Data urodzenia:
1923-05-21
Funkcja:
Członek patrolu megafonowego
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 148 Miejsce: 49
Stopień:
kapral podchorąży
Pseudonimy:
"Paweł Janowicz"
Miejsce urodzenia:
Pabianice
Imiona rodziców:
Bernard - Salomea Malinowska
Wykształcenie ( w tym wojskowe) do 1944 r.:
Uczeń Gimnazjum im. Śniadeckich w Pabianicach. Od roku 1937 mieszkał w Warszawie. Maturę uzyskał na konspiracyjnych kompletach w Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Studiował polonistykę w podziemnym Uniwersytecie Warszawskim, jednocześnie ukończył tajną podchorążówkę.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy); najmłodszy ze współpracowników konspiracyjnego pisma „Sztuka i Naród”
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy) - patrol megafonowy „Chwaty”
Szlak bojowy:
Śródmieście
Miejsce śmierci:
Poległ na ul. Marszałkowskiej. Pochowany w podwórzu przy ul. Śniadeckich 8
Informacje dodatkowe:
Wojciech Bernard Mencel (ps."Paweł Janowicz") urodził się 21 maja 1923 r w Pabianicach, był synem Bernarda, właściciela przedsiębiorstwa remontowo-malarskiego i Salomei z Malinowskich. W 1937 r. rodzice przeprowadzili się do Warszawy. Należał do drużyny piłkarskiej klubu "Błysk". W czasie okupacji, obok K.K. Baczyńskiego, Tadeusza Borowskiego i "Ziutka" Szczepańskiego był członkiem redakcji konspiracyjnego miesięcznika "Droga" (wydawanego do grudnia 1943 do kwietnia 1944) Pracował jako stróż nocny na placu węglowym. Był ostatnim redaktorem naczelnym "Sztuki i Narodu" - wyznaczony do objęcia funkcji podczas powstańczego zebrania po śmierci Tadeusza Gajcego. W okresie powstania dowódca patrolu megafonowego nr 6, zginął 13.09.1944, postrzelony przez snajpera na ulicy Marszałkowskiej. Jeden z poetów Pokolenia Kolumbów. Za życia nie drukował. Pierwszy jego tekst – recenzja z tomiku Bratnego pt. „Pogarda” został złożony do druku w ostatnim numerze „Sztuki i Narodu” (numer 16. pisma, który zachował się w formie próbnej odbitki przeznaczonej do korekty). Nieliczne teksty i wiersze Wojciecha Mencla oraz jego poemat „Przed świtem” pozostały w rękopisach i autorskich maszynopisach przechowane przez Macieja Józefa Kononowicza
