Pseudonim:
„Grzesiński”, „Tomasz Grzesiński"
Data urodzenia:
1898-04-09
Funkcja:
dowódca kompanii, z-ca dowódcy XI Zgrupowania WSOP
Stopień:
podporucznik rezerwy saperów
Miejsce urodzenia:
Łyszkowice
Imiona rodziców:
Michał - Marianna z domu Popielawska
Pseudonimy:
"Grzesiński", "Tomasz"
Wykształcenie i działalność zawodowa:
Studiował w Szkole Wawelberga, jednak w 1919 roku przerwał naukę, by dołączyć jako ochotnik do Wojska Polskiego. Po zakończeniu służby wojskowej kontynuował naukę, uzyskując ostatecznie tytuł inżyniera. Był pracownikiem Wytwórni Parowozów Zakładów Ostrowieckich w Warszawie.
Przebieg służby wojskowej:
Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920 r.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - 4. Rejon "Reguła" ("Zagończyk") - WSOP (Wojskowa Służba Ochrony Powstania) - XI zgrupowanie WSOP - 45. kompania WSOP
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Glogera 6 (Ochota)
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - 4. Rejon "Reguła" ("Zagończyk") - WSOP - XI zgrupowanie WSOP - 45. kompania WSOP
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Warszawski Korpus Armii Krajowej (od 20.09.1944):
28. Dywizja Piechoty AK im. Stefana Okrzei - 15. pułk piechoty AK "Wilków"
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - skierowany do obozu przejściowego dla jeńców - żołnierzy AK w Ożarowie, Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k. Opola), następnie 19.10.1944 przekazany do Oflagu VII A Murnau.
Losy po wyzwoleniu:
Po wyzwoleniu wraz z synem Wojciechem Józefem Zielińskim pełnili służbę w 2. Korpusie Polskim PSZ gen. Andersa, początkowo we Włoszech, a następnie wraz z Korpusem zostali przeniesieni do Anglii. Po demobilizacji w 1947 roku powrócili do kraju.
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
W Powstaniu wzięli udział synowie Stanisława oraz szwagier
Jerzy Ludwik Skupieński ps. Jotes (1913-1987) (brat żony Stanisława - Ireny Zielińskiej ze Skupieńskich). Starszy syn
Wojciech Zieliński "Wojtek" (1926-2022) był żołnierzem batalionu "Odwet", a następnie walczył w 3. batalionie pancernym „Golski” w 4. kompanii „Odwet”. Młodszy syn w okresie konspiracji miał służyć u wuja, Jerzego Skupieńskiego („Jotesa”), który z kolei oddelegował go do Stanisława Gąsiorowskiego „Staszka” na jego łącznika (ps. Mieczysław, poległ na Bema 70). Miejscem zbiórki w dniu 1.08 było mieszkanie stryjecznego brata ojca Andrzeja – Józefa Zielińskiego, pracownika Gazowni Miejskiej na Prądzyńskiego 15. Mimo braku wystarczającej ilości broni podjęto decyzję o próbie zlikwidowania Niemców w przędzalni „Wola” na Bema – akcja nie powiodła się, „Staszek” poległ, a wobec rozproszenia oddziału Andrzej Zieliński postanowił przedostać się do rodziców na Ochotę na Glogera 6, skąd 5.08 został wypędzony z matką przez żołnierzy RONA.*
Odznaczenia :
Warszawski Krzyż Powstańczy
Miejsce śmierci:
Warszawa
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW, Polski Czerwony Krzyż, uzupełnienie informacji - p. Andrzej Michał Zieliński ps. Jędrek, syn Powstańca. Ilustracje: prezentowane w biogramie zdjęcie pochodzi ze zbiorów p. Andrzeja Michała Zielińskiego.
Uwagi:
* Dane o udziale w Powstaniu Warszawskim
Andrzeja Michała Zielińskiego ps. Jędrek (06.09.1927 – 04.09.2021) młodszego syna Stanisława oparto wyłącznie na podstawie jego relacji własnej i
tekstu wspomnień przekazanych do zasobu Pokoju Kombatanta MPW. Muzeum Powstania Warszawskiego nie posiada w swym zbiorze dokumentów, oświadczeń i relacji innych osób pozwalających zweryfikować fakt udziału p. Andrzeja w Powstaniu Warszawskim, ale również takiego udziału nie wyklucza. Obecnie nazwisko p. Andrzeja Michała Zielińskiego ps. Jędrek w ewidencji Uczestników Powstania Warszawskiego, bazie "Powstańcze Biogramy" nie figuruje.
