Pseudonim:
"Jesion"
Data urodzenia:
1888-09-16
Data śmierci:
1958-09-24
Funkcja:
-
Stopień:
pułkownik kawalerii w stanie spoczynku (1936)
Numer legitymacji AK:
9526
Miejsce urodzenia:
Kłobuck powiat Częstochowa
Imiona rodziców:
Andrzej - Julia z domu Ptaszkiewicz
Wykształcenie:
Maturę zdaje w Gimnazjum w Częstochowie wiosną 1909 r. Po zakończeniu I wojny światowej kończy szereg kursów doskonalących w tym 10-miesięczny kurs dowódców szwadronów w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.
Losy przed I wojną światową:
Jako uczeń Gimnazjum w Częstochowie wstępuje do Związku Młodzieży Postępowej. W 1908 r. zostaje członkiem Zarządu Centralnego tej organizacji w Królestwie Polskim. Jednocześnie od roku 1906 był członkiem PPS (Polska Partia Socjalistyczna), od czerwca 1909 r. jest tzw. Okręgowym tej partii w Warszawie, gdzie 30 lipca tego roku zostaje aresztowany. Zwolniony z więzienia 30 listopada 1909 r. otrzymał nakaz pobytu w Ostrowcu po czym zmuszony zostaje do wyjazdu za granicę. Wkrótce wraca do kraju i pod przybranym nazwiskiem kontynuuje działalność w PPS w Zagłębiu Dąbrowskim i w Łodzi. W 1912 r. zagrożony aresztowaniem zbiegł do Krakowa, gdzie nadal działał w PPS, wiosną 1914 r. wyjeżdża do Glens w Belgii.
Służba wojskowa do 1939 r.:
W październiku 1914 r. powraca z Belgii do Krakowa, gdzie rozpoczyna służbę wojskową w batalionie Galiny, z batalionem Berbeckiego wyrusza na front. Po bitwie pod Łowczówkiem zaczyna służbę w 1. Pułku Ułanów mjr. Władysława Beliny-Prażmowskiego, w 3 szwadronie, z którym przechodzi cały szlak bojowy pułku, aż do tzw. "kryzysu przysięgowego” w 1917 r (odmowa złożenia przysięgi na wierność Wilhelmowi II przez żołnierzy I i III Brygady Legionów Polskich 9 lipca 1917). Internowany przez Niemców w Szczypiornie i w Łomży, ucieka w 1918 do Warszawy, gdzie ukrywa się pod przybranym nazwiskiem. W listopadzie 1918 r. zostaje mianowany podporucznikiem i wstępuje do tworzącego się 7-go Pułku Ułanów Lubelskich. Od czerwca 1919 r. służy w 3 szwadronie jako dowódca plutonu liniowego. Bierze udział we wszystkich walkach toczonych przez 3 szwadron. Pod koniec wojny otrzymuje dowództwo szwadronu. Walczy w wojnie polsko-bolszewickiej. 16 sierpnia 1920 r. bierze udział w bitwie pod Sycowem. Dowodzi szwadronem liniowym 7-go Pułku Ułanów, pełni funkcje kwatermistrza pułku, awansuje do stopnia majora (na rotmistrza awansowany z weryfikacji we wrześniu 1920 r.). W 1927 r. przeniesiony zostaje do 23. Pułku Ułanów na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W 1930 r. w stopniu podpułkownika został przeniesiony na zastępce dowódcy 2-go Pułku Szwoleżerów. W 1931 r. wraca do swego macierzystego 7-go Pułku Ułanów Lubelskich na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W 1932 r. zostaje dowódcą 11-go Pułku Ułanów. W 1936 r. zostaje mianowany pułkownikiem. Jesienią 1938 r. przeniesiony w stan spoczynku, odchodzi z wojska i mianowany zostaje pełnomocnikiem Rządu Rzeczypospolitej Polskiej do wykupu fabryk włókienniczych w Łodzi z rąk niemieckich i żydowskich.
Udział w wojnie obronnej 1939:
2 września 1939 r. melduje się w Ministerstwie Spraw Wojskowych i do 17 września jest u boku Szefa Departamentu Kawalerii gen. Piotra Skuratowicza (zamordowany w kwietniu 1940 przez sowieckie NKWD w Charkowie). Zamknięty w strefie zajmowanej przez wojska sowieckie pod Krasnobrodem, przebija się przez sowieckie straże przednie i dociera do Warszawy - już po jej kapitulacji.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Od października 1939 r. związany z konspiracją piłsudczykowską, działał w Konwencie Organizacji Niepodległościowych (KON). Później odgrywał kierowniczą rolę w Obozie Polski Walczącej (OPW), organizacji podporządkowanej Armii Krajowej. Od maja 1942 r. komendant główny KPN (Kadra Polski Niepodległej), a gdy rozkazem z 26.02.1943 komendant główny AK zarządził jej scalenie, Stanisław Klepacz został wyznaczony na jego pełnomocnika, po czym 21 marca tego roku Rada Naczelna KPN zwolniła go ze stanowiska komendanta głównego. 12.05 1944 r. aresztowany przez Gestapo i osadzony na Pawiaku, po kilkumiesięcznych badaniach zwolniony z więzienia tuż przed wybuchem Powstania Warszawskiego - 28.07.1944 r.
Oddział:
Komenda Główna AK - szef Kwatery Głównej (4-7.08.1944). Na Starym Mieście - Grupa "Północ" - sztab (7.08.1944-5.09.1944), od 9 sierpnia 1944 r., po zranieniu płk. "Kortuma" (Antoni Sanojca) jest zastępcą dowódcy Grupy "Północ" płk. "Wachnowskiego" (Karol Ziemski). Po śmierci kwatermistrza Grupy (16.08.1944), mjr. "Sienkiewicza" (Olgierd Rudnicki-Ostkiewicz) przejął jego obowiązki. W akcji przebicia oddziałów staromiejskich do Śródmieścia (30/31.08.1944) dowodził tzw. "kolumną Jesiona" (ciężko ranni na noszach, sanitariat, żołnierze bez broni i ludność cywilna), która w ślad za II rzutem uderzenia miała przejść przez opanowany wcześniej pl. Bankowy, ulicą Żabią dojść do pl. Żelaznej Bramy i dalej do Śródmieścia. Przebicie nie powiodło się i 31 sierpnia nakazano ewakuację kanałami. Po przejściu do Śródmieścia, od rozwiązania Grupy "Północ" 5 września 1944 r. jest zastępcą płk. "Radwana" (Edward Pfeiffer) - komendanta I Obwodu Śródmieście, a od 20 września, po utworzeniu Warszawskiego Korpusu AK, nadal jest jego zastępcą, już jako dowódcy 28. Dywizji Piechoty AK im. Stefana Okrzei.
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ
Odniesione rany:
Ranny we wrześniu 1944 na ul. Chmielnej
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Jego żona Zofia ps. "Siostra" była oficerem gospodarczym Kwatery KG AK, następnie Kwatery Głównej Okręgu Warszawskiego AK, syn Janusz ps. "Rok", ułan plutonu 1112 Dywizjonu AK "Jeleń"
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel i Oflagu II D Gross-Born. Wyzwolony 2 maja 1945 r.
Numer jeniecki:
1166
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu zostaje wyznaczony na Komendanta Polskiego Obozu Oficerskiego pod Lubeką. W 1948 r. przenosi się rodziną do Anglii, gdzie w Londynie ciężką pracą fizyczną zarabia na utrzymanie. W 1953 r. emigruje do Stanów Zjednoczonych, zamieszkuje wraz z żoną i synem w Nowym Jorku
Odznaczenia:
Virtuti Militari V klasy (1921), Krzyż Walecznych (sześciokrotnie), Srebrny Krzyż Zasługi (1928), Krzyż Niepodległości (1931), Odznaka I Brygady Legionów Polskich
Miejsce śmierci:
Nowy Jork. Pochowany na cmentarzu polskim w Doylestown, Pennsylvania, USA
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Stanisław Klepacz,  oficer I Brygady Legionów Polskich - 1914

Stanisław Klepacz, oficer I Brygady Legionów Polskich - 1914

Prezydent RP Ignacy Mościcki wręcza nagrodę płk. Stanisławowi Klepaczowi - prawdopodobnie rok 1936

Prezydent RP Ignacy Mościcki wręcza nagrodę płk. Stanisławowi Klepaczowi - prawdopodobnie rok 1936

Pułkownik Stanisław Klepacz po wyzwoleniu z niewoli - Henstedt koło Lubeki, 1945

Pułkownik Stanisław Klepacz po wyzwoleniu z niewoli - Henstedt koło Lubeki, 1945

Od lewej płk. Stanisław Klepacz, państwo Wojakowscy i Janusz Klepacz - New York 1958 (data niepewna)

Od lewej płk. Stanisław Klepacz, państwo Wojakowscy i Janusz Klepacz - New York 1958 (data niepewna)

Płk. Stanisław Klepacz - New York 1956

Płk. Stanisław Klepacz - New York 1956

Płk. Stanisław Klepacz - New York 1956

Płk. Stanisław Klepacz - New York 1956

W oknie samochodu od lewej: Zofia z Krawczyńskich Kamler, Dorota Szymańska, Hanna z Kamlerów Szymańska i Anna Szymańska. Siedzą od lewej: płk. Stanisław Klepacz i Janusz Klepacz z córką Krystyna. Stoją od lewej: Helena z Kilarskich Klepacz i Mieczysław Krawczyk - Kanada, Rawdon, Quebec - 1955

W oknie samochodu od lewej: Zofia z Krawczyńskich Kamler, Dorota Szymańska, Hanna z Kamlerów Szymańska i Anna Szymańska. Siedzą od lewej: płk. Stanisław Klepacz i Janusz Klepacz z córką Krystyna. Stoją od lewej: Helena z Kilarskich Klepacz i Mieczysław Krawczyk - Kanada, Rawdon, Quebec - 1955

Płk. Stanisław Klepacz z Dorotą Szymańską - Kanada, Rawdon, Quebec - 195

Płk. Stanisław Klepacz z Dorotą Szymańską - Kanada, Rawdon, Quebec - 195

Nasz newsletter