Powstańcze Biogramy - Hanna Kamler

Powstańcze biogramy

Edytuj ten biogram

Pseudonim:

"Kama"

Data urodzenia:

1926-12-21

Data śmierci:

Funkcja:

sanitariuszka

Stopień:

ułan - straszy ułan (wrzesień 1944)

Miejsce urodzenia:

Warszawa ul. Krzywe Koło 3 m. 4

Imiona rodziców:

Jerzy - Zofia Teodora z domu Krawczyńska

Wykształcenie:

Małą maturę zdała w czerwcu 1944 r. na tajnych kompletach w Gimnazjum Sióstr Zmartwychwstanek na Żoliborzu.

Adres przed Powstaniem Warszawskim:

Warszawa ul. Słowackiego 27 / 33 m.108

Koncentracja przed godziną "W":

Fabryka mebli Kamlera ul. Dzielna 64 / 72

Oddział:

Armia Krajowa - 1. Dywizjon "Jeleń" - 4. Szwadron - pluton 1112. Po przejściu do Śródmieścia - pluton osłony Kwatery Głównej Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej.

Szlak bojowy:

Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście. Ochotniczka, 1.08.1944 r. wprowadzona do plutonu 1112 przez swojego ojca, a zarazem jego współtwórcę i dowódcę - por. Jerzego Kamlera "Stolarza". Jako sanitariuszka przeszła cały szlak bojowy plutonu, gdy był oddziałem osłony Komendy Głównej AK i Delegatury Rządu na Kraj, oraz gdy został oddziałem dyspozycyjnym dowódcy Grupy "Północ" podczas walk na Starym Mieście. Bierze udział w walkach o Katedrę św. Jana, Kanonię, Pałac Krasińskich, Arsenał i kościół Objawienia NMP na Nowym Mieście. W nocy 1/2 września eskortuje rannego dowódcę plutonu 1112 przechodząc kanałami do Śródmieścia. Tam nadal pełni funkcję sanitariuszki, kwaterując od 4 września przy ul. Złotej 7/9 w Kinie "Palladium” (siedziba Kwatery Głównej Okręgu Warszawskiego AK).

Losy po Powstaniu:

Po kapitulacji, 3 października 1944 r. wychodzi z Warszawskiem Korpusem AK do niewoli - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel, Bergen-Belsen i Stalagu XI B Oberlangen (do wyzwolenia)

Numer jeniecki:

141644

Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:

Jej ojciec por. Jerzy Kamler "Stolarz" był dowódcą plutonu 1112. Poległ 13 sierpnia 1944 r. na Starym Mieście.

Odznaczenia:

Krzyż Walecznych (rozkaz komendanta Okręgu Warszawskiego AK Nr. 29 z 19.09.1944 r.), Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Partyzancki, Medal Wojska, Medal Za Warszawę 1939-1945, Odznaka Pamiątkowa "Akcja Burza", Odznaka Pamiątkowa Pułku AK "Jeleń"

Losy po wojnie:

W kwietniu 1945 r. uwolniona z obozu w Oberlangen przez patrol z 1. Dywizji Pancernej gen. Maczka. W latach 1945-46 przebywa w Zgrupowaniu Byłych Jeńców Wojennych w Hempstet pod Lubeką, gdzie pracuje w Bibliotece Polskiej. Latem 1946 r. powraca do Polski. W Szczecinie składa oświadczenie o swojej przynależności do AK i udziale w Powstaniu Warszawskim. Zamieszkuje w Warszawie przy ul. Londyńskiej i uczęszcza do Liceum im. Marii Curie-Skłodowskiej na Saskiej Kępie, gdzie w 1948 r. składa egzamin maturalny. W 1948 r. przeprowadza się na Żoliborz, gdzie mieszka przy ul. Słowackiego 27/33 m.108 i pracuje jako urzędniczka w Centrali Handlowej Przemysłu Drzewnego. 21 lutego 1949 r. wstępuje w związek małżeński z Maciejem Szymańskim (w Powstaniu sierż pchor. "Kruczkowski") i 7 marca ucieka wraz z mężem kutrem rybackim z Gdańska do Szwecji. 9 marca szczęśliwie lądują w porcie Kalmar. Po paromiesięcznym pobycie w obozie dla internowanych w Landskrona otrzymuje azyl i pozwolenie na pracę w Szwecji. Przez kilka miesięcy pracuje jako sprzątaczka w pensjonacie w Toftaholm. Od września 1949 r. pracuje w Sztokholmie w fabryce czekolady "Thule", później w laboratorium fotograficznym firmy "Hasselblads". W styczniu 1951 r. otrzymuje wizę emigracyjną do Kanady. Do Kanady płynie na okręcie wojennym Stanów Zjednoczonych USNS "General Blatchford" pracując jako pomocnica w okrętowej kuchni. W porcie Halifax w Kanadzie ląduje 24 lutego 1951 r. Zamieszkuje w Winnipeg (środkowa Kanada), gdzie początkowo pracuje jako pomywaczka w szpitalnej kuchni, następnie jako szwaczka w fabryce drelichów. Jesienią 1951 roku przeprowadza się do Montrealu. W 1952 r. przychodzi na świat jej pierwsza córka Dorota - Maria, a w roku 1954 druga córka Anna - Zofia. Od tej pory Hanna zajmuje się wychowaniem córek. W 1957 r. przyjmuje obywatelstwo kanadyjskie. W 1961 roku przenosi się z rodziną do Beaconsfield (przedmieście Montrealu), gdzie mieszka 35 lat zajmując się wychowaniem córek i prowadzeniem domu. W 1971 r. otrzymuje od Rady Państwa w Warszawie zezwolenie na zmianę obywatelstwa polskiego na kanadyjskie. Zmianę obywatelstwa Konsulat PRL w Montrealu postawił jako warunek otrzymania wizy wjazdowej do Polski, gdzie mieszkali jej matka i brat. W latach 1971-1996 kilkakrotnie odwiedza Polskę. Otrzymuje uprawnienia kombatanckie oraz kolejne odznaczenia. W latach 1990-1996 pracuje jako wolontariuszka w Bibliotece Polskiej przy Polskim Instytucie Naukowym w Montrealu. W 1996 r. przeprowadza się do Vancouver nad Pacyfikiem, gdzie mieszka do dnia dzisiejszego. 7 lutego 2005 roku Prezydent RP nadaje jej ponownie obywatelstwo polskie.

Nasz newsletter

Hanna Kamler

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter