Data urodzenia:
1885-08-06
Funkcja:
właściciel drukarni Krucza 22
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Jan - Katarzyna
Działalność w latach 1905-1939:
Od 1905 r. działał w konspiracji w Warszawie - członek Związku Młodzieży Polskiej. Następnie w latach 1906-1914 pracował w Sejnach. Uczestniczył w założeniu polskiego teatru i polskiej czytelni, współzałożyciel polskiej placówki handlowej "Gospodarz“. W latach 1914-1919 pracował w Wilnie - drukował różne serie pocztówek o polskich treściach patriotycznych i katolickich pod egidą Wydawnictwa "Bociąg - Szeppe". Od 1919 r. przez rok pracował jako nauczyciel polskiej szkoły w majątku Lewardowo, koło Trok. W 1920 r. skierowany rozkazem Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego - Oddział II w Wilnie, do pracy w stołecznej drukarni "Artystyczna“, która drukowała na potrzeby WP. W latach 1920-1936 pracował w drukarniach. W okresie od 1928 r. do 1930 r. prowadził równocześnie działalność wydawniczą na terenie Pruszkowa, gdzie wydawał "Głos Pruszkowa“ (1928-1930) i "Echa Podmiejskie“ (1930-1932). Działalność publicystyczną w Pruszkowie prowadził do wybuchu wojny.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W latach okupacji niemieckiej drukował we własnej drukarni "Estetyczna“ przy ul. Kruczej 22 materiały potrzebne w walce z okupantem. Drukarnia uczestniczyła w akcji drukowania fałszywych zaświadczeń, dokumentów i prasy podziemnej (m.in "Szańca“). Równocześnie Stefan Szeppe brał także udział w ukrywaniu Żydów.
Oddział:
Drukarnia "Estetyczna" - właściciel drukarni.
Dzielnica:
Śródmieście Południe - ul. Krucza 22. Drukarnia w dniach Powstania włączyła się w druk prasy powstańczej i rozporządzeń dowództwa AK i Delegatury Rządu na Kraj.
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną
Losy po wojnie:
W latach 1945-1946 pracował nad organizacją i odbudową własnej drukarni "Estetyczna”, która funkcjonowała od 1946 r. pod nowym adresem przy ul. Alberta 3. W 1950 r. stracił drukarnię, w związku z ustawą o nacjonalizacji przemysłu. W latach 1950-1963 pracował w drukarni Spółdzielni "Galanteria” jako zecer, a potem jako kierownik zakładu. W 1963 r. przeszedł na emeryturę. W latach 1960-1970 kontynuował działalność publicystyczną, pisał artykuły do "Stolicy”, "Za i przeciw”, "Żyjmy dłużej” i "Gościa Niedzielnego”. W latach 1965-1972 pracował jako opiekun społeczny.
Miejsce śmierci:
Pruszków, pochowany w grobowcu rodzinnym na miejscowym cmentarzu.
