Data urodzenia:
1914-11-29
Miejsce urodzenia:
Saratow - Rosja
Imiona rodziców :
Ignacy - Maria z domu Szybalska
Kampania wrześniowa:
Zmobilizowany 26 sierpnia 1939 - 36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej, w stopniu plutonowego podchorążego rezerwy. Po sformowaniu Kompanii Marszowej Karabinów Maszynowych dowódca III plutonu, następnie wraz z plutonem wyznaczony do obrony przeciwlotniczej wiaduktu kolejowego na Targówku, nad skrzyżowaniem z ul. Radzymińską. Dwukrotnie ranny, 21 września 1939 ciężko. Jako ranny przebywał kolejno w pięciu różnych szpitalach polowych, m. in. w podziemiach kościoła na Placu Grzybowskim. Po kapitulacji Warszawy umieszczony w Szpitalu Św. Rocha, gdzie przeszedł dwie operacje wyjęcia odłamków. W obawie przed wywiezieniem do obozu jenieckiego, nie w pełni wyleczony opuścił szpital 30.11.1939 r.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział III (Operacyjno-Szkoleniowy) - Wydział Lotnictwa "Bociany" - Baza Lotnicza "Łużyce". Okres wojny do momentu wybuchu Powstania Warszawskiego spędził pracując w konspiracji w Warszawie, z krótkimi pobytami w terenie (Chełm Lubelski - Koneckie)
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy) - Oddział Osłonowy WZW (Wojskowe Zakłady Wydawnicze) - I pluton. Przełożony: kpt. Jerzy Rutkowski "Michał Kmita" (szef WZW)
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Odniesione rany:
Przysypany na skutek bombardowania 4 września 1944 r. podczas ratowania płonącej drukarni przy ul. Wareckiej 7 (z 7 osób poległy wówczas 3). Ponownie zasypany 7 września 1944 w podziemiach oficyny na ul. Szpitalnej 12 po ostrzale przez niemieckie pociski rakietowe Nebelwerfer (polska nazwa „szafa” lub „krowa”). 9 i 10 września - bombardowanie kwater na ul. Boduena 2. Najciężej ranny około 15 września 1944 na skutek wybuchu samobieżnej miny „Goliat" (niem. Leichter Ladungsträger Sd.Kfz.302, 303, Goliath). Naszpikowany odłamkami szkła oraz z poważną raną uda został umieszczony w szpitalu polowym przy ul. Chopina 16, gdzie przeszedł operację i zabieg oczyszczenia oczu. Pod koniec września 1944, mimo otwartych ran, powrócił do oddziału.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel oraz Oflagu II C Woldenberg. Przebywał także w obozach w Bergen-Belsen, Sandbostel koło Bremy i w Lubece.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, fot. zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. MPW-IN/715. PCK - kartoteka, MPW-kontakt- archiwum rodzinne p. Bartosza Ślusarskiego
