętrznego, zaopatrywanie w nowe tablice rejestracyjne i dokumenty jak również transport broni i materiałów wybuchowych na akcje bojowe jak np. na słynną akcję zamachu na Kutscherę. Prowadził również naukę jazdy dla ludzi wskazanych przez dowództwo Kedywu AK.
Przydział w konspiracji:
Kedyw Komendy Głównej Armii Krajowej - Brygada Dywersyjna "Broda 53" - kompania motorowa "Żuk"
Losy po Powstaniu:
W kwietniu 1945 r. był jednym z organizatorów Politechniki Gdańskiej. Został kierownikiem Katedry Pojazdów Mechanicznych.
Losy po wojnie:
W 1949 r. dostał nominację na profesora nadzwyczajnego a w 1962 r. na profesora zwyczajnego. W latach 1951 - 1954 sprawował funkcje Dziekana Wydziału Mechanicznego a w okresie 1956 - 1959 funkcję Prorektora d/s Nauki.Pod jego kierunkiem powstaje szereg konstrukcji . Między innymi konstrukcja podwozia ciężarówki " Star-20", która weszła do seryjnej produkcji. Wydał drukiem 24 prace naukowe oraz podręcznik akademicki " Teoria Samochodu. Teoria Ruchu." Zmarł w Gdańsku 21.06.1977 r.
Informacje dodatkowe:
W 1938 roku ożenił się z Stanisławą Szalitówną. Miał dwoje dzieci - Piotra Stanisława urodzonego w 1941r. i Joannę urodzoną w 1944 r.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Mieczysław Dębicki. Zdjęcie ze zbiorów Joanny Swolkień

Mieczysław Dębicki. Zdjęcie ze zbiorów Joanny Swolkień

Nasz newsletter