Pseudonim:
"Bon"
Data urodzenia:
1925-06-27
Data śmierci:
2001-03-05
Funkcja:
-
Stopień:
st. strzelec
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Piotr - Franciszka z domu Pieńkowska
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od października 1942 roku w ZWZ-AK: Warszawski Okręg Armii Krajowej - VIII Samodzielny Rejon Okęcie - 7. pułk piechoty „Garłuch” - III batalion - 5. kompania - pluton 36. Przełożeni: dowódca drużyny: kpr. Bogusław Kaufmann ps. „Bogiel„, dowódca sekcji kpr. Jerzy Kondracki ”Ryba", z-ca d-cy drużyny Jerzy Dudyński ”Wołowicz".
Miejsce koncentracji na godzinę "W":
Punkt zgrupowania oddziału Władysława wyznaczony był na ul. Młynarskiej. W momencie wybuchu Powstania wcielony wraz z 21 kolegami z "Garłucha" do batalionu "Parasol"*
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - batalion "Parasol" - 1. kompania - dołączył do oddziału 1 sierpnia 1944 r. na Woli. Na Starym Mieście przeszedł do oddziału POS "Jerzyki"
Odniesione rany:
Ranny na Cmentarzu Kalwińskim odłamkami granatów ręcznych - 8.08.1944 r. Po wyniesieniu z pola ostrzału przez kolegę (ps. „Krótki”) został opatrzony przez sanitariuszki, a następnie przez dr. „Maxa„. Przewieziony samochodem do szpitala przy ul. Bonifraterskiej, gdzie opiekowała się nim sanitariuszka Halina Boczkowska ”Ewa”. Po powrocie do oddziału kwaterującego w Pałacu Krasińskich przydzielony został do pełnienia służby wartowniczej. Od 21.08 wraz z kolegami z „Garłucha" pełni służbę w POS "Jerzyki" pod dowództwem Jerzego Strzałkowskiego.
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Żoliborz - Kampinos - Pociecha - Jaktorów
Losy po Powstaniu:
Po wycofaniu do wsi Jaktorów i próbie przebicia się 20-osobowego oddziału powstańczego przez tory kolejowe na linii Żyrardów - Grodzisk Mazowiecki Władysław Bochenek wraz z kolegami został pojmany przez oddziały niemieckie formacji SS Wiking oraz oddziały węgierskie. Wypuszczeni przez węgierskiego kapitana rozchodzą się w różne strony grupkami po 2-3 osoby. „Bon” wraz z „Kędziorem„ i ”Rybą" docierają do Grodziska Mazowieckiego, gdzie łączniczka AK doprowadza ich do placówki RGO. Następnie chłopcy chcąc połączyć się z oddziałami partyzanckimi AK w rejonie Gór Świętokrzyskich docierają nad Pilicę na wysokości miejscowości Tomczyce. Z powodu licznych obław prowadzonych przez Niemców pod osłoną nocy powracają do Grodziska. Wyzwolenie zastaje Władysława w Pruszkowie. 18 stycznia 1945 r. powraca do Warszawy.
Losy po wojnie:
W 1946 roku otrzymał świadectwo dojrzałości w Państwowym Liceum Komunikacyjnym w Warszawie, uzyskując tym samym dyplom technika drogowego. W 1957 roku otrzymał dyplom inżyniera budownictwa lądowego. Pracował w Wydziale Architektury Nadzoru Budowlanego i Geodezji P.R.N. m. st. Warszawy, gdzie brał udział w opracowaniu układu komunikacyjnego Warszawy oraz poszczególnych jej dzielnic w ramach planu generalnego. Prowadził projekty (wraz z nadzorem realizacyjnym) trasy Mostu Gdańskiego, Alei Niepodległości, ul. Modlińskiej. Od 1973 r. aż do przejścia na emeryturę pracował w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego "Stolica".
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy*
Miejsce śmierci:
Warszawa
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, *MPW-zbiory: P/8661 (relacja-mps Władysława Bochenka ps. "Bon")
Władysław Bochenek Pseudonim: "Bon" Zobacz grób
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter