Data urodzenia:
1903-12-01
Funkcja:
szef sztabu zgrupowania
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 163 Miejsce: 20
Stopień:
Oficer służby stałej saperów Wojska Polskiego: kapitan (1935), major (11.11.1941), podpułkownik (09.1944 - pośmiertnie)
Imiona rodziców:
Józef - Genowefa z domu Kubicka
Wykształcenie (w tym wojskowe):
Uczył się w gimnazjach - kolejno: w Radomiu, od 1915 r. (po "wywiezieniu" rodziny w głąb Rosji) w Kijowie i Woroneżu, a od 1918 r. ponownie w Radomiu. Od maja 1920 r. uczeń Korpusu Kadetów Nr 2 w Modlinie i tam w czerwcu 1923 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. Ukończył Kurs Doszkolenia Kadetów przy Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie (sierpień-październik 1923) i Oficerską Szkołę Inżynierii w Warszawie (październik 1923 - wrzesień 1926) z I lokatą. W latach 1936-1938 ukończył Wyższą Szkołę Inżynierii w Warszawie uzyskując tytuł inżyniera wojskowego.
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
Od czerwca do października 1920 r. służył ochotniczo w Wojsku Polskim w 3. pułku piechoty Legionów. W 1926 r. młodszy oficer 5. pułku saperów, od grudnia 1927 r. był tam oficerem oświatowym. W roku 1928 przeniesiony do Batalionu Szkolnego Saperów, a w sierpniu 1929 r. - do Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie, od października 1930 r. był tam członkiem Komisji Doświadczalnej. Od stycznia 1939 r. oficer batalionu mostowego.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
We wrześniu 1939 oficer w dowództwie saperów sztabu Armii "Pomorze", następnie uczestniczył w obronie Warszawy.
Adres w czasie okupacji:
W czasie okupacji niemieckiej mieszkał kolejno: przy ul. Siennickiej 9, Kazimierzowskiej 69 i od 1941 r. przy ul. Stalowej 47. Fałszywy Ausweis Nr 23420 "wystawiony" na nazwisko Franciszek Łyżniak 26.10.1943 r. podawał adres: "Chocimskastr. 9".
Nazwiska konspiracyjne:
Franciszek Łyżniak, Wacław Seydlitz, Wacław Wolski
Pseudonimy:
"Bolek", "Jaryna", "Wacek"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od jesieni 1939 r. wchodził w skład tzw. "sztabu dywersji" (referatu IIIc) Dowództwa Głównego Służby Zwycięstwu Polski (SZP), kierowanego przez mjr. Franciszka Niepokólczyckiego, a po utworzeniu Związku Odwetu (ZO) we wrześniu 1940 r. wszedł w skład ZO Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej pod pseudonimem "Wacek". Mianowany majorem służby stałej rozkazem L.21/BP z 11.09.1941 r. Jednocześnie od wiosny 1940 r. był komendantem Okręgu Warszawa-Miasto i Powiat Polskiej Organizacji Zbrojnej (POZ) pod pseudonimem "Jaryna" i redaktorem wydawanej przez tą organizację od lutego 1940 r. fachowego miesięcznika "Żołnierz Polski". Z ramienia POZ obok płk. "Szeligi" Hieronima Suszczyńskiego podpisał jesienią 1942 r. umowę scaleniową z AK i od grudnia 1942 r. był szefem sztabu Kedywu K-dy Gł. AK pod pseudonimem "Bolek". Od czerwca do lipca 1944 r. zastępował go na tym stanowisku
kpt. "Sawa"
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Stalowa 47 m.14
Oddział:
Sztab Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej - zgrupowanie "Radosław" - szef sztabu. Po ciężkim zranieniu ppłk. "Radosława" (11.08.1944) pełnił obowiązki dowódcy zgrupowania do 25.08.1944 r., kiedy to sam został ciężko ranny. W tym okresie zgrupowanie w rozkazach Grupy "Północ" określane było jako "Grupa Bolek".
Szlak bojowy:
Wola (1-11.08.1944) - Stare Miasto (11-30.08.1944). W nocy 21/22 sierpnia dowodził wydzieloną ze zgrupowania "Radosław" grupą uderzeniową (2 kompanie z batalionu "Zośka" + 2 kompanie z batalionu "Czata 49") w drugim ataku na Dworzec Gdański.
Odniesione rany:
Ciężko ranny 25.08.1944 r. na Starym Mieście przy ul. Koźlej, umieszczony w szpitalu polowym przy ul. Długiej 23. Pod koniec sierpnia ewakuowany kanałami do Śródmieścia, następnie na Powiśle, gdzie przebywał w szpitalu przy ul. Drewnianej 6/8 róg Dobra 41 (budynek Publicznych Szkół Powszechnych nr 34 i 80).
Odznaczenia:
Krzyż Virtuti Militari V klasy, Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Zamordowany przez Niemców w grupie 22 rannych razem z
kpt. "Sawą" w szpitalu powstańczym przy ul. Drewnianej 6/8.
Miejsce pochówku:
Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Źródła:
Zdjęcia i dokumenty w biogramie zostały zamieszczone dzięki uprzejmości p. Macieja Janaszka-Seydlitza oraz Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego 1944 i pochodzą ze zbiorów SPPW1944
