Data urodzenia:
1918-11-09
Funkcja:
dowódca plutonu, dowódca kompanii (od 04.09.44)
Miejsce urodzenia:
Sieraków, powiat Międzychód (ówczesne woj. poznańskie)
Imiona rodziców:
Mieczysław - Kazimiera z domu Jędraszek
Wykształcenie (w tym wojskowe):
Był absolwentem gimnazjum w Międzychodzie. Kształcił się w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie. Część szkolenia realizowana była w Różanie nad Narwią.
Przebieg służby wojskowej i udział w wojnie obronnej 1939 r.:
Oficer 35 Pułku Piechoty (35 pp) Brześć. W czasie wojny obronnej 1939 roku 35 pp wchodził w skład 9. Dywizji Piechoty walczącej w Armii „Pomorze". Tadeusz Brodniewicz pełnił funkcję dowódcy plutonu. Walczył w okolicach Chojnic, wsi Klonowo, a następnie był zaangażowany w obronę mostu Fordona. Uczestniczył w walkach nad Bzurą. Po przedarciu się do Kampinosu dowodził plutonem wchodzącym w skład 61 pp i brał udział w obronie Fortu Wawryszew. Ranny w bark, 26 września został umieszczony w Szpitalu św. Jana Bożego w Warszawie.
Okres okupacji niemieckiej i udział w konspiracji 1939-1945:
Pomimo ran uciekł ze szpitala. Aresztowany uciekł z więzienia i zamieszkał w Milanówku, gdzie zajmował się redagowaniem prasy podziemnej i zamieszczaniem w niej informacji z Radia Londyńskiego. Ponownie aresztowany podczas nielegalnego przekraczania granicy Generalnego Gubernatorstwa (w celach zwiadowczych), został osadzony w więzieniu w Pułtusku, z którego udało mu się zbiec. W konspiracji od marca 1940 r. ZWZ-AK - przysięgę złożył przed mjr Świderskim.
Adres przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Tamka
Miejsce koncentracji na godzinę „W”:
Elektrownia Miejska na Powiślu
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) Warszawskiego Okręgu AK - VIII zgrupowanie "Krybar" - 3. kompania por. "Lewara" (Jana Piotrowskiego) - dowódca plutonu. 4 września 1944 na wniosek rannego por. Jana Piotrowskiego „Lewara” mianowany dowódcą 3 kompanii "Lewar".
Szlak bojowy:
Powiśle - Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf, następnie w Oflagu II D w Gross Born. W styczniu 1945 r. nastąpiła piesza ewakuacja jeńców do obozu w Sandbostel. Po wyzwoleniu przez wojsko brytyjskie przebywał w różnych szpitalach na terenie Niemiec.
Losy po wojnie:
Do kraju powrócił 23 marca 1946 r. W latach 1946 - 1948 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. Po ukończeniu studiów, w latach 1950 - 1953 odbył aplikację adwokacką i złożył egzamin adwokacki z wynikiem bardzo dobrym. Pracę w zawodzie adwokata rozpoczął w 1953 r. Był wieloletnim członkiem Rady Adwokackiej w Łodzi, w której przez dwie kadencje pełnił funkcję Kierownika Szkolenia Aplikantów Adwokackich. Udzielał się również w pracach samorządu adwokackiego. Był członkiem Związku Inwalidów Wojennych i pełnił szereg funkcji w jego Zarządzie Wojewódzkim w Łodzi. Od 1988 roku mieszkał w Wiedniu, przez pewien okres mieszkając także Montrealu (Kanada). Żonaty z Zofią z Bielskich, miał troje dzieci.
Odznaczenia i awanse:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Partyzancki, Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939, Medal za Warszawę 1939-1945, Medal "Pro Memoria". Uhonorowany także Odznaką Zasłużonego Działacza Związku Inwalidów Wojennych oraz Złotą Odznaką Adwokatury. W 1973 roku awansowany do stopnia kapitana.
Miejsce śmierci:
Wiedeń, Austria
Miejsce pochówku:
Wiedeń, cmentarz Hietzinger Friedhof
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego, odpis zaświadczenia weryfikacyjnego Koła B. Żołnierzy AK w Londynie, L. dz. 13963/91 podpisane przez ppłk. M. Wałęgę, kserokopia legitymacji KKOOP i WKP, kopia awansu do stopnia kpt WP, archiwum rodzinne - ankieta zgłoszeniowa (biogram), nadesłany przez Teresę, Małgorzatę i Jacka Brodniewiczów. Nekrolog prasowy, data emisji 18-19.03.2006
Literatura:
Włodzimierz Rosłoniec, Grupa Krybar Powiśle 1944, W-wa 1989 r.
