Feliks Sławomir Wieluński

Pseudonim:
"Babicz"
Data urodzenia:
1905-02-20
Data śmierci:
1994-08-01
Funkcja:
-
Stopień:
kapral podchorąży rezerwy łączności (1931) - podporucznik rezerwy łączności (1933) - porucznik ?
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Jan - Anna z domu Chiżyńska
Wojną obronna 1920 r.:
Ochotnik z grupy starszych harcerzy 17 drużyny im. gen. Jakuba Jasińskiego przy IV Gimnazjum im. Kr. Władysława IV. Od maja 1920 r. przydzielony do III batalionu 205 pp Legionów i po przeszkoleniu w 36 pp na Pradze skierowany w grupie fortyfikacyjnej na linię Radzymin – Ossów w czasie ofensywy bolszewickiej (14 sierpnia poległ tam ich kapelan ks. Ignacy Skorupka). W październiku 1920 r. zwolniony ze służby w celu kontynuowania nauki w 5 klasie ww. gimnazjum.
Wykształcenie do 1939 r. :
„Dużą maturę” zdał w IV Gimnazjum im. Kr. Władysława IV w Warszawie w 1925 r. W latach 1925-1928 r. studiował w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie, egzamin ogólny zdał 30 czerwca 1928 r., w latach 1928-1935 r. studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, dyplom uzyskał 26 czerwca 1935 r. W trakcie studiów ukończył w Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu Szkołę Podchorążych Rezerwy Wojsk Łączności.
Wojnna obronna 1939 r. :
Zmobilizowany 30 sierpnia1939 r. do udziału w wojnie z Niemcami jako d-ca plutonu 2 kompanii marszowej I. batalionu Zgrupowania Wojsk Łączności (d-ca płk Wojciech Szafran) i 2 września skierowany z Zegrza na front. Ranny w walkach odwrotowych umieszczony po operacji w szpitalu wojennym nr 504 w Tarnopolu gdzie pełnił funkcję sanitariusza przy ciężej rannych. Po zajęciu szpitala przez Sowietów 18-19 września, wpisany do ewidencji jako żołnierz-sanitariusz pracował przymusowo aż do likwidacji szpitala 1.11.1939 r. Ranni oraz personel lekarski w stopniach oficerskich zostali wywiezieni do ZSRS a sanitarny personel pomocniczy zwolniony. Jako cywil został zatrudniony 1.11.1939 r. w szpitalu miasta Tarnopola przez polskiego dyrektora (dr chirurg J. Mostowy) gdzie pracował w charakterze pomocnika w laboratorium klinicznym do 22 listopada 1941 r. a 27 listopada 1941 r. powrócił do Warszawy gdzie od lutego 1942 r. aż do PW pracował w Izbie Emerytur i Rent (Rentenkammer) kierowanej przez p. Linkera przedwojennego naczelnika.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od lutego 1942 r. - VI Obwód (Praga) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 2 Rejon - zgrupowanie 654
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa, ul. Kowieńska 11
Oddział:
VI Obwód (Praga) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 2 Rejon - zgrupowanie 654
Szlak bojowy:
Praga
Rodzeństwo uczestniczące w Powstaniu Warszawskim:
W Powstaniu Warszawskim brał udział jego młodszy brat Władysław Jan "Władek"
Losy po wojnie:
Po wojnie nadal mieszkał na Warszawskiej Pradze a później ponownie jak przed wojną na Boernerowie. W latach 1945-1950 pracował jako naczelnik wydziału w Ministerstwie Aprowizacji. W latach 1950-1952 jako z-ca naczelnika wydziału w Ministerstwie Finansów. W latach 1952-1955 jako starszy inspektor w Instytucie Organizacji i Mechanizacji Budownictwa. Od 1955 r. do przejścia na emeryturę w lipcu 1970 r. pracował jako starszy radca w Ministerstwie Zdrowia. Społecznik, działał w Komisjach społecznych przy ZBOWiD oraz przy Zarządzie Dzielnicy Wola, od 1973 r. radca prawny Dzielnicy Wola.
