Data urodzenia:
1928-05-13
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Józef -
Anna z domu Molęcka
Udział w konspiracji 1939-1944:
Harcerz, członek 14 . WDH. W latach 1940-42 dostarczał materiały szkoleniowe do żoliborskich lokali, w których odbywało się tajne nauczanie. Pomagał również w przenoszeniu materiałów konspiracyjnych swojemu starszemu bratu,
Wacławowi.
Wykształcenie do 1944 r. :
W czasie okupacji po ukończeniu szkoły powszechnej kształcił się w wieczorowej szkole zawodowej nr X – samochodowej (dawna szkoła mechaniczna im. M. Konarskiego)
Praca w latach okupacji:
Pracę i naukę zawodu rozpoczął w Zakładzie Naprawy Samochodów "Obsługa Samochodowa" przy ul. Tamka 28 (tam wykonano w sierpniu 1944 powstańczego "Kubusia").
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Zakroczymska 1 m. 16
Oddział:
Brygada Dyspozycyjno-Zmotoryzowana NSZ "Koło" - II Dywizjon zmotoryzowany kpt. "Smoka” - kompania por. "Pilicy" - I pluton ppor. "Nałęcza"; ochotnik, do oddziału dołączył 2.08.1944 r; batalion "Gozdawa" (batalion im. Stefana Czarnieckiego)
Szlak bojowy:
Stare Miasto - Wola - Stare Miasto. 2 sierpnia ochotniczo zgłasza się na punkt werbunkowy na ul. Długiej 7. W sierpniu brał udział w pierwszej próbie zdobycia Dworca Gdańskiego, następnie z oddziałem przechodzi na Wolę w rejon ul. Chłodnej i Żelaznej. Po powrocie na Stare Miasto stacjonuje na ul. Franciszkańskiej 6a, ul. Nowiniarskiej 6, w Wytwórni Win i Wódek Jamasza przy ul. Długiej 22, na ul. Daniłowiczowskiej obsadza barykadę przy Hipotecznej, walczy w garbarni Fabryki "Quebracho" na ul. Boleść 2/4, na barykadzie na Nalewkach przy Arsenale. Uczestniczy również w budowie barykady w Ratuszu i gaszeniu Kościoła Garnizonowego przy ul. Długiej. 30 sierpnia, przed przebiciem do Śródmieścia, prosi dowódcę o zgodę na pożegnanie się z rodziną przebywającą przy ul. Zakroczymskiej. Tam zostaje odcięty przez oddziały niemieckie, przebiera się w cywilne ubranie i opuszcza Warszawę wraz z cywilami.
Losy po Powstaniu:
Przez magazyny na Stawkach, kościół św. Wojciecha na Woli i obóz w Pruszkowie (Dulag 121) trafia do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Mauthausen, następnie do kamieniołomów jego filii w Melk. Choruje z niedożywienia, zostaje też poddany eksperymentom medycznym (flegmona). W początkach 1945 r. przewieziony ponownie do KL Mauthausen, gdzie cudem unika zagazowania. W sumie spędził w obozie 244 dni. W dniu wyzwolenia ważył 34 kg - przy wzroście 172 cm.
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
Starsza siostra
Maria (rocznik 1925) podczas Powstania Warszawskiego była peżetką, zaś przyszła żona -
Krystyna ps. "Giewont", "Krysia" (rocznik 1928, ślub z Janem Ryszardem Sempką w 1948 r.) , należała do Szarych Szeregów, a podczas Powstania Warszawskiego była sanitariuszką w szpitalu polowym przy ul. Hożej 13.
Losy rodziny w Powstaniu:
Matka
Anna (44 lata), siostra
Barbara (12 lat) i siostra
Wanda (4 lata) na terenie bocznicy przy Stawkach zostały wyciągnięte przez Niemców z grupy ludności cywilnej wypędzonej ze Starego Miasta i 31 sierpnia 1944 r. zamordowane w rejonie garbarni Pfeiffera przy ul. Okopowej. Brat
Wacław zginął 10 września 1944 na pl. Trzech Krzyży. Ojciec uniknął śmierci i obozu, bo w chwili wybuchu Powstania przebywał na ul. Złotej i nie zdążył wrócić do domu na Stare Miasto.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu do połowy sierpnia 1945 r. przebywał w szpitalu, po czym wyjechał do kraju, do Dęblina, gdzie mieszkała jego rodzina. W październiku powrócił z ojcem do Warszawy. Po wojnie zdał maturę i ukończył studia na wydziale ekonomii. Był inwalidą wojennym II grupy.
Informacje dodatkowe:
Brat i ojciec pracowali w zakładach Fiata przy ul. Sapieżyńskiej 6
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, MPW-zbiory: Relacja Jana Ryszarda Sempki „Wspomnienia młodocianego powstańca, więźnia obozu koncentracyjnego Mathausen i Melk, sygn. MPW-A-W-14 (P/295), dar p. Krystyny Piech, po mężu Sempka. Informację o śmierci podał na swoich stronach Dom Wsparcia dla Powstańców Warszawskich Nowolipie 22.
Archiwum Historii Mówionej:
