Pseudonim:
"Korwin"
Data urodzenia:
1901-06-27
Data śmierci:
1961-05-10
Funkcja:
-
Stopień:
porucznik rezerwy kawalerii
Miejsce urodzenia:
Brzostowica Wielka, powiat Grodno
Wykształcenie i przebieg służby wojskowej:
Uczył się w gimnazjach w Mitawie, Wilnie i Mińsku, dokąd w latach 1915-1918 ewakuowała się jego rodzina (w 1916 r. stracił ojca). W 1917 roku wstąpił jako ochotnik do oddziału wywiadowczego w Mińsku (Pierwszy Korpus Wschodni). W lipcu 1918 roku powrócił do Brzostowicy. Kontynuował naukę w Białymstoku, gdzie w listopadzie 1918 roku uczestniczył w rozbrajaniu Niemców. W 1919 r. wstąpił do Korpusu Kadetów w Modlinie, a w 1920 r. zgłosił się ochotniczo do 10 Pułku Ułanów Litewskich, w którym odbył kampanię bolszewicką. W 1921 r. został zwolniony z wojska i zdał maturę wojenną. Odbył studia na Akademii Rolniczej w Bydgoszczy i Cieszynie (inżynier agronom). Studiował także ekonomię na Uniwersytecie Poznańskim. W 1926 r. otrzymał stopień podporucznika rezerwy oraz przydział do 10 Pułku Ułanów, a od 1933 r. do 1. Pułku Ułanów Krechowieckich. W tym samym roku otrzymał stopień porucznika.
Działalność w latach 30-tych:
W 1925 roku ożenił się z Marią Puzynianką, z którą miał dwóch synów: Józefa i Andrzeja. Do wojny w 1939 r. mieszkał w Brzostowicy, gdzie zajmował się majątkiem. Dzięki umiejętnie prowadzonej gospodarce, Brzostowica zniszczona i zdewastowana w latach 1915-1920 osiągnęła pełny rozkwit ekonomiczny. Niedługo przed wybuchem wojny rozpoczęto budowę gorzelni, kolejnej, po mleczarni, inwestycji.
Kampania wrześniowa:
Zmobilizowany 24 sierpnia 1939 roku, mianowany komendantem węzła kolejowego w Lidzie, skąd 18 września 1939 r. ratując się przed wkraczającą Armią Czerwoną skierował się na Litwę. Internowany przebywał kolejno w obozach Kołatowo, Wiłkowyszki, Kalwaria. Zwolniony w maju 1940 r.
Okres okupacji:
Zwolniony w maju 1940 roku nielegalnie przekroczył granicę Generalnego Gubernatorstwa i połączył się z przebywającą w Warszawie rodziną. Rozpoczął pracę w Polskim Czerwonym Krzyżu. W latach 1943-1944 podnajmował ladę w sklepie przy ul. Narbutta 45, gdzie handlował materiałami piśmiennymi, galanterią i sztuczną biżuterią. Brał czynny udział w pracy konspiracyjnej AK. Działał pod pseudonimami "Puziak", "Adam", "Hak", "Inżynier" Awansowany w 1943 r. do stopnia rotmistrza. Niestety niewiele zachowało się informacji na temat jego podziemnej działalności. Latem 1943 r. przebywał w warszawskim Szpitalu Dzieciątka Jezus przy ul. Chałubińskiego, gdzie został wyratowany z poważnego zapalenia płuc. Na wypadek wybuchu Powstania Warszawskiego wyznaczony został na zastępcę komendanta (bądź k-da) dworca Warszawa Główna. W ostatniej jednak chwili otrzymał rozkaz pozostania w miejscu zamieszkania i przez pierwsze dwa tygodnie Powstania był komendantem wojskowym kilku domów przy Placu Grzybowskim (zgrupowanie Chrobry II)
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa pl. Grzybowski 14 m.5
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - Oddział IV (Kwatermistrzowski) - magazyn. Oficer gospodarczy w I Baonie Transportowym. 8 września 1944 r. skierowany na Czerniaków, uczestniczył w walkach i obronie tego rejonu.
Dzielnica:
Śródmieście Północ - Górny Czerniaków
Odniesione rany:
Ranny 22 września 1944 r. - wzięty do niewoli niemieckiej w domu przy ul. Wilanowskiej 5
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - przebywał w jenieckich obozach przejściowych w Teresinie i Skierniewicach, następnie wywieziony do Stalagu X B Sandbostel i Oflagu X-C w Lubece. Wyzwolony 2 maja 1945 roku przez wojska alianckie.
Numer jeniecki:
224660
Losy po wojnie:
Po krótkim pobycie w 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka służył w 2 Korpusie gen. Władysława Andersa we Włoszech, gdzie przebywał do demobilizacji w 1946 roku. Z Włoch trafia do Anglii. W 1949 roku opuszcza Anglię, że względów klimatyczno- zdrowotnych. Zamieszkuje na południu Francji. W 1954 roku zostaje przyjęty do domu opieki dla nieuleczalnie chorych i inwalidów w Grasse. Do kraju już nie powrócił.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Młodszy syn Andrzej (rocznik 1929) był łącznikiem w Śródmieściu, starszy Józef Kossakowski (rocznik 1926) również brał udział w Powstaniu Warszawskim. Po powstaniu dostał się do partyzantki, został zamordowany przez "armię wyzwoleńczą”
Miejsce śmierci:
Cannes. Pochowany na miejscowym cmentarzu.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal za Wojnę 1918-1920", Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska.
Nazwisko rodowe:
Korwin - Kossakowski
Źródła:
Archiwum rodzinne, MPW
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Stanisław Kossakowski ps. "Korwin" (1901-1961) Fot. z archiwum rodzinnego.

Stanisław Kossakowski ps. "Korwin" (1901-1961) Fot. z archiwum rodzinnego.

Stanisław Kossakowski ps. "Korwin" w roku 1938. Fot. archiwum rodzinne.

Stanisław Kossakowski ps. "Korwin" w roku 1938. Fot. archiwum rodzinne.

Fot. archiwum rodzinne.

Fot. archiwum rodzinne.

1942 rok. Fot. archiwum rodzinne.

1942 rok. Fot. archiwum rodzinne.

Fot. archiwum rodzinne.

Fot. archiwum rodzinne.

Jeniecka blaszka identyfikacyjna ze Stalagu X B. Fot. archiwum rodzinne.

Jeniecka blaszka identyfikacyjna ze Stalagu X B. Fot. archiwum rodzinne.

Na  zdjęciu po lewej, stojący z papierosem w ustach. Fot. archiwum rodzinne.

Na zdjęciu po lewej, stojący z papierosem w ustach. Fot. archiwum rodzinne.

Stanisław Kossakowski po wojnie. Fot. archiwum rodzinne.

Stanisław Kossakowski po wojnie. Fot. archiwum rodzinne.

Stanisław Kossakowski w roku 1955. Fot. archiwum rodzinne.

Stanisław Kossakowski w roku 1955. Fot. archiwum rodzinne.

W 1958 roku. Fot. archiwum rodzinne.

W 1958 roku. Fot. archiwum rodzinne.

Nasz newsletter