Pseudonim:
"Klawisz"
Data urodzenia:
1918-02-24
Data śmierci:
1998-01-02
Funkcja:
-
Fałszywe nazwiska w okresie okupacji niemieckiej :
Jerzy Orlicz, Wladimirus (Wolodymyr) Bieżanow
Stopień:
strzelec - sierżant podchorąży
Miejsce urodzenia:
Podkamień - województwo lwowskie
Imiona rodziców:
Jan - Eugenia z domu Small
Wykształcenie:
W 1938 roku ukończył Wojskową Szkołę Muzyczną przy Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Katowicach.
Służba wojskowa do 1939:
W 1930 w wieku 12 lat wstąpił jako elew do 4. pułku piechoty Legionów w Kielcach. Do 1934 roku służył jako orkiestrant w 4 pp. W 1939 roku przeniesiony przez Ministra Spraw Wojskowych do orkiestry w 21. Warszawskim Pułku Piechoty „Dzieci Warszawy” (21 pp) w garnizonie Warszawa na terenie Cytadeli. Pułk wchodził w skład 8 Dywizji Piechoty
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
We wrześniu 1939 r. żołnierz 21. Pułku Piechoty im. Dzieci Warszawy. W wojnie obronnej 1939 21 pp wszedł w skład Armii „Modlin” i wziął udział w ostatniej fazie bitwy pod Mławą, a od 10 września 1939 r. w obronie Warszawy. Włodzimierz Bieżan uczestniczył w obronie stolicy - do niewoli nie poszedł.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1940 r. w Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, przydzielony do oddziału małej dywersji rekrutującej się z Szarych Szeregów (37. WDH). Latem 1942 r. przydzielony do Oddziału Bojowego 993/W (Oddział Bojowy Kontrwywiadu Komendy Głównej AK kryptonim „Wapiennik” przy Wydziale Bezpieczeństwa i Kontrwywiadu w ramach Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego Komendy Głównej Armii Krajowej, przy WSS KG AK). Jeden z pierwszych żołnierzy oddziału, w patrolu Bolesława Bąka ps. "Szlak". Uczestnik akcji bojowych 'Dziewczyna z "Nadwywiadu", Leitgeber (akcja na Wilhelma Leitgebera), Kronenberg, Ukraińcy i innych.
Adres zamieszkania przed Powstaniem :
Warszawa-Marymont, ul. Skrzelewska 17 (dawniej Bielańska) - obecnie nie istnieje
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - batalion "Pięść" - kompania "Zemsta". Po rozwiązaniu batalionu 2 września 1944 przeszedł kanałami na Żoliborz, a następnie do Kampinosu - Grupa "Kampinos" - kompania "Zemsta II". Pod koniec września 1944 oddziały w Puszczy Kampinoskiej zostały rozbite pod Jaktorowem i Międzyborowem, na odcinku między Grodziskiem a Żyrardowem.
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Żoliborz - Kampinos.
Losy po wojnie:
Muzyk-kompozytor, wirtuoz akordeonu, laureat licznych nagród. Po wojnie występował w kraju i zagranicą. Jako muzyk pracował w telewizji oraz Polskim Radiu (grając z orkiestrą symfoniczną Polskiego Radia). Zespół Instrumentalny Włodzimierza Bieżana był znany w całym kraju w latach ’50 i ’60. Tworzył pod kilkoma pseudonimami, np. R-Horn. Skomponował wiele utworów, m.in.: "Seniorita", "Ty prosisz o piosenkę", "Miasteczko na dłoni", "Trudno zapomnieć", "Arabeska", "Wiosenny walczyk", "Tylko wspomnienie". Pisał także utwory dla najbliższych: "Polka Andrzejka ", "Walczyk dla Ewuni", "Anulka", "Ruda Hanka", "Czekamy na Ewę ". Zdobył III nagrodę na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu w 1970r. za utwór „Jak nie pokochać tego miasta”. Współpracował z takimi artystami, jak Jan Cajmer, Stefan Rachoń, Zygmunt Karasiński.Nagrał m.in. płyty : - "Zespół Instrumentalny Włodzimierza Bieżana" (Pronit SX1589), - "Z melodią i piosenką dookoła świata" - Nr.1 (Pronit XL0161), - "W rytmie tanecznym" (Muza L0205), - "1000 Taktów muzyki tanecznej" - Nr.2 (Pronit L0200).
Odznaczenia:
Order Wojenny Virtuti Militari V klasy, Krzyż Walecznych (wg informacji w życiorysie -KW odznaczony trzykrotnie), Medal Wojska po raz 1, 2, 3 i 4, Krzyż Armii Krajowej, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Odznaka Pamiątkowa Zgrupowania „Radosław”. Włodzimierz Bieżan uhonorowany został również odznaką partyzancką nadaną przez ppłk. rez. Józefa Krzyczkowskiego ps. „Szymon"
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku :
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kw.C-22, rząd II, grób 5. Pochowany wraz z synem Andrzejem Bieżanem
Informacje dodatkowe:
Swoją działalność ujawnił w 1945 r. Dwukrotnie żonaty, po raz pierwszy z Haliną Poleszczuk (ur. 1924), następnie z Anną z Lewickich (1938-2000). Miał dwoje dzieci: z I związku syna Andrzeja (1945 - 1983), pianistę, kompozytora, zmarłego tragicznie w grudniu 1983 roku i córkę Ewę z II małżeństwa. Wymieniony jest w relacji Haliny Poleszczuk (po wojnie Bieżan-Glonek) ps. "Lalunia" dla Archiwum Historii Mówionej oraz jej wspomnieniach "Urodziłam się na Cytadeli" (P/7761/13, wydruk komputerowy, 2009 r.)
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, MPW-zbiory, kopia życiorysu autorstwa Włodzimierza Bieżana udostępniona ze zbiorów rodzinnych przez córkę, kopie wspomnień z lat okupacji i Powstania Warszawskiego: „Jeszcze jeden cud", "Mylne drogowskazy", "Za żółte krzyże". Nota biograficzna W. Bieżana w ”Kalejdoskopie Estradowym„ Z. Adrjańskiego oraz artykuły na forum Polskiego Portalu Akordeonowego www.forum.akordeon-portal.pl, Ewa Bieżan wspomina swojego ojca (pol.). 2015-03-04 http://www.akordeon.pl/index.php/2-uncategorised/120-ewa-biezan-wspomina-swojego-ojca [dostęp 2018-10-02].MPW-kontakt: p. Ewa Bieżan. Prezentowane w biogramie zdjęcia pochodzą ze zbiorów rodzinnych Pani Ewy Bieżan.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Włodzimierz Bieżan "Klawisz" (1918-1998). Fot. ze zbiorów rodzinnych

Włodzimierz Bieżan "Klawisz" (1918-1998). Fot. ze zbiorów rodzinnych

Włodzimierz Bieżan jako orkiestrant WP  w latach 30-tych. Fot. z archiwum rodzinnego, dzięki uprzejmości p. Ewy Bieżan

Włodzimierz Bieżan jako orkiestrant WP w latach 30-tych. Fot. z archiwum rodzinnego, dzięki uprzejmości p. Ewy Bieżan

Fot. z dokumentów z okresu okupacji. Ze zbiorów rodzinnych, dzięki uprzejmości p. Ewy Bieżan

Fot. z dokumentów z okresu okupacji. Ze zbiorów rodzinnych, dzięki uprzejmości p. Ewy Bieżan

Fot. z dokumentów z okresu okupacji. Ze zbiorów rodzinnych, dzięki uprzejmości p. Ewy Bieżan

Fot. z dokumentów z okresu okupacji. Ze zbiorów rodzinnych, dzięki uprzejmości p. Ewy Bieżan

Bescheinigung (zaświadczenie władz niemieckich). Dokument wystawiony na fałszywą tożsamość Jerzy Orlicz. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Bescheinigung (zaświadczenie władz niemieckich). Dokument wystawiony na fałszywą tożsamość Jerzy Orlicz. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ausweis. Dokument wystawiony na fałszywą tożsamość Jerzy Orlicz. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ausweis. Dokument wystawiony na fałszywą tożsamość Jerzy Orlicz. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Dokument wystawiony na fałszywą tożsamość Jerzy Orlicz. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Dokument wystawiony na fałszywą tożsamość Jerzy Orlicz. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ausweis.  Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ausweis. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Dokument wystawiony w 1942 roku na nazwisko "Władymir Bieżanow". Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Dokument wystawiony w 1942 roku na nazwisko "Władymir Bieżanow". Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Kennkarta - okupacyjny dokument tożsamości (karta rozpoznawcza). Dokument wystawiony na nazwisko Wladimirus (Wolodymyr) Bieżanow. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Kennkarta - okupacyjny dokument tożsamości (karta rozpoznawcza). Dokument wystawiony na nazwisko Wladimirus (Wolodymyr) Bieżanow. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

 Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

 Kennkarta - okupacyjny dokument tożsamości (karta rozpoznawcza). Dokument wystawiony na nazwisko Jerzy Orlicz. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Kennkarta - okupacyjny dokument tożsamości (karta rozpoznawcza). Dokument wystawiony na nazwisko Jerzy Orlicz. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, dar p. Ewy Bieżan

