Data urodzenia:
1928-02-21
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stanisław - Julia z domu Glier
Dzieciństwo:
Jego matka Julia była śpiewaczką, ojciec Stanisław był legionistą, w niepodległej Polsce służył jako oficer zawodowy. Rodzina mieszkała najpierw w Pomiechówku blisko Modlina, w 1933 roku przeniosła się do Poznania, gdzie ojciec został inspektorem uzbrojenia. Przed wojną Wojciech Jursz rozpoczął naukę w Szkole Ćwiczeń.
Wrzesień 1939 :
Wybuch wojny w 1939 roku uniemożliwił mu powrót z sanatorium w Rabce, gdzie spędzał wakacje. Ewakuowany został wraz z prewentorium gruźliczym z Rabki do Krasiczyna. Po wkroczeniu Sowietów do Polski powrócił do prewentorium w Rabce, skąd po roku przeniósł się do matki do Warszawy.
Wykształcenie do 1944 r.:
W Warszawie kontynuował naukę, najpierw w szkole Sióstr Zmartwychwstanek, a od 1943 roku u Ojców Marianów na Bielanach. Szkoła ta nie nazywała się już wtedy Gimnazjum i Liceum Księży Marianów, tylko Zawodową Szkołę Drogową, lecz w tajemnicy przed okupantem przerabiano w niej program przedwojennego gimnazjum ogólnokształcącego, wykładając historię, język polski i łacinę. Natomiast ze względu na oficjalny zawodowy charakter szkoły, prócz przedmiotów ogólnokształcących wykładano przedmioty dotyczące budowy dróg: miernictwo, propedeutykę i architekturę.
Udział w konspiracji 1939 -1944:
W konspiracji od jesieni 1943 roku, wprowadzony do organizacji „Orlęta” przy szkole Ojców Marianów przez kolegę Bogdana Stępnia. Szkolenia przeprowadzał "Stach" (najprawdopodobniej chodzi o Stanisława Srzednickiego pseudonim „Stach” - przyp. red.)
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Do Warszawy przyjechał wiosną 1941 roku i zamieszkał wraz z matką na Żoliborzu.
Oddział:
II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - zgrupowanie "Żaglowiec" - pluton 207. Po wybuchu Powstania najpierw jako ochotnik był gońcem przy Żandarmerii, potem w Wojskowej Służbie Ochrony Powstania. Po natarciu na Dworzec Gdański zgłosił się do walk na pierwszą linię do plutonu 207.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XI A Altengrabow, następnie w Arbeitskommando cukrowni w Wegeleben. Ewakuowany wraz z innymi jeńcami do Strassfurtu doczekał wyzwolenia przez wojsko amerykańskie 12 kwietnia 1945 .
Losy po wyzwoleniu:
Po wyzwoleniu przebywał w Braunschweigu, gdzie dowiedział się, że jego ojciec przebywa w Murnau. Jesienią 1945 roku razem powrócili do Warszawy.
Losy po wojnie:
Lekarz dentysta. Po wojnie był uczniem warszawskiego gimnazjum im. księcia Józefa Poniatowskiego, następnie podjął studia stomatologiczne na Warszawskiej Akademii Medycznej, które ukończył w 1952 roku. Po uzyskaniu dyplomu jako inspektor brał udział w organizacji lecznictwa powiatowego i równocześnie pracował w gabinecie dentystycznym w Nowym Dworze Mazowieckim. Poślubił koleżankę z gimnazjum, Barbarę Gronkównę. Wojciech Jursz zaliczył dwuletnią służbę wojskową w Zegrzu i znalazł zatrudnienie jako dentysta w tamtejszej Oficerskiej Szkole Łączności; prowadził również własną praktykę stomatologiczną. Po 17 latach został zatrudniony w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie na stanowisku kierownika gabinetu stomatologicznego. Na emeryturę przeszedł w 1991 roku.
Awanse:
Do stopnia podpułkownika WP
Miejsce pochówku:
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), Kwatera 244, rząd 3, grób 2
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Jego ojciec jako żołnierz Armii „Poznań” brał udział w bitwie nad Bzurą, dostał się do niewoli i znalazł w Oflagu VII A Murnau. Przyrodni brat Antoni przedostał się w górach przez granicę polską, później wstąpił do armii Andersa.
Archiwum Historii Mówionej:
