Finał II edycji nagrody im. Jana Rodowicza "Anody".

7 marca 2013 roku, w 90. rocznicę urodzin Jana Rodowicza „Anody” odbył się finał nagrody jego imienia. Na gali wręczenia statuetek poznaliśmy nominowanych i laureatów spośród 48 zgłoszonych osób...

7 marca 2013 roku, w 90. rocznicę urodzin Jana Rodowicza „Anody” odbył się finał nagrody jego imienia. Na gali wręczenia statuetek poznaliśmy nominowanych i laureatów spośród 48 zgłoszonych osób. Członkowie Kapituły wybrali laureatów w dwóch kategoriach „wyjątkowy czyn” oraz „całokształt dokonań i postawę życiową stanowiącą wzór do naśladowania dla młodych pokoleń”. Wśród zgłoszonych są współcześni „superbohaterowie”, którzy do tej pory nie zostali docenieni za swoją działalność. Honorowy patronat nad galą wręczenia Nagrody im. Jana Rodowicza „Anody” objął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Bronisław Komorowski.

 

Nagroda im. Jana Rodowicza „Anody” to honorowe odznaczenie dla „Powstańców czasu pokoju” – ludzi, którzy nie muszą walczyć z bronią w ręku w obronie podstawowych wartości, lecz mogą je urzeczywistniać w wolnej Polsce. 13 lutego 2013 roku kapituła nagrody im. Jana Rodowicza „Anody” wyłoniła nominowanych w obu kategoriach, a następnie laureatów.

 

Muzeum Powstania Warszawskiego podtrzymuje pamięć o Powstańcach Warszawskich. Jednak wartości, którymi kierowali się, walcząc o wolną Polskę, są nadal aktualne. Dlatego przyznając Nagrodę im. Jana Rodowicza „Anody” chcemy uhonorować osoby, które dziś kierują się w życiu podobnymi ideałami, bez względu na napotykane trudności i niepowodzenia - mówi Jan Ołdakowski, dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego.

 

Jan Rodowicz „Anoda” był bohaterskim powstańcem, ale przede wszystkim polskim patriotą. Jego postawa powinna być wzorem dla dzisiejszej młodzieży, podobnie jak dokonania laureatów nagrody jego imienia. Będąc firmą społecznie odpowiedzialną PKO Bank Polski chętnie angażuje się w tak szczytne inicjatywy – mówi Zbigniew Jagiełło prezes Zarządu PKO Banku Polskiego.

W kategorii „wyjątkowy czyn” laureatami został mieszkańcy wsi Chałupki, sołtys Anna Kwiecień. Chałupki to wieś składająca się z 14 domów. 3 marca 2012 r. wieczorem w pobliżu Szczekocin k. Zawiercia (woj. śląskie) zderzyły się czołowo dwa pociągi. Mieszkańcy Chałupek dotarli na miejsce katastrofy jako pierwsi, zanim zjawiły się służby. Ratowali ludzi, wyciągali ze zmiażdżonych pociągów, trzymali za ręce, dodawali otuchy, przynosili koce i ciepłą herbatę. Wykazali się ogromnym bohaterstwem i fantastyczną postawą wobec poszkodowanych. Mieszkańcy wsi po wydarzeniu sami zebrali pieniądze na pomnik upamiętniający ofiary katastrofy - 3 marca 2012 zginęło 16 osób, a blisko setka została ranna.

 

 

Laureatką w kategorii „całokształt dokonań i postawę życiową stanowiącą wzór do naśladowania dla młodych pokoleń” została Natalia Syniavska-Krzyżanowska. Urodzona w polskiej rodzinie w Raszkowie, wiosce położonej w separatystycznej Republice Naddniestrzańskiej, części Mołdawii odizolowanej od Europy. W wiosce większość mieszkańców ma pochodzenie polskie. Pani Natalia wychowuje dwójkę dzieci, z wykształcenia jest pielęgniarką, obecnie studiuje psychologię na Uniwersytecie w Tiraspolu. Posiada Kartę Polaka. Od 2006 r. jest Prezesem Stowarzyszenia Kultury Polskiej „Jasna Góra” w Tiraspolu. Od lat w bardzo trudnych warunkach administracyjno-politycznych działa na rzecz ochrony polskiego ducha i polskich wartości na obczyźnie. Po wielu latach udało się jej zorganizować pierwszy w historii przekaz kultury polskiej w Tiraspolu, rozpocząć remont cmentarza polskiego z przełomu XVII/XVIII w., stworzyć Wielokulturowy Dom Polski, zorganizować obóz dla dzieci w Polsce, warsztaty językowe polskiego czy wydanie albumu o Polakach w Naddniestrzu.

 

 

Jan Rodowicz ps. Anoda (ur. 7.03.1923 r. w Warszawie, zamordowany 7.01.1949 r.
w siedzibie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie) – harcerz, żołnierz AK, porucznik. Dorastał w rodzinie o patriotycznych tradycjach, co w połączeniu z działalnością w harcerstwie oraz nauką w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. S. Batorego ukształtowało go wspaniałym człowiekiem i bohaterem swoich czasów. W czasie wojny zaangażował się w działalność konspiracyjną w Szarych Szeregach, walczył w bat. „Zośka” Armii Krajowej. Przeszedł jeden z najcięższych szlaków bojowych Powstania, walcząc na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. Był ciężko ranny, odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Po zakończeniu leczenia na początku 1945 r. nawiązał kontakt z kolegami z Batalionu „Zośka”, włączając się w działalność antykomunistyczną i niepodległościową. Został dowódcą oddziału dyspozycyjnego szefa Obszaru Centralnego Delegatury Sił Zbrojnych. W sierpniu 1945 r. po rozwiązaniu DSZ wrócił do Warszawy. Zajął się ewidencją poległych i zaginionych z Batalionu „Zośka”, zachęcał kolegów do gromadzenia materiałów historycznych i pisania wspomnień związanych z oddziałem. 24 grudnia 1948 r. został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa, zginął 7 stycznia 1949 r., po brutalnym śledztwie. Do dziś nie została ustalona przyczyna jego śmierci.

 

3 sierpnia 2011 r. Muzeum ustanowiło nagrodę im. Jana Rodowicza „Anody” – honorowe odznaczenie dla osób wyróżniających się zaangażowaniem w działaniach na rzecz innych oraz postawą stanowiącą przykład dla młodego pokolenia.
www.anoda.1944.pl >
 

 

Zobacz także

Nasz newsletter