Awanse i Odznaczenia:
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi (1939), Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż za Udział w Wojnie 1918-1921, Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921, Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939, Medal Zwycięstw i Wolności 1945, Odznaka Grunwaldzka, Złota odznaka honorowa: „Za zasługi dla Warszawy”. Za zasługi dla obronności kraju Rozkazem Personalnym nr 158 Ministra Obrony Narodowej z dn. 26.09.1984 r. awansowany na stopień kapitana ponownie w 1990 r. Rozkazem Personalnym nr 160 Ministra Obrony Narodowej z dn. 1.10.1990 r. awansowany na stopień majora.
Awanse i Odznaczania - informacje nie potwierdzone:
Według kopii zaświadczeń datowanych na 17.08.1944 r. 1 i 2 miał zostać awansowany rozkazem personalnym nr 32 na stopień kapitana ze starszeństwem z dn. 15.08.1944 r. i odznaczony w tym samym rozkazie Krzyżem Walecznych. Zaświadczenia są podpisane przez Zygmunta Lewandowskiego ps. Kat oraz komendanta Obwodu Praga Antoniego Żurowskiego ps. Bober. W wyżej wymienionym rozkazie jednakże brak jest informacji o awansie natomiast w przypadku Krzyża Walecznych jako odznaczony figuruje pod pozycja 84 chor. Babinicz.
Miejsce śmierci:
Warszawa.
Miejsce pochowania:
Cmentarzu Powązkowski (Stare Powązki) kwatera 33, rząd 6, grób 25
Losy rodziny w trakcie okupacji i Powstania Warszawskiego:
Jego syn pierworodny Tadeusz ur. 30.07.1938 r. zginął 25.09.1939 r. wraz z częścią rodziny żony zd. Bilińskiej w gruzach kamienicy na ul. Mokotowskiej przy Pl. Zbawiciela, w wyniku bombardowania Warszawy przez agresora niemieckiego. Ojciec Jan zginął w trakcie Powstania Warszawskiego 2.08.1944 r. na Pradze. Bracia Stanisław Witold ur. 8.05.1918 r. w Warszawie wychowanek gimnazjum Władysława IV w Warszawie, podchorąży AK został zabrany z mieszkania przy ul. Ząbkowskiej 41 w nocy 18.05.1943 r. i uwięziony na Pawiaku. 29.05.1943 r. został rozstrzelany w ruinach Getta. Janusz ur. 2.04.1924 r. w Warszawie po Powstaniu Warszawskim trafił na roboty do Breslau (Wrocławia) następnie w niewyjaśnionych okolicznościach został zabrany do KL Gross-Rosen skąd 16.02.1945 r. trafił do KL Mauthausen gdzie otrzymał nr 129550 i tam zmarł 6.03.1945 r. Obaj bracia zostali upamiętnieni symbolicznie na tablicy epitafijnej na grobie Feliksa na Starych Powązkach.
Publikacje:
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, Tom 6, Warszawa 2004, s. 640
Źródła:
Archiwum Zakładowe Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych; Materiały udostępnione przez córkę p. Krystynę Głowacką oraz bratanka p. Andrzeja Wieluńskiego
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Feliks Wieluński (w młodości), fotografia ze zbiorów rodzinnych udostępniona przez córkę p. Krystynę Głowacką oraz bratanka p. Andrzeja Wieluńskiego

Feliks Wieluński (w młodości), fotografia ze zbiorów rodzinnych udostępniona przez córkę p. Krystynę Głowacką oraz bratanka p. Andrzeja Wieluńskiego

 fotografia ze zbiorów rodzinnych udostępniona przez córkę p. Krystynę Głowacką oraz bratanka p. Andrzeja Wieluńskiego

fotografia ze zbiorów rodzinnych udostępniona przez córkę p. Krystynę Głowacką oraz bratanka p. Andrzeja Wieluńskiego

Nasz newsletter