Fot. ze zbiorów rodzinnych  p. Ewy Bieżan

Fot. ze zbiorów rodzinnych p. Ewy Bieżan

Fot. ze zbiorów rodzinnych  p. Ewy Bieżan

Fot. ze zbiorów rodzinnych p. Ewy Bieżan

Włodzimierz Bieżan - fotografia powojenna, 1953 rok. Fot. ze zbiorów rodzinnych  p. Ewy Bieżan

Włodzimierz Bieżan - fotografia powojenna, 1953 rok. Fot. ze zbiorów rodzinnych p. Ewy Bieżan

Fot. ze zbiorów rodzinnych  p. Ewy Bieżan

Fot. ze zbiorów rodzinnych p. Ewy Bieżan

Fot. ze zbiorów rodzinnych  p. Ewy Bieżan

Fot. ze zbiorów rodzinnych p. Ewy Bieżan

Warszawski Teatrzyk "Bemol" - Awantura na pięciolinii. Włodzimierz Bieżan widoczny po prawej. Fot. ze zbiorów rodzinnych  p. Ewy Bieżan

Warszawski Teatrzyk "Bemol" - Awantura na pięciolinii. Włodzimierz Bieżan widoczny po prawej. Fot. ze zbiorów rodzinnych p. Ewy Bieżan

 Z żoną Anną. Fot. ze zbiorów rodzinnych  p. Ewy Bieżan

Z żoną Anną. Fot. ze zbiorów rodzinnych p. Ewy Bieżan

Włodzimierz Bieżan z córką Ewą - 1985 rok. Fot. ze zbiorów rodzinnych  p. Ewy Bieżan

Włodzimierz Bieżan z córką Ewą - 1985 rok. Fot. ze zbiorów rodzinnych p. Ewy Bieżan

Fragment plakatu Filharmonii Narodowej zapraszający na  XV Koncert Dla Dzieci w Sali Kameralnej FN - 1960. Ze zbiorów prywatnych p. Ewy Bieżan

Fragment plakatu Filharmonii Narodowej zapraszający na XV Koncert Dla Dzieci w Sali Kameralnej FN - 1960. Ze zbiorów prywatnych p. Ewy Bieżan

Fragment plakatu Filharmonii Narodowej zapraszający na  XV Koncert Dla Dzieci w Sali Kameralnej FN - 1960. Ze zbiorów prywatnych p. Ewy Bieżan

Fragment plakatu Filharmonii Narodowej zapraszający na XV Koncert Dla Dzieci w Sali Kameralnej FN - 1960. Ze zbiorów prywatnych p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów prywatnych p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów prywatnych p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów prywatnych p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów prywatnych p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów prywatnych p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów prywatnych p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów prywatnych p. Ewy Bieżan

Ze zbiorów prywatnych p. Ewy Bieżan

Rok 1947. Włodzimierz Bieżan (pierwszy z lewej),  J. Johnstone, B. Napieralski, K. Kaliszewska, J. Komorowski, J. Świąć, E. Charles, Z. Karasiński, I. Szenes. Źródło: zdjęcie ilustrujące artykuł Marka Gaszyńskiego "Polacy z wyboru" www.muzeumjazzu.pl

Rok 1947. Włodzimierz Bieżan (pierwszy z lewej), J. Johnstone, B. Napieralski, K. Kaliszewska, J. Komorowski, J. Świąć, E. Charles, Z. Karasiński, I. Szenes. Źródło: zdjęcie ilustrujące artykuł Marka Gaszyńskiego "Polacy z wyboru" www.muzeumjazzu.pl

Fot. materiały prasowe

Fot. materiały prasowe

Powązki Wojskowe - grób Włodzimierza i Andrzeja Bieżanów przed renowacją. Fot. materiały prasowe

Powązki Wojskowe - grób Włodzimierza i Andrzeja Bieżanów przed renowacją. Fot. materiały prasowe

Nowy pomnik ufundowany przez córkę, p. Ewę Bieżan. Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kw.C-22, rząd II, grób 5. Fot. archiwum rodzinne

Nowy pomnik ufundowany przez córkę, p. Ewę Bieżan. Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kw.C-22, rząd II, grób 5. Fot. archiwum rodzinne

Ojciec Włodzimierza - st. sierż. Jan Bieżan (1885-1934). Fot. archiwum rodzinne, ze zbiorów p. Ewy Bieżan

Ojciec Włodzimierza - st. sierż. Jan Bieżan (1885-1934). Fot. archiwum rodzinne, ze zbiorów p. Ewy Bieżan

Nasz newsletter