Data urodzenia:
1925-09-16
Stopień:
starszy strzelec
Numer legitymacji AK:
36 Obszar
Miejsce urodzenia:
Staropol powiat Skierniewice
Imiona rodziców:
Lech - Halina z domu Rabek
Wykształcenie do 1944 roku :
Uczeń Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie
Udział w konspiracji 1939 - 1944:
W konspiracji od czerwca 1942 lub 1943 w ZWZ- Armii Krajowej, gdzie przeszedł przeszkolenie i pełnił służbę łącznika na terenie Obszaru Warszawskiego Armii Krajowej. Do jego zadań należały także przerzut meldunków i radioaparatów. Po zakończeniu szkolenia w randze starszego strzelca przydzielony do Kompanii Sztabowej Ochrony Komendy Obszaru Koszta, gdzie jego bezpośrednicm dowódcą był
Stanisław Arczyński ps. „Adam”, dowódcą jednostki
rtm. Zygmunt Konopka ps. Nowina, dowódcą Obszaru gen. bryg.
Albin Skroczyński ps. „Łaszcz”. Podczas okupacji w mieszkaniu państwa Sawickich przy Piusa XI 30 (dzisiejsza ul. Piękna) zorganizowany został punkt przerzutu pieniędzy dostarczanych drogą powietrzną przez Rząd Polski w Londynie Delegaturze w Kraju. Punkt prowadzony był przez siostrę Olgierda - Iwonę Krugłowską. Na skutek wsypy gestapo zlikwidowało punkt przy Piusa XI 30, zaś całą rodzinę aresztowano. Jedynym ocalałym był Olgierd, który tej nocy przebywał poza domem. Po aresztowaniu rodziny wykorzystując kontakty swego wuja, Witolda Rabka ps. „Wit" dostał się do partyzantki AK działającej w okolicach Wołomina. Przed wybuchem Powstania Olgierd Sawicki powrócił do Warszawy i ponownie zameldował się w Koszcie.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Piusa XI 30 m. 7
Oddział:
Obszar Warszawski Armii Krajowej - kompania ochrony Sztabu Obszaru Warszawskiego AK "Koszta" - poczet
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k. Opola), następnie przeniesiony do Stalagu XVIII C w Markt Pongau i Stalagu XVIIIA Wolfsberg. W maju 1945 roku Sawicki dołączył do jednej z dwóch przybyłych do Markt Pongau niewielkich grup jeńców, będących w przejeździe. Była to grupa polskich oficerów i dowódców z Powstania Warszawskiego, pilotowana przez ambasadora Szwajcarii. Ponieważ Olgierd Sawicki znał kilka osób znajdujących się w grupie polskiej dołączył do grupy i na drugi dzień po przekroczeniu linii frontu dotarł do znajdującego się w rękach amerykańskich Insbrucku. (porównaj: Stanisław Jankowski, "Z fałszywym ausweisem w prawdziwej Warszawie", PIW, tom 2).
Losy po wyzwoleniu :
Przez 6 miesięcy po wyzwoleniu przebywał na Zachodzie (Murnau, Paryż, Bruksela). Na jesieni 1945 roku zdecydował się na powrót do kraju. 8 listopada 1945 roku przybył do portu w Szczecinie.
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
Żona Zofia Poraj Rożecka-Sawicka (1920-2017) była żołnierzem Armii Krajowej ps. "Krystyna" i brała udział w Powstaniu Warszawskim. Brak bliższych informacji na temat jej przydziału
Losy rodziny :
Przyrodnia siostra Olgierda, Iwona Krugłowska z domu Rosen, aresztowana wraz z rodziną 18 maja 1944 roku w lokalu na Piusa XI za posiadanie aparatu nadawczego radiowego, przetrzymywana była na Pawiaku i przesłuchiwana przez gestapo w Alei Szucha. Torturowana w śledztwie, duszona maską gazową nic nie ujawniła. Na egzekucję wyniesiona na noszach z Serbii, została rozstrzelana w ruinach getta, najprawdopodobniej w lipcu 1944 r. Pośmiertnie została odznaczona Krzyżem Walecznych. Druga z aresztowanych sióstr, Joanna Sawicka zmarła w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück, natomiast ojciec, inż. architekt Lech Sawicki, zginął w obozie w Bergen Belsen (wg innych zmarł w lutym 1945 r. w KL Gross-Rosen). Matka Olgierda (Halina Sawicka z domu Rabek, I-voto Rosen) zwolniona w Pawiaka w przeddzień wybuchu Powstania Warszawskiego poległa na terenie Śródmieścia, 17 września 1944 r. [źr. Wanat Leon, Za murami Pawiaka, 1985]
Losy po wojnie :
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (dyplom uzyskał w 1953 roku). Członek SARP Okręgu Warszawa (od 1952). Członek Mazowieckiej Okręgowej Izby Architektów RP, rzeczoznawca SARP. Autor m. in. projektu domu jednorodzinnego przy ul. Karpińskiego w Warszawie. Pracował jako kierownik pracowni i projektant w firmie POL WAR. Swojej działalności w AK po wojnie nie ujawnił i nie był represjonowany.
Odznaczenia i awanse:
Warszawski Krzyż Powstańczy. 9 maja 2001 roku awansowany do stopnia podporucznika WP w stanie spoczynku.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku :
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), w grobie rodzinnym, kw. 257 C, miejsce 26
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, MPW-zbiory - fotografia zbiorowa z roku 1943, sygn. P/8277, MPW-ankieta, archiwum rodzinne Zuzanny i Tytusa Sawickich. MPW-teczka - kopie dokumentów udostępnione przez dzieci - w tym odpis (kserokopia) aktu urodzenia i chrztu, kopia aktu zgonu, dokumentacji PCK (podstawa PCK - L. strat B. Inf. - 6523, 7258), ankiety uczestnika PW (ZPW), informacja o działalności w okresie okupacji autorstwa O. Sawickiego (kserokopia maszynopisu, 2 str. 1989 rok). Fotografia portretowa ze zbiorów rodzinnych, dołączona do ankiety uczestnika PW, obecnie w zbiorach Muzeum Powstania Warszawskiego. Informacje o rodzinie na podstawie relacji O. Sawickiego oraz Słownika uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945: poległe i zmarłe w okresie okupacji niemieckiej, Towarzystwo Miłośników Historii. Komisja Historii Kobiet w Walce o Niepodległość, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988
Publikacje :
Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków, Warszawska Szkoła Architektury 1915-1965 - 50-lecie Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, 1967, Wydanie I
