Autorzy tego zbioru to w większości nieznani żołnierze Wehrmachtu i SS, stacjonujący w Warszawie. Dysponowali nowoczesnym sprzętem fotograficznym, aparatami niemieckich firm Leica i Contax, mogli swobodnie poruszać się po okupowanym mieście i fotografować. Mieli łatwy dostęp do materiałów i laboratoriów fotograficznych. Przede wszystkim jednak nie dotyczył ich zakaz robienia zdjęć, a nawet posiadania aparatu, jakim okupant objął Polaków.

Udostępnione w Fototece zdjęcia żołnierzy niemieckich miały głównie charakter pamiątkowy i w doborze tematów nie przestrzegały oficjalnych zaleceń Kompanii Propagandowych (PK). Uwagę fotografów przyciągały zniszczenia z września 1939 r., parki, wielkomiejska architektura, uliczni przechodnie i ślady obecności Niemców w stolicy. Odbitki przesyłali bliskim lub gromadzili w albumach. Bohaterami niektórych fotografii byli oni sami, przedstawieni na tle pałacu Saskiego lub spalonego Zamku Królewskiego. Do najbardziej przejmujących z tego zbioru należą obrazy z warszawskiego getta, wykonane przez żołnierza Luftwaffe. Pozostałe, pochodzące głównie ze Śródmieścia, są cennym ikonograficznym źródłem wiedzy na temat ówczesnego wyglądu oraz życia Warszawy i jej mieszkańców.